GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De stem van Ds B. A. bos

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De stem van Ds B. A. bos

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

' Van een oorgetuige kreeg ik volgend uittreksel uit den brief van ds B. A. Bos aan de Haagsche Synode. (Wat met vette letter aangegeven is, is letterlijk geciteerd, volgens mijn correspondent):

Ds Bos begint met de verklaring, dat, alhoewel hij niet in het kerkverband met de , , Geref. Kerken" leeft, de broederband toch 2100 sterk trekt, dat hij gemeend heeft, zich tot de Synode te moeten wenden inzake de kwestie van de , , samenspreking".

Hij meent, dat vele moeilijkheden en weerstanden wederzijds zullen moeten worden overwonnen en zelfverloochening zal dienen te worden getoond om den-, , weg tot elkander" te vinden. Daarbij zullen wij moeten buigen voor het Woord des Heeren, dat eenheid van de ^jnen vereischt.

Ds Bos verheelt in zijn brief niet, dat er ernstige verschillen zijn omtrent het Verbond en in verband daarmede over de sacramentsbeschouwing, alsmede over kerkrechtelijke inzichten. Er is veel, dat wederzijds tot excessen ieeft geleid, maar ds Bos meent toch de vraag te moeten stallen, of kerkelijk gescheiden leven verantwoord is. Deze vraag beantwoordt hij ontkennend.

Uw Synode, aldus Bos verder, heeft eenzijdigheden wiUen afwijzen (1942—1943);

doch Uw leerbeslissmgen waren eveneens eenzijdig. Natuurlijk zijn er wel, wat dit betreft, eenzijdigheden geconstateerd, doch er is niemand onder ons geweest, die een, „puur voorwaardelijk Verbond" heeft geleerd.

Inzake de kerkrechtelijke verschillen merkt ds Bos dan op, dat deze volgens hem in gemeenschappelijk overleg zijn weg te nemen.

Art. 31 K.O. stelt volgens hem vrijmaking binnen het kerkverband van bindende besluifen. Hij acht het ratificatierecht in strijd met de K.O.

Wij hebben wederzijds zwaar gezondigd, maar hij meent toch de vraag te moeten stellen, of de „scheurmaking" niet aan beide zijden zou kunnen liggen.

Ds Bos vraagt zich af, of er, „vergetende hetgeen achter ons ligt", toch niet een weg zou kunnen zijn om in de toekomst samen verder te gaan.

Wij zullen daartoe, aldus ds Bos, gezamenlijk onze schuld voor den Heere moeten belijden en het moet dan mogelijk zijn om' wederzijds in trouw voor den Heere te verklaren, dat begeerd wordt beide lijnen van het Verbond te handhaven en dat men wederzijds elkaar wenscht te houden aan de bepalingen van de K.O.

Door het geloof gedreven, aldus ds Bos, kunt U barricaden opruimen en ook de deur openen tot de Chr. Geref. Kerk en „onze broeders" in de Herv. Kerk. Wij moeten terug naar het uitgangspunt, waar het verkeerd is geloopen en de ruimte, die er destijds was, moet worden hersteld. Wij moeten elkaar vasthouden en geloovig corrigeeren.

Tenslotte verklaarde ds Bos zich bereid om met de commissie der Synode samen te' spreken over een of ander pimt of over de zaak van de samenspreking in haar geheel.

De brief besloot met zegenwenschen voor de Synode.

De brief is in de Synodezittmg door ds Meyster voorgelezen. Deze deelde tevens mede, dat er op Donderdag 1 September een samenspreking is gehouden tusschen de commissie en het moderamen der Synode en ds Bos.

Tot zoover het verslag.

OPMERKINGEN:

a) Gods Woord eischt alleen samenleving met wie ééns Geestes zijn. Niet - met wie bezweren het niet te zijn. Dat bezweren ligt er nog altijd; en van eenige doorsijpeling van de waarheden, die „Oosterbeek" heeft op papier gezet, bemerkt men geen sjjoor. Die waarheden waren, hoe mager ook, toch al weggeradeerd door de heeren Toornvliet en Volten. Trouwens, Oosterbeek zei zelf, dat nog heel wat komen moest, 't Was maar een begin. Wie dan toch al zegt: we hooren bij elkaar, die loopt zélfs de slak van Oosterbeek vooruit. Laat staan "den Achilles der synodes van over en weer.

b) ZeUverloochening? Zeker, zeker. Hierin blijkende, dat men niet, zoolang de kerken aan valsche leer en kerkrechtelijke ketterij worden uitgeleverd, toch maar in een gezellig bootje te stappen met wie de kerken van haar recht en van goede dienaren en dus van goede diensten berooven. Vrijmaking, DaT was zelfverloochening.

c) Met een verbondsbeschouwing hebben we niets te maken. Met de zestien punten. En met de kerkrechtelijke ketterijen In Nauta's en Dijk's rapporten. En zoo. ,

d) Excessen? Niets van gemerkt m de officieele litte^ ratuur die m gedtog gebracht is. Ds Bos moet geen kwaad van onze officieele geschriften zeggen.

e) Eenzijdigheden? Niet waar. Valschheden. Strijd met de confessie. Strijd met de K.O. Dat woord „eenzijdig" is net zoo'n geografische misteekening als, het modewoord der politici zonder ethiek: „extremisten".

f) Vrijmaking binnen het kerkverband, wel, dat is oude kost. Dat stond ook al in mijn brochures. Later in de Acte van Vrljmakmg. Die was in tweeërlei redactie: voor kerkeraden en voor classes. Maar toen hebben „ze" gezegd: dat mlag niet. Alles doen wat de synode zegt, ook - al Is het met Schrift en K.O. strijdig. Doen. En anders eruit. Het is dus verkeerd, te doen alsof dat met geschied is. Geen oogen sluiten voor de Rapporten. Niet doen, alsof er hier wat nieuws gezegd is, terwijl het het oude is. Tenzij vrijmaking—binneu-kerkverband zou beteekenen zoo iets als ds Schep en de hervormde bezwaarden binnen de Herv. Kerk bestaan. Want dat is wel zeggen: ik maak me vrij, maar toch ook het verkeerde dóen (zoover het niet verboden wordt).

g) Batificatierecht Is bewezen te zijn naar gereformeerd kerkrecht. Lees Prof. Dedden's brochure en rede en artikelen.

h) Wederzijds zwaar gezondigd? Ja, alle menschen doen kwaaïd. Maar de vraag is: hebben de officieele antwoorden op de officieele vragen en eischen gezondigd? Wie dóarover zwijgt, heeft makkelijk spreken, maar het veralgemeent, en maakt de dingen onconcreet. Het maakt de schuld dus meer.

1) De scheurmaking ligt daar, waar men afgaat van de goede en op credlet over en weer aanvaarde basis. Nerigens anders.

j) Met beide lijnen van het verbond niets te maken. Met de zestien punten. Niet in den mist gaan alstublieft. Dan stooten we morgen ons weer en onze kinderen meteen. En de gezonde ontwikkeling van het gereformeerde denken en belijden smoren we dan weer.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 17 september 1949

De Reformatie | 8 Pagina's

De stem van Ds B. A. bos

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 17 september 1949

De Reformatie | 8 Pagina's