Acta van het Zending-Congres - pagina 88

,

70 dezen geen „Bestuur" uitoefenen, als van superieuren over minderen, want Christus alleen is het Hoofd der Kerk; maar evenmin mogen zij de jeugdige plantingen aan haarzelven overlaten, zonder haar in de liefde te dienen van raad en leiding, en geestelijke èn Kerkelijke gemeenschap met haar te onderhouden. Op de Algemeene Zending-Conferentie te Londen, in 1888, i.s zeer uitvoerig gehandeld over de onafhankelijkheid der Kerken, die uit de Heidenen en Mahomedanen vergaderd zijn, en hare verhouding tot de Kerken en ZendingVereenigingen als tot de door wier Zendboden Dat zulke, uit de Heidenen geplant zijn. zij en Mahomedanen vergaderde. Kerken niet als ondergeschikte afdeelingen van eene Vereeniging of Genootschap, door een „Bestuur" in het Moederland, of zelfs in loco, mogen geregeerd worden, wordt thans vrij algemeen erkend; ook wel dat Genootschappen en Vereenigingen over geen Kerken geestelijk opzicht kunnen houden, maar veeleer de zwakste Kerk over de machtigste Vereeniging. ledere Kerk heeft het recht, en op haar rust de verplichting, zich naar het Woord van God interichten en Doch dit vereischt naar buiten te openbaren. voor jeugdige Kerken tijd en leiding, en deze laatste behooren die Kerken van oudere Kerken te ontvangen. Door de Zendboden van Zending-Vereenigingen in verband met de Engelsche Episcopaalsche Kerk wordt, in Heidensche en Mahomedaansche landen die Kerk voortgeplant. De Eng. Episcop. Kerk zelve, als Kerk, zendt niet uit, doch de Zendelingen zijn hare Dienaren des Woords hetzij als deacons (proponenten), priests (predikanten) of Bisschoppen, en waar zij komen, brengen zij, als het ware, de Kerk met zich. De gemeenten, die gesticht worden uit

Heidenen of Mahomedanen, worden later

tot

eene

het gaat, in de meening, dat als maar de zielen tot het geloof in Christus komen, de Kerkinrichting van bijkomstig belang is, en in de verwachting, dat deze, voor zoover noodig,

wel in orde zal komen. (de Moravische uitgezonderd) van geen Kerk, maar uitsluitend van Vereenigingen en Genootschappen uitgaande, plant geene Kerken, in eenig direct verband staande of blijvende met de Kei"ken in Duitschland, üok niet wat de opleiding en ordening van later

De Duitsche Zending

leeraren betreft. Doch gemeenten worden gesticht uit de toegebrachte belijders, min of meer op Duit-

schen (Lutherschen of Unirten) voet ingericht, en waarvan de Zendeling herder en leeraar is. Waar de zaken der gemeenten dan op de Conferenties van de Zendelingen behandeld en beslist worden, terwijl die Zendelingen zelven staan onder hun Comité in Duitschland, worden de Inlandsche Kerken feitelijk bestuurd van Duitschland uit, in elk geval zoolang als de herders en leeraars Zendelingen zijn, die door Vereeniging of Genootschap onderhouden wor-

—

den.

,

I

wordt naarstig onderhouden Moederkerken vooral ook door het over en weer zenden van ,

diocese vereenigd, of wol, de diocese

wordt bepaald vóór er nog gemeenten

zijn, en verder als gebruikelijk in de Episcopaalsche Kerk van Engeland, schoon in bijzaken rekening wordt gehouden met locale toestanden.

alles gaat

i

]

De Engelsche Methodisten (Wesleyanen) volgen ongeveer denzelfden regel voor gemeenten uit de Heidenen verzameld, als voor die in Engeland, ook wat betreft Class-meetings, het aanstellen en de plaatsing van leeraars en verder de geheele Genootscbappelijke inrichting. Men mag bezwaar hebben tegen het systeem, doch in elk geval zit er methode in, wat niet gezegd kan worden van den arbeid veler Zendelingen en Vereenigingen, die de Kerkinrichting der jeugdige gemeenten zoowat laten gaan als

Anders is de wijze van doen der Schotsche, Engelsche, lersche, Amerikaansche, als ook der Presbyteriaansche Fransche en Zwitsersche Zendelingen. Door dezen worden Kerken geplant, en het streven is steeds om deze, zoo spoedig mogelijk, zelfstandig te laten optreden, bijv. als de Inlandsche Presl>i/teriaaneche Kerk van Zuid-Afrika, van China, Indië, Formosa enz. In de Classikale en Synodale vergaderingen hebben de Inlandsche afgevaardigden van Kerken gelijke stem met de andere afgevaardigden, en correspondentie met de Kerken at home, de

'

Deputaties. Eenig verschil bestaat over het stadium, dat een Kerk, uit de inboorlingen vergaderd, moet al de rechten eener zijn ingetreden, vóór zij Kerk kan uitoefenen, en ook op de Londensche Conferentie werd door mannen van naam het

gevoelen verdedigd, dat geen Kerk zelfstandig kon optreden en als zoodanig hare plaats in Classes en Synode nemen, vóór zij haar eigen leeraar onderhield, en verder voorzag in de stolfelijke behoeften van den openbaren eeredienst. Doch bijna eenstemmig waren de Presbyterianen in hun oordeel, dat de Kerken uit de Inlanders vergaderd, zoo spoedig mogelijk selfsupporting en independent behooren te zijn, in hare eigene stoffelijke behoeften mceten leeren voorzien en zich, zij het ouder leiding van de Europeesche (Anierikaan.sche) Zendelingen, naar

—

t

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen