Acta van het Zending-Congres - pagina 119

;

101

hunne eigene familie bewerkten Betere tijden schenen voor de resultaten van het Colombosche Seminarie aan te breken, toen de godvruchtirpe Gouverneur van Ceylon, Baron von Imhoff, (later GouverneurGeneraal) een plan tot verbetering concipieerde en den Heeren XVII ter goedkeuring voorlegde Zijn plan was, dat voortaan in de kweekschool opgeleid zouden worden 8 Singaleezen, 8 Mallabaren en 8 Mestiezen, (afstammelingen van eenen blanke en eene Indiaansche of omgekeerd). De beide eerstgenoemden moesten in de gronden van hunne eigene talen onderwezen worden, de laatste in eene van beide, naar eigen verkiezing. Daarna moest het onderwijs gaan over de Latijnsche, Grieksche en Hebreeuwsche talen; vervolgens over de Theologie, waarmede zij zoover moesten gaan, dat zij met twee jaren studeeren in de Nederlanden klaar konden komen als predikanten. Van tijd tot tijd zouden op kosten der Compagnie twee der meest gevorderden naar Leiden gaan, om daar ,, onder het opzicht van degenen, die het H.Ed. Achtb. behagen zal daartoe te verkiezen, om vervolgens als proponenten naar Ceylon terug te keeren, met qualificatie, om daaruit ook door den tijd predikanten te kunnen beroepen en zelfs des noods ook in de steden, doch vooral te platten lande de kerken en gemeenten te bedienen." Of de Compagnie dit plan, dat in 1739 werd ijverloos. ') Zelfs

zi]

vaak

niet.

gemaakt, dadelijk goedgekeurd heeft, weten wij niet; wel is bekend dat reeds in datzelfde jaar een verandering in het Seminarie werd gebracht, waardoor het onderwijs beter werd. In lezen en schrijven, en in de kennis van de Malabaarsche, Singaleesche en Nederduitsche talen werd onderricht gegeven aan de eerstbeginnenden. Een conrector werd aangesteld, namelijk Frolich, voor Grieksch en Latijn, en eenige leerlingen maakten daarin goede vorderingen terwijl Ds. Wetzelius de Theologie (zoo bovennatuurlijk als natuurlijk) onderwees, van wiens leerlingen eenigen genoegen gaven omtrent hun Wanneer

leerlingen van het Seminarie hun studietijd hadden ten einde gebracht, weiden de bekwaamsten eerst schoolmeesters op de gewone gage, de besten dezer werden daarna aan een onderzoek onderworpen en tol inlandsche proponenten aangenonieii op een gage van f 26, maandelijks En wederom de ijverigsten onder dez"n tot predikanten op een salaris maandelijks, doch zonder oplegging der van f 36, handen, sessie in kerk- of schoolvergaderingen, zij mochten zich alleen bepalen tot de inlanders. Bef noch mantel was hun geoorloofd te dragen, slechts een eenigsziris gedistingeerde zedi-ie in'aiidsche kleeding. Hnn plaatsen mochten ze niet verlaten zonder permissie. Llver.oosheid had degradatie ten gevolge tot inlandsche proponenten, schoolmeesters enz. (Hofstede Dl. I. bl. 226.) ')

de

—

—

kennis.

In

1742 namen de Heeren XVII het

besluit, dat eenige leerlingen uit het

Seminarie naar de Nederlanden gezonden zouden worden. De eersten, die dit voorrecht genoten (in 1 744) waren Sigisbertus Abrahamsen (Bronsveld) en .Johan Joachim Fijbrands (beiden Mistiezen). Drie jaren studeerden ze te Leiden en keerden toen naar Ceylon terug. De eerste werd later zelfs rector van het Seminarie. Omtrent hunne studiën werd een gunstig oordeel uitgesproken. Abrahamsen defendeerde zelfs, den lOen Juli 1747, met veel lof eene academische disputatie ,,deprocurandalndorumsaluteex Jes. 66 18-21." In 1747 kwamen hier te lande Franciscus Janzen en Petrus de Sylva (Malabaren), Benjamin Cabraal (Siugalees) en Johannes van den Broek (Castles of afstammeling van Mistiezen), nadat zij 't jaar te voren geëxamineerd waren ,,over de verbonden en hunne hoedanigheden," welk onderzoek ,,tot genoegen afliep." De beide eersten hebben hunne studiën te Utrecht voleindigd, maar zijn reeds kort na hun terugkeer gestorven in 17.51. De derde stierf gedurende zijne studiën en de laatste mislukte. Beter ging het met Johannes Jacobus Meijer, een Misties, die, na .,tot groot genoegen geëxamineerd (te zijn) in het Latijn, bet Nederduitsch, het Hebreewsch, het Grieksch en de gewichtigste leerstukken des geloofs," in 1650 naar Leiden werd gezonden en zoo goed studeerde, dat Prof. van den Honert hem noemde ,,een braaf, geliefd en deugdzaam alumnus der Academie." Als Theologiae Doctor en predikant keerde hy naar Ceylon terug, en werd terstond, op aanschrijving van de Heeren XVII, geplaatst aan 't Seminarie van Colombo, waar hij eerst doctor :

legens en in 1757 rector werd (in de plaats van Ds. M. Wermelskirchen, die gestorven was).

In het jaar 1762 werd hij naar Batavia gezonden, waar hij 10 jaren de Nederd. gemeente diende, toen hij zijn ontslag vroeg, naar Europa ging en daar stierf.

Voor de jongelingen,

vierde maal werden, in 1752, Willem Jurriaan Ondaetjes (Mala-

baar), Hendrik Philipsch (Singalees) en Petrus Cornelis (Misties), gezonden. De eerste werd bij zijne terugkomst in 1758 rector van het Seminarie en in 1760 predikant te Jafnapatnam. Philipsch zag zich geplaatst op (^olombo, om daar in 't Hollandsch en 't Singaleesch te prediken. Eindelijk werd ook Cornelis, die te Leiden (de beide anderen hadden te Utrecht gestudeerd) zijne studiën voleindigd had, teruggezonden. In 1760 was hij op Ceylon en twee jaren later te Gochim, (kust van Malabaar), waar hij ge-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen