GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Voor Kinderen.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor Kinderen.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

De beschaamde spotter..

Een vroom jongeling diende een heer, die God niet vreesde. Desniettemin diende hij zijn heer trouw, gelijk de apostel zegt, niet met oogendienst als een menschenbehager, maar met eenvoudigheid des harten, vreezende God.

De heer was dan ook over zijn knecht zeer tevreden; alleen in één opzicht niet. Hij ko namelijk niet goed verdragen, dat de jongeling God vreesde, en geen lust had in een le ven zooals zijn meester leidde. Wel kon de heer zijn bediende niet gebieden zoo te zijn als hij zelf, maar hij dreef dikwijls met zijn godsdienst den spot. Met zachtmoedigheid gaf de ander daarop altijd antwoord.

Op zekeren dag was de knecht bezig de plaats te vegen en hij zong daarbij een psalm, wat altijd een kostelijk ding is, ook omdat het u bewaart van te denken aan booze of ijdele dingen.

De heer, die boven voor 't open raam zat, kon dat zingen echter niet best velen. Was het nu nog een straatliedje geweest, maar een Psalmvers! Hij stond op en ging naar beneden, om het zijn knecht te verbieden.

Onze vriend had juist een vers geëindigd; en toen zijn heer de plaats opkwam — wa hij niet bespeurde — begon hij aan een nieuw vers uit Ps. 33:

»De groote Schepper aller dingen.”

»Hé! wat zingt ge daar? " riep de heer. De bediende keek verbaasd om, hield met zingen op en sprak:

»Ik zong een Psalm.”

»Ja, maar wat? ”

Nu noemde de knecht den eersten regel.

»Zoo!” sprak de heer spottend. »Nu, da moet gij mij eens uitleggen hoe dit te begrijpen is. Nu eens zegt gij, dat de Heere God in uw hart wil wonen. Hij moet dus klein zijn; en nu zingt ge weer van den grooten Schepper. Het een strijdt immers tegen het ander. Is Hij nu groot of klein? ”

»Mijnheer, " sprak de knecht ernstig, »God is zoo groot, dat de hemel noch de aarde Hem kan bevatten en zoo klein dat Hij in mijn hart kan wonen. Maar dit wil ik u er, bi zeggen: Als gij het laatste niet ondervindt tot uw zegen, zult ge eens het eerste ondervinden tot uw schrik.”

De heer zei niets en ging heen. De bediende zong rustig voort, en na dien tijd is 't hem nooit meer verboden.

AAN VRAGERS.

Op een vraag over het Joodsche nieuwjaar, dat nu, althans hier, 19 en 20 Sept. is gevierd, kan ik antwoorden, dat dit nieuwe jaar begon Zondagavond 18 Sept., na 5 uur des avonds. Volgens de Joodsche rekening is het nu he jaar 5848. Dit is gerekend van de schepping der wereld af, doch het is niet duidelijk hoe die rekening uitkomt. De Joden rekenen er dan ook in 't gewone leven niet bij. De nieuwjaarsdag is de eerste der maand Tisri (half September—half October) en heet het shoofd" of 't »begin des jaars.'' De dag heet ook > »Dag des gerichts", omdat volgens oude overleveringen, op dien dag in den hemel iemands goede daden en de slechte worden opgeteekend.

In het ook bekend waarom men den vos wel eens Reintje noemt?

Over die vraag zou meer tot antwoord te schrijven zijn dan hier te pas komt. Dus maar kortelijk dit:

Een 700 jaar geleden leefde er een Nederduitscher, een Elzasser van afkomst, die Heinrich heette. Hij maakte een boek, een dichtwerk, Reinhardt de Vos genaamd. Hoe kwam hij nu er toe aan den Vos dien naam te geven? Denkelijk zoo:

De oorspronkelijke naam is Reginhardt en daar nu Regin »raad" beteekent, wil »Reintje" of ïReinhart" »of »Reinaart" zeggen: «groot van raad'', »sterk van raad", »listig, slim, in staat zich feruit te helpen", en dat past voortreffelijk op den vos. In 'tFransch heet het dier ook renard.

In het boek van Reintje of Reineke de vos hebben ook de andere dieren namen. De beer heet Bruin, naar zij ; i kleur; de wolf Isegrim om zijn nijdigheid; de leeuw Nobel dat is edel; het hondje Courtois, omdat het zoo net en vriendelijk was enz. Denkelijk zullen de lezers wel eens een stuk van de »Reinaert" in onze hedendaagsche taal gelezen hebben. Om het oude te lezen moeten zij ook eerst wat ouder zijn. Er bestaan echter goede overzettingen van in allerlei talen, ook in de onze.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 23 oktober 1887

De Heraut | 4 Pagina's

Voor Kinderen.

Bekijk de hele uitgave van zondag 23 oktober 1887

De Heraut | 4 Pagina's