GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

BEDE OM NOORDENWIND EN ZUIDENWIND

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

BEDE OM NOORDENWIND EN ZUIDENWIND

12 minuten leestijd Arcering uitzetten

Bange zorg vervult soms Uw hart, wanneer ge ziet op de grote crisis die het christendom in deze tijd doormaakt.

Daar is de, bij de dag toenemende, afwijking van de dienst des Heren, die zich niet alleen openbaart in afval en vijandschap, maar ook üi het Indringen van wereldse zondige practijken in de kerk en in het Christelijk gemeenschapsleven.

En waar de belangstelling voor God en Zijn dienst schijnbaar nog levendig Is, daar bestrijdt en verbijt en vereet men elkaar en men vergeet blijkbaar het gebed om de Noordenwind en de Zuidenwind, dat is de bede om de kracht des Geestes, die de enige voorwaarde is voor de zuiverheid en de eenheid der kerk en voor alle christelijke levensopenbaring.

Die bede om Noordenwind en Zuidenwind vindt ge in Hooglied 4 : 16, waar ge leest: Ontwaakt, Noordenwind: en kom, gij Zuidenwind! Doorwaai mijn hof, dat zijn specerijen uitvloeien. O, dat mijn Liefste tot Zijn hof kwame en ate zijn edele vruchten.

We hebben hier met beeldspraak te doen. En nu zal Uc niet spreken over de verschillende beschouwingen die in de loop der eeuwen over , , het Hooglied" naar voren zijn gebracht.

Maar hierover zijn alle verklaarders, die de Bijbel als Gods Woord aanvaarden het eens, dat in het Hooglied een zinnebeeldige schildering te zien is - van de liefdesverhouding tussen Chrisiius en Zijn gemeente.

Wij weten niet in hoeverre de persoon van Christus aan Salomo in meer of minder duidelijkheid voor ogen stond.

Maar dezelfde Heilige Geest die Salomo in staat stelde Psalm 72 te dichten, om in die Psalm te tekenen de heerlijkheid van Christus, heeft hem evenzeer bekwaamd om in het Hooglied af te malen de tere liefde tussen Christus en Zijn gemeente.

Die hoofdgedachte van het Hooglied: „Christus' liefde tot Zijn Bruid", vindt ge ook in Hooglied 4 : 16. Wie spreekt hier?

De Bruid, dat is dus de kerk. En over wie spreekt ze? Wel, over wie anders, dan over haar Bruidegom. Hem wil ze verblijden en daarom wenst ze, dat haar hof vrucht zal dragen.

Maar zal dat gebeuren, dan moeten eerst de Noordenwind en de Zuidenwind haar hof doorwaaien. En daarom bidt zij.

Weet ge wel, wat er met die hof bedoeld wordt? Die hof is niet Iets van de Bruid, maar de Bruid zelf. Dat blijkt duidelijk uit Hooglied 4 : 12, waar de Bruidegom zegt: Mijn Zuster, Bruid, gij zijt een besloten hof.

En nu de Bruid gehoord heeft, dat de Bruidegom haar een besloten hof noemt, nu neemt zij.yrijijioedlg ..dle, , begld-, spraak over. ; iigf^? ^^S|gS^(Si^ï§*^^

Een besloten hof, een hof dus alleen toegankelijk voor de wettige eigenaar.

En nu zijn wij vandaag op onze Theologische Hogeschooldag saamgekomen om ons te bezinnen over onze Theol. Hogeschool en over ons kerkelijk leven, dat zo nauw met , , onze School" verbonden is.

In het Hooglied wordt ons getekend de Ideale verhouding tussen Christus en Zijn kerk.

Hier wordt ons gezegd hoe het moet zijn.

Een besloten hof moeten we zijn. Zijn we dat?

O zeker, wel In theorie. Wij willen Gereformeerde kerken zijn.

Wij laten niet toe en wij bannen uit, wie openlijk kind der wereld wil zijn.

In theorie zijn we een besloten hof.

Maar nu de practijk!

Is er binnen de omheining van ons kerkelijk leven nog niet al te veel wat er niet hoort?

Zijn er geen mensen die Christus en de wereld beide te vriend willen houden ?

Kinderkens, zegt de apostel Johannes: bewaart uzelve van de afgoden, want anders zijt ge geen besloten hof.

En alleen als ge dat wilt zijn is de bede om Noordenwind en Zuidenwind u uit het hart gegrepen.

Hoe schoon is die beeldspraak van Noordenwind en Zuidenwind.

Want wanneer een hof bloeien zal in frisse schoonheid, o zeker! dan is er regen nodig en zonneschijn. Maar even onmisbaar is de adem van de wind.

Want ja, de wind breekt wel eens de bloemen en buigt wel eens de planten in de hof, maar diezelfde wind reinigt en zuivert ook.

En nu, de Geest is als de wind. Beide brengen ze leven.

En waaien moeten de winden.

Niet de Oostenwind, want die Is in het Oosten een verschroeiende wind.

En niet de Westenwind, want die vergezelt in het Oosterse land de winter.

Maar de Noordenwind is daar een zegen. Hij zuivert de lucht en weert de krankheden. Hij geeft niet slechts groei, maar gezonde groei.

Kom, gij Noordenwind; die bede past ook ons gedurig en ook vandaag ten opzichte van het leven van onze Theol. Hogeschol en het leven van onze kerken.

Want als de Geest niet komt om de lucht te zuiveren, dan gaat onze hof kwijnen.

Er ligt zo groot gevaar in vals conservatisme.

Gelijk de Oosterse plantenweelde in de hof zonder Noor­ ' denwind verkwijnen moeti omdat de frisheid van bewe-

ging niet aangebracht wordt, zo zal ook In de hof der kerk alles verschrompelen wanneer er geen frisheid komt door de Noordenwind des Geestes.

En nu laat God Zijn Noordenwind telkens weer opnieuw V. aaien omdat de hof altijd weer opnieuw moet worden verfrist. Maar wij moeten blijven bidden om die Noordenwind des Geestes.

Wij zijn Gereformeerd om al meer Gereformeerd te -worden. Want als ook maar één ogenblik de voortdurende hervorming wegblijft, dan zijn We in naam Gereformeerde kerk.

Dan zijn we geen besloten hof, maar een besloten ruimte. We moeten veel bidden om voortdurende zuivering, om een voortdurend komen van de Noordenwind des Geestes, opdat Hij wegwaaie de verstikkende, vergiftige dampen, 'die de groei der planten verhinderen.

Dit is echter niet genoeg.

Wij hebben ook de Zuidenwind nodig. Want die Zuidenwind verschroeit niet en verzengt niet,

maar geeft weldadige warmte. Zo openen zich de knoppen en verspreiden zich de welriekende geuren.

Breng dit nu over op geestelijk gebied en ge verwondert u over de prachtige taal der Schrift.

Nee, de Schrift is nooit eenzijdig, gelijk wij mensen dat wel vaak zijn.

De Schrift vraagt niet alleen om de koelheid van de Noordenwind, maar ook om de zoelheld van de Zuidenwind.

Laten wij niet anders doen. Wie alleen de Noordenwind wil laten waaien vervalt in dode orthodoxie. Wie alleen de Zuidenwind inroept, eindigt in valse, ziekelijke mystiek.

Wie met de Noordenwind dweept zonder meer, die roept telkens om zuiverheid in de leer, om klaarheid in de belijdenis, en die hebben we nodig.

Maar hij loopt gevaar te vergeten, dat we niet genoeg hebben aan zuivere beginselen, aan koele verstandelijkheid, maar dat er in het geestelijk leven ook behoefte Is aan de warmte en de beweeglijkheid van een warm gemoed — dat is de gave van de Zuidenwind.

En wie alleen de Zuidenwind begeert, die vraagt slechts de warmte, het gevoel, de weekheid des gemoeds, de mystiek der ziel.

Maar hij vergeet, dat die warmte en die gemoedsbeweging telkens zuivering behoeft door de Noordenwind en zo verliest hij de kunst van onderscheiding.

Er zijn er die zweren bij zo zuiver mogelijk dogmatische formuleringen, maar die verlegen staan wanneer gij ze vraagt: Zeg mij nu eens wat God aan uw ziel deed en v/at de ervaringen zijn van uw geestelijk leven.

Er zijn er ook, die weinig geven om zuiverheid in de leer en om afbakening van het kerkelijk leven en die alles wat zij ondervinden als geestelijk beschouwen, terwijl zij vergeten te vragen naar de toets der Schrift.

Vergeet het niet: gezondheid in denken, maar ook warmte in voelen moeten samengaan.

Dan zult ge misschien wel eens iets moeten verliezen dat u lief was, want de Noordenwind laat wel eens enkele blaadjes ter aarde vallen.

Maar weet ge welke?

Niet de levende bladeren, maar de verdorrende en dode. Zo is het ook met Gods Woord, dat door de Heilige Geest altijd gebruikt wordt tot wasdom en opbloei van het geestelijk leven.

Wanneer de Heilige Geest u door het Woord Gods doet zien, dat er in uw tuin verkeerde dingen zijn of dode vormen, laat ze dan wegstormen door de Noordenwind van het Woord en staat de Geest niet tegen door eigendunkelijkheid.

Nogmaals: door Noordenwind en Zuidenwind kan de hof zó bevrucht worden, dat zijn specerijen uitvloeien.

En daarom moet er veel gebed zijn om de werking van Noordenwind en Zuidenwind voor professoren, studenten, voor predikanten en onszelf.

En dat we de Geest ruimte hebben te laten, dat spreekt vanzelf, maar toch wil ik er nog iets van zeggen.

Want de Bruid in het Hooglied wil, dat de Noordenwind en de Zuidenwind haar hof geheel doorwaaien mogen.

Ze moet gesloten zijn voor de vreemden, maar geopend voor de Geest.

Zie, wij kunnen ons ook onttrekken aan de werking van de Geest.

Dat kunnen wij doen door ons te verzetten tegen de geopenbaarde wil van God.

Dat kunnen we doen door twist en partijzucht.

Dat kunnen we ook doen door zelfingenomenheid en door al maar te zeggen: des Heren hof, des Konings hof, des Bruidegoms hof is hier.

Maar met die zelfingenomenheid stasui we de veelzijdigheid van het werk des Geestes tegen en we lopen gevaar dat ons hof een woestenij wordt.

Maar als we de Geest ruimte laten, zodat en Noordenwind en Zuidenwind onze hof doorwaaien, wat is er dan een genade voor ons verwonderend oog.

Dat we een hof zijn dat is het eerste wonder, want we zijn het alleen door Gods verkiezende genade.

Dat de winden waaien en dat we een hof blijven en al meer worden door Gods bijblijvende genade, dat is het tweede wonder.

Ik ben wel eens bang, dat we het wonder, dat we hof zijn en blijven soms te veel vergeten.

De Bruid uit het Hooglied vergat dat niet.

Want zij begeerde, dat haar Liefste tot haar hof kwam. Dat is geen wonder!

Want een hof heeft geen doel in zichzelf.

Gods goede gaven zijn er om genoten te worden.

En daarom verlangt ze, dat de Bruidegom komen zal.

Maar niet voordat de hof gereed is.

Niet voordat de specerijen uitvloeien.

Daarom BIDT ze om de werking van Noordenwind en Zuidenwind.

Maar dan ook kome de Liefste en geniete de hof Zijner vreugd.

Of die bede verhoord zal worden? Zeer zeker! In de gemeente van' Jezus Christus is nu reeds in be­ ginsel de paradijstoestand aanwezig. Want daar gaat geen enkele vrucht van de hof onopgemerkt verloren.

De Koning merkt op uw gebed om vergeving van zonden, om vermeerdering van uw geloof, om kracht in uw strijd tegen de zonde.

Hij merkt op al de openbaringen van liefde, van ootmoed, van zachtmoedigheid, van barmhartigheid, van vergevingsgezindheid.

Maar eens zal Hij komen op zichtbare wijze.

En daarnaar is het dat de Bruid verlangt.

Wanneer de Bruid niet ijverig genoeg geweest zou zijn voor het bloeien van de hof, dan zou ze bang geweest zijn voor de komst van de Bruidegom.

Zo is het nog. Eigenlijk is er alleen sprake van waarachtig Christendom als er verlangen is naar de komst van Christus. En nu geloof Lk, dat ons verlangen niet 'even sterk is als dat van de Bruid uit het Hooglied.

Hoe komt dat?

Ik meen dat het komt, omdat we ons te iveinig inspannen om specerijen te doen uitvloeien.

Is er wel liefde, zoekende liefde genoeg jegens allen, die de verschijning van onze Here Jezus Christus liefhebben in onverderfelijkheid en jegens allen, die in het duister ronddolen zonder God en zonder hoop in hun leven ?

Gelijk een hof geen bestaansrecht heeft in zichzelf, maar er is om de bezitter, zo is de kerk, de Bruid, er niet om zichzelf, maar alleen om ije Christus, de Bruidegom.

•Vergeten we dat, dan zijn we ondanks alle reformatie geen kerk, maar zijn we bezig kerkje te spelen.

Wij moeten niet maar tevreden zijn met levende planten te zijn, maar we moeten geurende planten zijn en vrucht voortbrengen, opdat de Liefste, als Hij tot Zijn hof komt, ze ete.

Laten we het toch geen dag, geen uur vergeten, dat Christus Zich wil verblijden in Zijn bloeiende hof en wil eten de vruchten uit Zijn hof en dat Hij daar rec& t op heeft.

Dat eten toch is de rechtvaardige beloning voor de honger Zijner ziel.

Eens heeft Hij gehongerd in de woestijn der verzoeking. gehongerd niet slechts naar het lichaam, maar gehongerd bovenal naar de geest.

En de Satan bood Hem edele vruchten uit zijn hof, maar Hg weigerde.

Eens heeft Hij gehongerd in Gethsemané: Kunt gij dan niet één uur-iftet Mij waken?

Dat was de honger van Zijn ziel, die vroeg om ook maar één enkele vrucht van Zijn volk.

Hij vond ze niet.

En aan het kruis heeft Hij gehongerd, gehongerd naar God, maar God verliet Hem.

Zijn enige spijs was, dat Hij deed de wil des Vaders.

En daarom nu is het Zijn spijze, dat Zijn volk doet de wil van Hem.

Daarom mag Hij eten omdat Hij gehongerd heeft. •

Zo worde Zijn spijze dan een eeuwig eten.

Als wij de vruchten van goede werken de Koning niet bieden, dan onthouden wij Hem Zijn welverdiende spijze.

Hij heeft recht op eten.

Straks komt Hij, straks zal Hij eten, want de Bruid weet het: mijn Liefste is mijn, maar zij zou Hem kunnen verliezen.

Maar ze weet meer: en ik ben Zijn, en Hij laat mij niet los, neen nooit!

Daarom is er zekerheid. Nu weten wij het, dat eens de vruchten op 's Konings dis zullen prijken uit Noord en

Zuid, uit Oost en West.

Ja waarlijk, nu weten wij het:

Daar vaart langs heel de wereld. Een woeste doodsorkaan. De scheppingen der mensen. Verrijzen en vergaan!

Maar de schepping Gods in de gemeente van Christus zal door de bruisende en onwederstandelijke levensadem van de Geest, door Noordenwind en Zuidenwind niet vergaan, doch verrijzen in eeuwige opgang, want, Het Koninkrijk is des Heren.

Zo moge dan ook deze Theologische Hogeschooldag meewerken dat het gebed om Noordenwind en Zuidenwind al krachtiger opga en het gebed, dat de Liefste haastelijk tot Zijn hof kome, om te eten zijn edele vruchten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 27 september 1952

De Reformatie | 8 Pagina's

BEDE OM NOORDENWIND EN ZUIDENWIND

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 27 september 1952

De Reformatie | 8 Pagina's