VU Magazine 1974 - pagina 334

en werd hij als communist beschouwd. Dit magazine alles wordt ons verteld door Carl Rowan, dat bolwerk van de zwarte middenklasse, die concludeerde: 'Martin Luther King heeft veel vrienden van de negers van zich vervreemd en zich, dat bepaalde industrieën mogelijk gede vijanden van de negers in beide partijen ge- nationaliseerd zouden moeten worden, een wapend door de indruk te vestigen dat de neger gegarandeerd jaarinkomen ingesteld, buitendeloyaal is'. landse investeringen grondig herzien. We King begon al in 1965 te spreken over de moeten aan dit alles toevoegen dat Kings kijk buitenlandse politiek, toen hij de VS-afge- op de blanken geheel is veranderd. Na Chivaardigde bij de Verenigde Naties aanspoor- cago kon hij niet langer geloven dat hij 'het de invloed aan te wenden om communistisch geweten van blank Amerika raakte'. 'De meeste China een zetel in de VN te bezorgen(!) Hij Amerikanen', zei hij 'zijn onbewust racisten'. vroeg om een stopzetting van de luchtaan- Hoewel hij 'verschrikkelijk Amerikaans' vallen op Noord-Vietnam en beval onderhan- (Halberstam) en westers was ondanks zijn delingen aan met de Vietcong. vervreemding, had King een nieuwe visie op Dit is zeer opvallend. Het betekende dat King de zwarte strijd. Hij zou nooit onder een zijn toekomst en zelfs zijn leven op het spel communistische regiem hebben willen leven zette lang voor dat de 'Berrigans en Ellsberg' maar hij zocht naar een sociale democratie. het deden, door djngen te zeggen die de we- Hij had nieuwe perspectieven. reld pas later zou ontdekken. Het gaat hier De belangrijkste scheiding in de wereld, zo niet alleen om het feit dat King sprak zoals hij deed, maar dat hij dat moment in de geschiedenis koos om te spreken; toen de meerderheid in Amerika en de rest van de wereld zeker, geen enkele moeite had met wat gebeurde in het imperialistisch avontuur, waarin de VS zich had begeven. Het gaat erom, dat King het gezonde politieke inzicht Afstand Om deze redenen deed King afstand van zijn had, dat de meesten (Kissinger en Nixon in(laatste restje) populariteit onder de vele cluis) toen niet hadden. vaderlandslievende, loyale Amerikanen; van Het ziet er naar uit dat we onze beoordeling zijn (laatste restje) steun uit de 'hogekringen' van Kings sociale ethiek zullen moeten hervanaf de grote directiekamers van de grote zien. Wanneer we bij elkaar optellen wat we concerns tot aan het Witte Huis en aan- nu weten, is het meer dan duidelijk, dat King vaardde hij zijn verantwoordelijkheid als zonder enige twijfel een radicaler en effectie'wereldburger'. Dus hield hij een toespraak op ver maatschappij-criticus werd. Hij kwam de VN-plaza tot de vredesbeweging en richtte hiermee, de kwestie van rassenscheiding uithij in een preek in de New Yorkse Riverside gezonderd, dichter te staan bij Malcolm X, Kerk een vernietigende aanval op de Ameri- zoals deze laatste dichter bij King kwam te staan. Het is een feit dat deze King een heel kaanse politiek in Vietnam. 'Op die koude dag in een koude lente', zo her- ander iemand was dan de King uit de dagen innerde Halberstam zich, 'keerde Martin Lu- van Montgomery, die toen nog bondgenoten ther King jr. zich scherp af van zijn eigen vond in mannen als Whitney en Roy Wilkins. King in Stockholm '64 . . . steeds meer bewust van verleden'. Nobelprijs . . . In zijn toespraak in de Riverside Kerk sprak Vervreemd King zich uit tegen 'deze dwaasheid', haalde We hebben gezegd dat we zouden terugko- was hij gaan geloven, loopt niet tussen de hij woedend uit tegen de Amerikaanse 'be- men op King uitspraak: 'De negeropstand gaat communisten en de kapitalisten, maar tussen vrijders' en verkoos hij te spreken als een om meer dan het zoeken naar de dé-segregatie de rijke en de armen d.w.z. blanken en zwar'kind van God en een broeder van de lijdende en gelijkheid'. Deze woorden lijken een ten. Zijn standpunt over geweld in Vietnam armen in Vietnam'. nieuwe betekenis te krijgen, wanneer ze wor- en Angola was totaal anders. Hoewel hij over Hij wist dat de oorlog niet alleen een (slechte) den gelezen in de context van wat we hier- de Vietnamese oorlog niet in het bijzonder politieke zaak, of zelf 'real Politik' was, of boven hebben gezien. Kings houding inzake dacht als over een rassenoorlog ontsnapte eenvoudigweg slechte oorlogsstrategie (want Vietnam heeft hem stellig vervreemd van de hem de zin: 'Het doden van kleine bruine de machtige VS was aan het verliezen) nee, blanke establishment en het is de vraag of de kinderen in Vietnam'. Wanneer we Halbervoor hem was 'Vietnam' slechts een symptoom zwarte establishment er tegenover hem stam mogen geloven (waarom zouden we van een veel dieperliggende ziekte in de A meri- vriendelijker door was komen te staan. We niet?) zouden veel van onze opinies over kaanse geest'. zouden dat niet willen suggereren. David King moeten worden veranderd. Neem bijHalberstam vertelt ons nog een interessante voorbeeld het geweld in Angola en in Vietzaak. Hij haalt King aan: 'Ik heb jaren gewerkt nam. Op dit kritieke punt is er een aarzehng Woede Zijn toespraak in de Riverside Kerk schokte met het idee de bestaande instellingen van de in Kings denken die wij nooit eerder zijn tehet land. Het was de meest scherpe verwer- samenleving te veranderen - een beetje verande-gengekomen. Het lijkt erop dat, hoewel geping van de Amerikaanse inmenging in Viet- ring hier, een beetje verandering daar - nu zie weldloosheid een 'levenswijze' van King was, nam die ooit door zo'n prominente Ameri- ik het heel anders, ik meen dat er een her- het als strategie voor verandering alleen maar kaan' was uitgesproken. President Johnson structurering van de hele samenleving noodza- werken in omstandigheden waarbij de tegenwerd 'rood van woede' en vanaf dat moment kelijk is, een revolutie in waarden." standers met bruut geweld zouden terugslaan was King persona non grata in het Witte Huis Dit zou betekenen, zo herinnert Halberstam maar wanneer er tegelijkertijd anderen wa-

werkelijke democratie voor hun mensen bestaat en wanneer ze terugkeren, zullen zij het uitzichtloze bestaan van tweederangs burgers weer opnemen, zelfs al zijn ze behangen met onderscheidingen'. Inderdaad een wrede ironie. Ook besefte King, dat het onmogelijk is te spreken over gewelddadigheid en geweldloosheid zonder daarbij het vreselijke geweld in Vietnam te betrekken. Zijn werk als leider van de beweging voor burgerrechten kan niet worden losgezien van wat hij als 'wereldburger' als zijn plicht beschouwde. Er was in 1964 een verplichting, een verantwoordelijkheid op hem komen te rusten: 'Ik kan niet vergeten dat de Nobelprijs ook een opdracht inhield - een opdracht om harder te werken voor de broederschap van de mensheid dan ik ooit had gedaan'. Maar hij wist van een andere opdracht, van zijn verplichting aan de boodschap van Jezus Christus, die hem opdroeg te 'spreken voor de zwakken, de stemlozen, voor de slachtoffers van onze natiën voor degenen die ze haar vijanden noemt, want geen document, door mensenhanden vervaardigd, kan deze mensen in mindere mate onze broeders doen zijn'.

36

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen