Voor kinderen.

Voorgoed genezen.

Er was eens een rijk heer, die slechts een eenig zoontje had. Natuurlijk hielden en hij en zijn vrouw van dat kind zeer veel, en daarom waren zij te meer bedroefd en beangst, toen het jongentje op den leeftijd van vier jaren ernstig ziek werd, zoo ziek dat de dokter verklaarde: »Het kindje zal nooit weer beter worden, als gij het niet naar een ander land zendt. Dan is er nog kans dat gij het behoudt."

Zoo vertrok dan het knaapje, en daar de ouders onmogelijk mee konden gaan, werd het gebracht bij boerenlieden, op een plek, waar het altijd de frissche, gezonde buitenlucht kon genieten. Met vele tranen namen de ouders afscheid, doch reeds na een paar maanden bemerkten zij welk een goeden raad de geneesheer had gegeven, want het knaapje was als met den dag beter geworden, en om kort te gaan, na twee jaren kwam de kleine Karel — zoo heette hij — bij zijn ouders terug, zco gezond en flink als men maar denken kon. Iedereen stond er over verwonderd.

Doch hoe verblijd de ouders ook waren, dat zij hun kind gezond en sterk hadden wedergekregen, weldra bespeurden zij iets, dat hun veel verdriet deed. De kleine Karel was namelijk daar buiten, onder de vreemde lieden, die hem moesten verzorgen, zooals men dat noemt verwend geworden. Men had den boer en zijn vrouw op het hart gedrukt, vooral goed voor den kleine te zorgen en hem al «'t noodige te geven. De goede lieden hadden dit echter zoo begrepen, dat zij den kleine niets mochten weigeren. Misschien ook waren zij bang hem te zullen verliezen of zijn ouders te mishagen, als ze hem niet altijd zijn zin gaven. Om kort te gaan het jongentje was een recht bedorven kind geworden. Hij was zoo gewoon altijd zijn zin te krijgen, dat hij als een zot begon te schreeuwen en met de vuisten te slaan, als hij iets dat hij wiMe hebben niet dadelijk kreeg, of als 'them werd geweigerd. Hij was nog geen halven dag in huis of men merkte dat, en hoe langer hoe meer bleek dat Karel wel naar 't lichaam was vooruitgegaan, maar dat zijn hart, boos van der jeugd af, gelijk alle, niet geleerd had zich te voegen onder den wil van hen die de Heere over hem gesteld had.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen