Onzuivere geschiedbeschrijving

Bij de Uitg. Mij J. H. Kok, Kampen, verscheen van de hand van ds G. R. Visser (syn.) een boek: Contact met cie Kerk. In de eerste plaats bestemd voor buitenkerkelijken, volgens mededeeling. Dezulken dan, die in contact met de kerk gekomen zijn. Maar ook voor de kerkleden goed, zoo wordt het bedoeld. Het boekje heet: „Inleiding tot het gereformeerd kerkelijk leven", en dat houdt nogal wat In, als men ook ons erbij zou willen rekenen. Ik zou het niet doen, als ik synodaal was. Maar als een synodaal iemand het toch wil doen, dan moet hij op de historie geen geweld plegen.

Op dit punt schiet ds Visser tekort. Hij beweert, dat het begin van het conflict dateert van 1936. Buitengewoon belangrijk te hooren; ik heb dat nooit begrepen; maar mtschien doelt de schrijver op degenen, die toen ontkenden, dat het tegen iemand ging? Misschien vindt ds Vellenga {zie Adolphus Venator, naschrift) dit een insinuatie van ds Visser.

Over onzen naam als kerken geeft de auteur onjuiste informatie. Hij kon dit weten ook, want het is ettelijke malen publiek gezegd.

Zeer misleidend is, wat hij zegt over art. 31. Hij beweert : aangaande de leeruitspraken van 1942 en de tuchtmaatregelen van 1944 meende men te kunnen bewijzen, dat zij in strijd waren met de Schrift en met de Kerkenorde. TOEN DE SYNODE DIT BEWIJS ALS ONJUIST AFWEES, maakte men zich vrij van die besluiten, daarmee te kennen gevende, , , wij houden ons strik; aan art. 31 en gij, synode gij niet". Om DIT aan ce geven, nam men de (nooit officieel aangenomen, K. S.) toevoeging aan: „onderhoudende art. 31".

Tot zoover ds Visser, Dit is natuurlijk totaal bezijden de waarheid. Kent de schrijver zijn eigen papieren niet? De brieven van o.a. de hoeren dr Polman en dr Rldderbos? Den eisch: als een synode wat besloten heeft, dan moogt ge bezwaard zijn, maar moet in elk geval het besluit uitvoeren? Niet dat de BEWIJZEN AFGEWEZEN waren, was de kwestie maar dat men niet eens iemand den tijd gunde, om, voorloopig zijn conscientie geen geweld aandoende, het bewijs te leveren: hij moest in elk geval dadelijk bukken, bukken. Als de schrijver zijn eigen zaken zoo slecht kent, is dan het schrijven niet voorbarig? Ik neem aan, dat hij meent, dat Polman-Rldderbos gelijk hadden, en wij ongelijk. Maar dan zeg ik: had dan het geschil eerlijk weergegeven. Dit raakt kant noch wal. En verdedig nu eens de opinie Polman-Ridderbos-synode, als ge kunt. Ge kunt het niet; dat kon dr Nauta ook niet, zooals de heer P. Groen uitvoerig aangetoond heeft in ons blad.

Trouwens, op de volgende pagina zegt ds Visser feitelijk hetzelfde als de zooeven genoemden. Hij verkondigt aan zijn buiten-en binnen-kerkelijke lezers: als een synode uitspreekt, dat de juiste leer zoo en zus is, dan behoort zulk een uitspraak ook bindend te zijn. Dat kan hier alleen beteekenen (als argument tegen ons nl.): dan moet ge dat ook leeren, en moogt niet 3 jaar lang de zaak ophouden door op dat ééne punt, van den leer-plicht vrij blijvende. Uw bezwaar in te brengen. Best: dat beteekent dus: als een synode beveelt onwaarheid te leeren, dat móet ge dat leeren, althans binnen het kerkverband.

Ik herhaal wat ik destijds aan de commissie Rldderbos-Polman schreef: gelukkig is God geduldiger met het kerkverband dan gij in deze verkeerde theorie.

Verder krijgen we nog het bekende jokkentje, dat ondergeteekende zich onttrok aan de behandeling der meeningsverschillen, en meer daarvan. Plus het jokkentje, dat onze kerken zouden hebben geweigerd saam te spreken met deputaten van de andere. Ieder kan weten, dat ze die samenspreking allang hadden kunnen hebben.

Ik noem deze manier van geschiedschrijving als klein bewijsje, dat in ons land nog permanent tegen ons gestreden wordt op een manier, die aan de feiten geen recht doet. Dat men ook zichzelf geen recht daarmee doet, schijnt zulken auteurs te ontgaan.

Volgende week iets over iemand, die het nog veel bonter maakt, een boek van den heer K. Norel, nóg vlotter in het schrijven van onware beweringen over onze kerken. K. S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen