Een sterfbed.

Bernardus Zomer was 13 jaren (1671 —1684) predikant te Amsterdam. Hij was een man »in alle geleerdheid door en door geoefend, in wien wijsheid, kracht van welsprekendheid, ernst en teedere godsvrucht om prijs dongen".

In den bloei des levens werd hij afgesneden, Op zijn sterfbed liggende, ontbood hij zijn neef Johannes d'Outrens, toen nog proponent, bg zich en sprak de volgende woorden tot hem: »Ik heb in oprechtheid des harten voor Gods aangezicht gewandeld; en, behoudens al mijn menigvuldige gebreken, heb ik met een goede conscientie voor God en de menschen mijn dienst waargenomen. Ik heb geloofd, hetgeen ik anderen gepredikt heb, en heb de kracht van de waarheid aan mijzelven trachten te ondervinden; en ik schep daaruit thans een onwegneemlijken troost op mijn sterfbed. Zeg tegen mijn waarde ambtgenooten, die gij ontmoeten zult, dat ik gewenscht heb, indien het Gode behaagd had, liever in hunne tegenwoordigheid te sterven, om door hunne aanspraak getroost en gesticht te worden, en van hen mijn laatste afscheid te hebben mogen nemen; doch nu dit Gode dus beliefd heeft, dat ik gewillig ben mij aan zijne besturing te onderwerpen; dat ik sterve als een boetvaardig zondaar, in den geloove op de-verdiensten

van' den eenigen Heiland Jezus, den rotssteen, wiens werk volkomen is, en bij wien uitkomsten zijn tegen den dood, hebbende tot een grond van hoop, die mij niet beschamen zal, dat de liefde van God en Christus in mijn hart is uitgestort door den Heiligen Geest; dat ik daarop gerust zal sterven en verwachten den genadeloon van een gebrekkelijk, doch oprecht dienaar van Jezus Christus."

DE GAAY FORTMAN.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen