Verzegeld toegezegd geloof?

Onze briefschrijver vervolgt:

„U zegt in utu driestar „Verzegeld geloof' in hetzelfde nummer, dat het sacr. de gelovige gebruiker niet verzekert, dat hij gelooft, evenmin als het zegel op het testament de „gelovige" erfgenaam verzekert, dat hij geloof hecht aan de woorden van het testament. Nu, dat laatste is nogal logisch. Want het „geloof' van de erfgenaam behoort niet tot de aan hem vermaakte goederen. Maar het geloof van de avondmaalsganger behoort wel tot de hem aangeboden goederen. En zoals het zegel op het testament de „gelovige" erfgenaam, bevestigt, dat de aan hem vermaakte goederen zijn deel zijn, zo bevestigt het sacr. de gelovige gebruiker, dat de hem aangeboden goederen zijn deel zijn. Het bevestigt hem dus o.a. dat hij h-et geloof bezit."

Tot zoover onze correspondent. Hij vergist zich. Want:

a) Het valt op, dat Inzender thans spreekt over „het geloof van den avondmaalsganger". Maar wg hebben het over de „sacramenten" (meervoud). Als hij den moed zou' missen, ook den doop, en dus ook den kinderdoop, in deze zijn uitspraken te betrekken, dan zou daarmee erkend zijn.

dat hij toch niet aan de sacramenten als zoodanig durft toekennen hetgeen hij toch graag eraan toegekend wil zien.

b) Inzender bedient zich ook zelf van de vergelijking met een testament (diploma). Hij zegt: „zooals het zegel op het testament den „geloovlgen" erfgenaam bevestigt, dat de aan hem vermaakte goederen zijn deel zijn, zoo ", enz. Hier moet de uitdrukking „zijn deel zijn" aanduiden: , 4ii bondsreehten zijn deel zijn", en niet: factisch al In bezit hebben. Als op een testament een zegel geplakt wordt, is de erfgenaam nog geen cent rijk. Anders zou het zegel er pas op moeten komen, n& dat de erfgenaam de toegezegde goederen in ontvangst genomen heeft.

c) Maar als Inzender de uitdrukking: „zijn deel zijn" in het eerste gedeelte van zijn volzin bedoelt in dézen zin, dan moet hij niet ongemerkt In het tweede deel van denzelfden zin ( zoo bevestigt het sacrament den geloovlgen gebruiker, dat de hem aangeboden goederen zijn deel zijn") aan deze uitdrukking een totaal anderen zin geven dan In het eerste deel van den volzin. Dat zou maar verwarring stichten.

d) Zou inzender eens willen zeggen, wannéér dan dat zegel op het sacrament komt? Hij zal niet kunnen zeggen: at zegel komt er pas op, nadat de ontvanger 1? gaan gelooven. Want dan zou de gedoopte zuigeling een sacrament-zonder-zegel ontvangen bij zijn doop, om het zegel pas te krijgen wanneer geloof geboren is door het gepredikte Woord. De gedachte zelf is ongerijmd; want de sacramenten ZIJN juist zèU zegelen (bij de belofte). Inzender ontkomt hier nooit aan:6F het sacrament gaat verzegelen nadat ter zake van den gedoopte een biografische aanteekenlng (N.N. is gaan gelooven) rechtvaardig zou zijn gebleken (In de oogen Gods, want God zet geen zegel onder een fictie van mij, doch alleen onder een verzekering van Hemzelf) maar dan Is de conclusie: e uitspraak, de no.g wel publieke uitspraak van mijn doop ondergaat naar den Inhoud een verandering nadat Ik die bio'ïraflsche notitie honoreerbaar heb doen worden ); «IP: et sacramp.it, dat zelf een zegel Is, verzegelt alleen wat God van zijn kant gezegd heeft. En dat Is dan ook de heel nuchtere opvatting van den catechismus, ant­ woord 66).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen