Een woord aan onze zusters

De donkere oorlogsjaren, die achter ons liggen, zjjn we nog niet vergeten. Wat was het ontzaglijk moeilijk om , ln de hoogstnoodlge levensbehoeften te voorzien. Maar wie als Christen bewust het doel zag van het nationaal socialisme, stond voora! wat den geestelijken strijd betreft, onder „hoogspanning”.

In 1945 zijn we door Gods genade van deze tyrannle verlost. De mannen en jongens worden niet meer weggevoerd. Geen dagenlang moeizaam reizen en trekken om eten voor het gezin te zoeken. We zijn vandaag zelfs zoover, dat hetgeen we noodig hebben voor ons levensonderhoud, weer te koop is!

Maar wat den geestelijken strijd betreft, Is hier ook verademing gekomen?

Neen, alleen de vorm van den strijd Is veranderd. Want wie werkelijk de opdracht van Christus verstaat, dat Hij ons lederen dag oproept Zijn Kerk te tiouwen op het fundament van Zijn Woord, ziet met ontzetting, hoe over héél de wereld machten werkzaam zijn, die door één doel beheerscht worden: de Kerk los te wrikken van dat Woord. De Satan, de groote Verleider, voert van zijn standpunt gezien, een prachtige tactiek! Hij bestrijdt de Kerk in „kerkstljl", hij gebruikt wapenen, die den mensch, wanneer hij niet onomstootelljk vasthoudt aan Gods Woord, bekoren en aantrekken, ja — hij gaat er zelfs propaganda voor maken.

We zien de gevolgen hiervan om ons heen.

We hooren de „kerkmensehen" met enthousiasme het streven van den Wereldraad van Kerken verdedigen. We hooren hen luide verkondigen, dat niet de Kerk, maar het getuigen over Christus het voornaamste is. De Kerk is een soort ornament. We lezen, dat vooraanstaande figuren in de A.R. partij de jeugd oproepen, om in contact te treden met humanistische en socialistische kringen, om eikaars standpunt te leeren kermen. We zien, hoe deze „kerkmenschen", wanneer het hun goed lijkt, een lans breken voor het bezoeken van de bioscoop.

Hoe dit komt?

Omdat velen niet meer door het geloof bezield zijn de Kerk van Christus te bouwen naar Zijn Woord. Maar dan kan de Kerk ook geen waarachtige geloofskracht meer ontwikkelen en het verval vain de Kerk werkt door in heel het leven.

Neen, dat het arme Russische volk jarenlang den geesel van het Communisme heeft gevoeld, lag niet alleen aan het feit, dat Karl Marx zijn le^r de wereld üisllngerde — doch als diepste achtergrond moeten we dit zien: de Kerk In Rusland was tot verval gekomen. De leiders waren onbetrouwbaar geworden, en het yolk sloot zich al te gemakkelijk bij deze „dwaze profeten" aan.

Vandaag staan wij allen ook voor den zwaren strijd cm tegen den geest van deze eeuw In — de Kerk te houden bij het Woord. Niemand mag zich onttrekken, ook de vrouw niet. De vrouw, die bulten het gezinsleven haar dagelijksohen arbeid moet verrichten, en de vrouw, die echtgenoote en moeder is — to^t belden komt Christus en roept haar op achter Zijn Kruisbanler te gaan. Vele . moeders hebben dikwijls een zeer zware taak te vervullen. Door den polltieken en economlschen toestand, waarin we vandaag verkeeren, moet zij dikwijls de plaats van Vader en Moeder vervullen. Ontzaglijk groot is Gods genade, dat zij lederen Zondag in de Kerk het Woord mag hooren verkondigen. Het Is ook een groote steun voor haar, dat zij, wanneer zij tijd heeft, de Vrouwenvereeniging kan bezoeken — maar het tempo, waarin we van­ daag leven, Is zóó snel, dat we als 't ware voortgejaagd worden van den eenen dag in den anderen; dan de vele noodige plichten, die vervuld moeten worden, de groote zorgen, die dikwijls drukken — alles werkt er aan mee (den satan Is dit een groote vreugde) dat er weinig tijd is om ons rustig te bezinnen op de vragen en de moeilijkheden waarvoor we geplaatst worden.

Nu heeft God aan de Jeugdbonden de laatste jaren den grooten zegen gegeven, dat het Bestuur met een deel van de jeugd eenlge dagen bij elkaar mocht komen om Gods Woord te onderzoeken, opdat we dit velen zouden leeren verstaan. Wat een prachtdagen zijn dat geweest. Het is te begrijpen, dat er jongens en meisjes zijn, die ge-ggen: „nog nooit hebben we zulk een vacantle gehad - S-' want we hebben iets meer leeren zien van dat geweldige groote en rijke, dat God ons in Zijn Woord geeft”.

Enkele zusters zijn nu met de vraag tot ons gekomen: „Wat zouden we ook gr^ag een paar dagen rustig den tijd hebben om met elkaar Gods Woord te lezen, te onderzoeken, en de vragen, de moeilijkheden, die we hebben, te bespreken. Kan dat? ”

Ondergeteekenden willen dit vragen stlmuleeren, omdat ze ervan doordrongen zijn, dat de reformatie eerst ) dan recht zal doorwerken, wanneer we het Woord van onzen God recht zullen kennen en belflden.

Daarom hebben we die vraag niet naast ons neergelegd, maar we geven ze hierbij aan U door, en we vragen allen, die ook zulke „rustige werkdagen" willen, "ons dit te laten weten aan het adres van Mevrouw M. van Drlmmelen-van der Spek te Barendrecht. Wanneer er dan genoeg belangstelling is, hopen we D.V. begin Maart In een vacantle-oord bij elkaar te komen. Zijn er zusters, die liever een - dergelijke bijeenkomst in den vacantletijd belegd zien, laten zij dit dan nadrukkelijk erbij vermelden. Mogelijk kan er dan ook een samenkomst gehouden worden in de Paasch-oi zomervacantle.

Eén van onze predikanten zal dan uit Gods Woord een actueel onderwerp behandelen. Een lange pauze, een gezellig onderling verkeer met uitwisseling van gedachten, zal er toe meewerken ons te bezinnen op datgene wat God van ons vraagt. Laat niemand denken, dat hier alleen , , ontwikkelde" vrouwen worden verwacht. In Christus' Kerk is in geen enkel opzicht „rang of stand". We zijn daar als zusters één in het geloof. De zuster, die door God niet in een eigen gezin is geplaatst, doch een eenvoudlgen werkkring vervult, wij noodlgen haar hartelijk uit. De vrouw, de moeder, die In haar groot gezin lederen dag in het geloof worstelt om haar taak te volbrengen en soms moe is, omdat het haar zooveel inspanning kost de touwtjes aan elkaar te-knoopen, ze zal ons kunnen helpen in het bespreken van de moeilijkheden, waarvoor zoovelen in het gezinsleven staan.

Alleen!

Er kunnen onder ons zusters zijn, die zeggen: „Ik wil wel komen, niaar niet alleen, ik zou graag met mijn man gaan". Natuurlijk gaem ze dan samen, die broeders zijn zeker welkom.

Mochten nu onze plannen doorgaan, dan zullen we trachten te vergaderen In een plaats, die voor de meesten gemakkelijk te bereiken is. We dachten dan Dinsdagmiddag te komen en Donderdagmiddag het uur van vertrek.

Zijn er zusters onder ons, die heel graag aan dit bijbelonderzoek mee willen doen, maar voor wie het financieel bezwaarlijk Is (de prijs van logies zal ongeveer zes gulden bedragen), . die laat ons dit in vertrouwen weten. Wg zullen dan probeeren, - of hier een weg gevonden kan worden om elkaar hierin te helpen.

Dan nog dit: zij, die willen komen, berichten ons dit zoo spoedig mogelijk, opdat we de plannen verder kunnen uitwerken.

Dit is dan het woord aan onze zusters. Laten we dit rustig overdenken, het Is gedragen door het geloof, dat Christus heeft gezegd: Onderzoekt de Schriften, want deze getuigen van Mij.

L. G. A. BREMMER-LHSTDEBOOM.

M. VAN DRIMMELEN-VAN DER SPEK.

L. DE HOOG.

M. PARMENTIER.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen