Zending.

Een belaiig^rijk boekské.

II.

Het is uiteraard ondoenlijk hier anders dan vluchtig en ten deele op de belangrijken inhoud van het verslag over den Zendingshondin te gaan. Voor ditmaal slechts iets over het belangrijke onderwerp : de zendingsmethode op Java.

Voor het zeer uitvoerig betoog van den inleider den heer J. Verhoeven volsta verwijzing naar het verslag. Hier volge slechts de slotsom waartoe hij komt:

I. Hoewel aan den zendeling op Java voldoende ruimte ter uitoefening van zijn dienstwerk ^ wordt gelaten, zoo wordt „reizend prediken" alhier toch belemmerd door Art. 120 Reg.-reglement i) en onmogelijk gemaakt door Art. 123 2.)

Hierbij zij aangeteekend, dat het, om eventueele conflicten tusschen de Zendingscorporaties te voorkomen, gewenscht is, dat de bepaling van Art. 123 blijve gehandhaafd, en door de Regeering zoodanig worde toegepast, dat de bedoelde toelating nimner worde uitgereikt voor een terrein, waarop reeds door een andere corporatie, met goedvinden der Regeeriiig, wordt gearb-iid, tenzij die oudere corporatie het verzoek van de later komende ondersteunt.

II. Rondreizend prediken moet bovendien voor Java worden ontraden:

a. Wijl de gewone toespraak, wordt deze niet aangevuld door dagelijksche leiding en onderwijs, ontoereikend moet geacht worden om dit volk op te kweeken tot leden van de Gemeente des Heeren.

b. Wijl het stichten van Zendingsposten op Java niet onmogelijk wordt gemaakt.

III Het vereenigen van Christen-inlanders in afzonderlijke dessa's moet in beginsel als noodig en wenschelijk geacht worden :

a. Omdat de regeling van alle gemeente-(dessa) aangelegenheden door Art. 71 Reg, regl. aan de dessa zelve is verzekerd; en deze Mahommedaansch zijnde, geen Christen inlander als burger binnen hare organisatie — zonder protest — kan dulden,

b. Omdat op die wijze de ^tg wordt gebaand, waarlangs de Regeering hare inlandsche Christen-ondeidanen kan vrijmaken van een organisatie, die strijdig is met den aard van het Christendom, en ook aan die onderdanen binnen de burgerlijke samenleving kan verzekeren een stelling, waarbinnen het mogelijk zal wezen te leven in de godsdienstige vrijheid, welke ook dezen onderdanen bij Art. 119 Reg. Regl. is verzekerd.

c. Omdat daardoor de vrede tusschen Mahomedanen en Christenen duurzamer verzekerd wordt. Want is het een feit, dat het wonen van Christen-inlanders binnen de Mahomedaansche dessa telkens aanleiding geefl tot ergernis bij den Mahomedaan, enj tot velerlei leed voor den Christen; niet minder is het een feit, dat, waar de Christenen in afzonderlijken kring bijeenwonen, zij van lieverlede het vertrouwen en de achting verwerven van de groote meerderheid der Mahomedanen.

d-Omdat op die wijze practisch zal kunnen worden aangetoond, dat de Christelijke godsdienst stellig doelmatig is ook voor dit volk, en part noch deel heeft aan de frivoliteit van een zeker deel dergenen die zich Christenen noemen.

e. Omdat alleen op die wijze sprake kan komen van het toepassen eener rechtvaardige Bijbelsche tucht; de jeupd beter beveiligd kan worden tegen den invloed van publieke zedeloosheid, en oud en jong, dagelijks levende onder invloed van Gods Woord, en geoefend in een gemeenschappelijke godsvereering, voor hun omgeving kunnen worden een »zout" en een »licht."

ƒ. Omdat op die wijze geen gunstig schoolrapport of persoonlijke sympathie alleen zal moeten beslissen, wie tot helpers zullen worden opgeleid; maar door een dagelijkschen omgang de zendeling zelf nauwkeuriger zai kunnen waarnemen, wie door den Heiland zullen worden verwekt, om ons in een of ander deel onzer bediening hulpe te bieden.

g. Omdat de gemeente op die wijze veel spoediger kan mededragen de financieele lasten van den Zendingspost, wijl de maatschappelijke staat harer leden wordt verbeterd:

1. Doordien de Christenen dan worden ontwend aan den dessasleur, waardoor een belangrijk deel van het jaar in ledigheid wordt doorgebracht ;

2. Doordien dan mogelijk is gemeenschappelijk te beoefenen een of andere industrie of cultuur!

3. Doordien een dagelijksch verkeer met de zendelingsfamilie tot arbeidzaamheid prikkelt»

h. Omdat op die wijze iets komen kan vara geregeld hulpe te bieden aan kranken binnen

i) Art. 120 luidt: «Alle openbare godsdienstoefening binnen gebouwen en besloten plaatsen wordt toegelaten, voor zoover die geen stoornis aan de openbare orde toebrengt. Tot openbare godsdienstoefening buiten gebouwen en beslotenplaatsen, wordt het verlof des bestuurs vereischt.''

2) Art. 123 luidt; »De Christenleeraars, priester.^ en zendelingen moeten voorzien zijn van een door of namens den Gouverneur Generaal te verleenen bijzoii • defe toelating, om hun dienstwerk in eenig bepaald gedeehe van Ked. Indië te mogen verrichten. Wanneer die toelating schadelijk wordt bevonden, of de voorwaarden daarvan niet worden nageleefd, kan zij dooi den Gouverneur Generaal worden ingetrokkenv"

en buiten de gemeente, in hetwelk zulk een uitnemende weg wordt gebaand, om de kennis van het Evangelie op vredige wijze te verbreiden.

i, Omdat op die wijze, en in onderling overleg arbeidende, meer direct en opzettelijk kan worden heengestuurd naar de vorming van de voor dit groote volk gewenschte Christelijke kerk, wier roeping het zal wezen, den arbeid van de onderscheidene zendingscorporaties geleidelijk over te nemen en te voleinden.

Voor den referent was de hoofdzaak de m methode, volgens welke men tracht de Chris­ g tenen in een eigen dessa te doen bijeen-S wonen. Het bleek echter, dat velen er beden­ s king tegen hadden, die methode als de me­ v thode voor Java aan te bevelen. Het gaat n toch niet aan, een persoon of gezin, wonende t op een plaats waar geen Christenen zijn, v vooral wanneer hg op zoodanige plaats zgn w bestaan vindt, misschien grond in eigendom heeft, te doen verhuizen naar een Christenkampong, waar hij misschien in minder voordeelige uitwendige omstandigheden komt. Er is zeker gevaar voor afval of achteruitgang verbonden aan het geïsoleerd wonen van de gemeente, maar het is ook niet zonder voorbeeld, dat verstrooid wonende Christenen ten zegen werden voor hun Mahommedaansche omgeving.

Een ander bezwaar tegen de aanbeveling dezer methode als de algemeene, vond men in de verschillende plaatselijke behoeften. Op Oost-Java b. v. ziet men gezegende uitkomsten van de Evangelisatie door landontginning, en heeft deze plaats op initiatief der Christenen zelven. In den werkkring der Ned. Geref. Zendingsvereeniging gaan soms heele of halve dessa's gelijk, met de dessahoofden er bij, tot het Christendom over. Hierdoor vervalt daar elk motief voor. Evangelisatie door landomginning. Op West-Java zijn weer andere toestanden. Daar vindt men Christenen op particuliere landen, waar aan deze methode geen denken is. Elders op West-Java wordt ze. aanvankelijk met goed gevolg, toegepast Maar als nu Qp eenigen afstand dier Christen-nederzettingen toetredingen tot het Christendom plaats hebben, dan laat het zich zeer wel denken, dat de consequente doorvoering der methode opeens ondoenlijk blijkt. Te Soekaboemi bleek dat reeds.

De discussie werd dan ook gesloten met de aanneming, en wel met algemeene stemmen, eener motie, luidende: »In beginsel wordt uitgesproken, dat men daar, waar zulks uitvoerbaar is, de Christenen in een eigen dessa hebbe te vereenigen."

HOOGENBIRK,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen