Utrecht-Naard-West en Uoetius

In een vorig nummer hadden ws 't even over het citaat uit Voetius, gelijk dat door den kerkeraad van Utrecht-Noord-West was gegeven. We hebbeu Inmiddels zelf maar eens tn Voetius geneusd.

eens tn Voetius geneusd. Hier het resultaat.

Voetius spreekt in de bedoelde plaats (Pol. Eccl., Amstel. 1676), 1. I, tract. Ill, cap. 2, over de kerkeraden, die hier, bl. 114, genoemd worden: presbyteries, consistories, of synedria (de sanhedrins, u ziet, dat geen menseh In 1949 boos behoeft te worden over dit woord). Gap. 2, bl. 117, gaat over de eenheid der kerken en haar regeering (bestuur, regtmen) in classes en synodes, 't Stuk zelf dateert al van 1641. Nader omschrijft hij zijn onderwerp, bl. 119, als: dassicale of synodale correspondentie. Het gaat hem liier dus om het kerkverband.

Die correspondentie is een vaste verbinding van meerdere kerken onder vaste (welomschreven, certo, je moet weten wat je aan elkaar hebt) regeering (de K.O. dus) en correspondentie tot onderlinge stichting en bewaring. Dan, p. 122, komt hij tot de autoriteit of macht van bedoelde vergaderingen. Eerst gaat het over het agendnm: daar zegt Voetlus precies hetzelfde, als door Greijdanus en oudergeteekende is volgehouden tegen een synode, die zich losmaakte van haar lastbrieven en van de opdracht der kerken. Utrecht-Noord-West herinnert zich nog, hoop ik, dat men wilde, dat ondergeteekende over zijn vasthouden aan d!e Voetiaansche orthodoxie schuli moest be­ lijden? En dat, toen hij dat weigerde, omdat hij graag orthodox wou blijven, de onkerkelijke, synodocratische tank In beweging is gebracht. En Utrecht-Noord-West zal kwalijk kunnen beweren, dat de synode van Amersfoort haar macht losgemaakt heeft van die lastbrieven! De kerken zelf hebben de synode verzocht, deze zaak te behandelen. Het citaat van Utrecht-N.-W. zou er bij gewonnen hebben, als dit maar eens eerst was vastgelegd. Daarna komt dan die passage, die door Utrecht-N.-W. is aangehaald. Maar met eenige verminking.

„In relatie tot de kerken", aldus Voetius, p. 122, „is die macht (die hij als autoriteit, bevoegdheid heeft omsclureven, een alinea te voren) door de kerken omschreven krachtens den grondslag van haar goddelijk recht".

Dezen zin vindt men niet in het Utrechtsche citaat; maar hij is toch van beteekenis, wijl hij den nadruk erop legt, dat de kerken die bevoegdheid zelf omschrijven. Amersfoort heeft de kerken niet over het hoofd geloopen. Nu vervolgt Voetius:

Nu vervolgt Voetius: , namelijk, dat zij i) die macht niet tégen de Schrift, de fimdamenteele s) kerkelijke wetten, de kerken en haar delegeerende principalen s) doch vóór deze alle (pro lis) gebruiken (te hunnen gimste, ter bewaring en bescherming. K. S.). Als dat anders mocht toegaan, dan nemen de particuliere kerken die decreten van die afgevaardigden niet aan, en geven ook geen opdracht ze ten uitvoer te leggen; maar dan laten ze die m het midden of onthouden er de ratificatie aan *); ja, Indien zij met alle of althans de meest beteekenende' stemmen het zoover brengen kunnen, laten zij door een nieuwe bgeenkomst uit alle kerkeraden (als dat mogelijk Is) of althans uit andere gedelegeerden bijeengebracht, de decreten der vorige bijeenkomst corrigeeren.

Eu dan volgt nog heel wat over die autoriteit der meerdere vergaderingen.

Het is jammer, dat Utrecht-N.W. enkele zoo beteekenlsvolle woorden heeft weggelaten. Een synode n.l. die weigert de zaken der kerken af te handelen zonder duidelijke en in zóó gewichtige zaken schriftelijke sltuatieteekening handelt niet „pro" (tn het belang) doch tegen de kerken en haar principalen, gelijk dan ook Amersfoort „pro", en de bestrijding van Amersfoort juist op dit punt contra (in het nadeel) van die principalen is. Men moet Voetius óf niet, óf goed eiteeren. En van Amersfoort niet een karikatuur geven. Ook met onbedoeld.

1) Blijkbaar zijn bedoeld: de afgevaardigden (delegati; daarop slaat „eorum").

2) In het citaat Utrecht wordt „fundamenteel" geschreven (adverbiaal). Hier staat een adjectief. We nemen een tlkfoutje aan.

3) Deze woorden zijn door Utrecht-N.-W. weggelaten.

4) Rescindunt: non ratum habere (Ambrosius Calepinus).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen