Het bzwijken van Ds. Krayenbelt

Het bzwijken van Ds. Krayenbelt te Rotterdam voor de verzoeking van het Synodalisme zal in uitgebreiden kring met teleurstelling vernomen worden; ook al waardeert men met ons, dat hij heel anders dan Malcomesius sprak.

Maar toch ook wat hij sprak is niets dan een gedochte verbloeming, om dit breken' met zijn verleden zooveel doenlijk te bemantelen.

Hij stond eenmaal zoo flink en sprak zoo kloek en krachtig.

Op 7 Januari 1886, riep hij met vuur uit: „Ik gaf alles als mijn vader in een stal of een schuur zijn vijftigjarig feest vierde, liever dan zoo in te gaan tegen heel zijn verleden !"

Nog op 15 Januari 1887 verklaarde Ds. Krayenbelt op de vraag: „Erkent ge den Kerkeraad die uit het verband trad, als den Kerkeraad van Rotterdam en als het College waarin de wettige ambtsdragers zitting hebben? " met het zeggen: „Natuurlijk, dat kan immers niet anders!"

En nu zoo!

o. Die fatale invloed der Hiërarchie.' Hoeveel conscienties heeft ze niet reeds verkracht, en hoeveel karakters bedorven!

En wil Ds. Krayenbelt nu eens aan de uitkomst weten, wat hij gedaan heeft, zij het hem dan met stillen aandrang op zijn conscientie gezegd, dat hij 's Heeren volk bedroefd heeft, en dat de loochenaar van den Christus en Jan Rap in de handen klapt over zijn gedane keuze!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen