Confidentie - pagina 106

102 ouden

van

dagen,

maar

ook

voor

gelijk

onze

kerk

die

„passanten^',

men

waarom

vreemdelingen, noemde,

eertijds

en

meer bekreunt. Dan verzor-

zich thans niet

ging van kranken, van gevangenen, kleeding van den schamele. Zorge voor den blinde en doove en

Kortom, leniging van

alle

nood en

stomme en

kreupele.

In den

lijden.

,^Chris-

Remunerator" mag een Kerk niet hopen, die niet zelve de voetstappen van den Christus Salvator'' heeft gedrukt.

tus

,,

moet

Hierbij

zich de Liefdedienst voor

inwendige

zoo door

sluiten,

als

de

Wereld

uitwendige

aan-

zending.

maar genoeg, dat er een Gemeente van Christus in zij. Die Gemeente gaat te niet en verkwijnt zoo

Niet

een stad

passion

„la

ze

de hartstocht der zielen, ver-

des ames'',

Een Volkskerk weet daar niet van. Ze is eer verlegen met haar massaliteit, dan dat ze naar uitbreiding streven zou. Maar kies de vrije kerspelgemeente, en het werven

liest.

voor den Christus zal levenstaak van eiken kring worden.

meer en beter dan thans particulieren

Veel

men

uitgaan in

heggen en

,,de

stegen'''

om

te

dit doen,

nooden

zal

tot de

Zondagscholen zullen heur gezegenden arbeid voort-

Bruiloft.

maar de Bethëls en Asyls zullen allerwege naast deze verrijzen. Door bijbel- en tractaat- verspreiding, door bezoeken

zetten,

meetings,

door hulpbetoon en alzijdige bemoeiing, zal

allen alles worden,

Daarbij voege

om

men

elk deel

van den akker

Uitwendige zending,

de

men

te beploegen.

die in de

Volkskerk kwijnend,

wijl ze

steunpunt

mist en

aan wisseling van personen en tijden

onderhevig

is,

vindt.

En

saam

den

zeg

Kerk haar vruchtbaren bodem Hadden we en konden we een goed deel der

in de Vrije

nu

vrijen

niet, tijd

dat ik idealen teeken.

wereld rondreizen, ik zou feiten,

aan enkelen overgelaten een vast

U

in het werkelijk leven, in de

in bestaande geriieenten het onwraakbaar bewijs le-

veren,

dat ik geen fantasie dichtte, maar van een heerlijke werkelijkheid.

En ben gelukt

dan

ik

u mijn

toch

nu openhartig genoeg

slechts copij

geweest,

is

gaf

het mij

denkbeelden, wel in potloodstreepen, maar

duidelijk

genoeg

te schetsen,

vergun mij dan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen