uit de Pers.

Naar de Zuid-Hollandsche Kerkbode bericht is door den kerkeraad der Ned. Geref. kerk van Loosduinen onlangs onderstaand schrijven gericht aan de ambtsdragers onder de reglementen :

Waarde Broctler!

De kerkeraad der Nederd. Geref. Kerk (doleerend) ziet zich tot zijn leedwezen geroepen tot u te komen met een woord van broederlijk-doch niettemin zeer ernstig vermaan.

't Is u niet onbekend, dat sedert Oct. 1887 ook te dezer plaatse de Reformatie van de zoo schrikkelijke gedeformeerde kerk door de genade des Heeren is aan gevangen en sedert is bewaard en versterkt geworden. Dit feit is van zeer veel beteekenis voor een ieder, die den Naam des Heeren belijdt.

De geschiedenis van deze Reformatie telt nog slechts weinige bladzijden; haar levensjaren zijn niet vele; maar hoe gering dit alles ook zij, toch bewijst dit weinige reeds overvloedig, dat de beschuldigingen, die eertijds tegen haar zijn ingebracht, volkomen onwaar zijn. Immers blijkt nu duidelijk, dat ze niet begeert een nieuwe kerk te stichten of zeer willekeurig verdeeldheid en scheiding teweeg te brengen tusschen hen, die leden zijn van het ééne lichaam van Christus, maar dat haar eenige begeerte is, dat de valsche en door ^ods Woord ver«or< l«elde e#nh«iri tussehfn kelijders en bestrijders van het Woord en den Christus Gods, zal worden weggenomen; dat zij, die den Naam des Heere belijden, zich ook alzoo naar het Woord des Heeren zuilen openbaren; dat de gemeente des Heeren Gods Woord alleen als haar richtsnoer zal erkennen en zich voor Jezus Christus allé& n als haar Heere en Koning zal nederbuigen. Dit is het eenige, wat wij begeeren. Naar onze innige overtuiging is dit de wil des Heeren, dien Hij in zijn Zijn Woord heeft geopenbaard, zoo' dat alles, wat daarmede in strijd is, zonde is voor God.

Wij schrijven u dit niet om op onszelven te wijzen of ons zelven te verheffen boven hen die met de Reformatie geene gemeenschap willen hebben, of die den droeven moed hebben met ongeoorloofde middelen, meestal in het verborgene, haar te bestrijden. Het zij verre van daar! De Heere, die het hart kent en de nieren proeft, weet boe vaak ook in ons hart een stem weerklinkt, die ons aanklaagt van zonde en ongerechtigheid en die ons telkens roept tot diepe verootmoediging vanwege onze gedurige ongehoor zaamheid. Neen het is alleen de genade en onverander lijke trouw des Heeren over Zijn volk, dat Zijn Kerk ontslagen is van de zondfge banden, waarmede zij smadelijk was gebonden; dat zij aanvankelijk is verlost en bij deze verlossing is bewaard. Het is alleen de genade des Heeren, dat Zijn Kerk aanvankelijk is wedergekeerd tot de gehoorzaamheid aan Hem alleen, en dat ons de oogen zijn geopend voor den zondigen en diep schuldigen weg, dien wij tot dusverre hadden bewandeld. Het is alleen de genade des Heeren, da: ons hart bereidwillig is gemaakt om Hem te zoeken en in dezen dienst Hem alleen te dienen. Wil ons daarom goed begrijpen. Wij prijzen niet ons zelven of ons werk u aan, maar wij vermanen u zeer ernstig, dat ge acht zult geven op dit werk des Heeren en op de duidelijke roepstemmen, die van Zijn Woord en werk ook tot u uitgaan. Uw voortdurend verzet nood zaakt ons u tegen te komen en te waarschuwen, dat uw weg niet is naar het Woord des Heeren. Gij, die geroepen zij: de gemeente des Heeren te dienen en te bouwen met het Woord des Heeren, gij die geroepen zijt de gemeente des Heeren te leiden in reehte wegen en te regeeren naar dat heilig enonfeilbaar Woord, gij handelt niet recht en zijt niet getrouw, wanneer gij Hem met den mond belijdt, maar tevens gehoorzaamt het Woord van nietige raenschen. dat in strijd is met Zijn Woord. Uw weg is niet recht voor God die heilig en rechtvaardig is, wanneer gij hen, die begeeren naar Gods Woord alleen te leven, tegenkomt met geboden en inzettingen van menschen, die in strijd zijn met dat onfeilbaar Woord. Uw weg is niet recht voor God, die alwetend is wanneer gij u schaart aan de zijde van hen, die belijders van den Christus Gods uitwerpen en van zich stooten als zeer gevaar lijke vijanden, met wien zij geen gemeenschap mogen houden, terwijl zij bestrijders van den Christns de broederband geven. Wij bidden u, bedenk toch, hoe zondig zulk een handelwijze is-Mogen de menschen die goed noemen en u daarom eere geven, Gods Woord veroordeelt haar, dewijl het ons verbiedt met dezulken gemeenschap te houden. Bedenk, dat ook dit werk van u eenmaal in het gericht zal komen van den rechtvaardigen Rechter der wereld.

Daarom, waarde broeder, om uws zelfs wille ver manen wij u, dat gij toch ernstig zult toezien op den weg dien gij bewandelt. De Heilige Schrift vermaant ons zoo herhaaldelijk toch niet te wandelen naar het goeddunken van ons zondig hart, maar alleen in dien weg, dien de Heere in zijn Woord heeft geopenbaard. De Heilige Schrift waarschuwt ons zoo • ernstig, ons niet te verzetten tegen de dui delijke roepstemmen, die de Heere zoo herhaaldelijk tot ons zendt. De Heilige Schrift vermaant ons zoo ernstig, dat wij Gode meer gehoorzaamheid zullen bewijzen dan de menschen; dat wij ons voor Hem alleen zullen nederbuigen (Hand. 4 : 191^ en 5 : 29*). Wil dan toch ernst maken met dezen onveranderiij ken eisch van het Woord onzes Gods Vergeet niet dat de Heere gezegd heeft: en iegelijk dan die mij belijden zal voor de menschen, die zal Ik ook belijden voor mijnen Vader, die in de hemelen is (Matth. 10 : 32 en 33). Dit zoo ernstig en veelbeteekenend woord is u toch niet onbekend ?

En indien gij nu nog in oprechtheid des harten gelooft, dat gij in den weg des Heeren zijt maar dat wij dwalen; indien gij verzekert, dat uw weg goed i voor den Heere, maar dat wij in strijd zijn met des Heeren Woord, op hetwelk wij ons beroepen, duid ons dan dit woord van broederlijk vermaan niet ten kwade; maar ga dan ook niet voort met ons af te stooten; want dat is beslist in strijd met Gods Woord Wil ons dan wederliefde bewijzen en in broederlijken trouw ons uit Gods Woord van onze dwaling overtuigen.

Maar indien het u wellicht nog duister is en gij in onzekerheid verkeert, welke weg naar Gods Woord is laat dit woord van broederlijk vermaan u dan nog •nogen waarschuwen, geen vrede te nemen met een zorgeloos voortgaan op den weg dien gij nu bewande Meen niet dat deze onbeslistheid, dat deze onzekerheid ooit een oorzaak tot uwe verontschuldiging zal kunnen zijn. Gaarne zullen wij uwe bedenkingen, die gij mocht hebben, vernemen, en u, naar de mate van het licht ons geschonken, terwille zijn en antwoorden met des Heeren Woord Maar bovenal bidden wij u toe, dat die onzekerheid u zal uitdrijven tot een biddend onderzoeken van dat Woord, opdat gij door des Heeren Woord en Geest geleid moogt worden tot een hel dere kennis van Zijn wil en weg.' Moge die onzekerheid u uitdrijven om met ernst het aangezicht des Heeren te zoeken en bij-Hem in de gebeden aan te houden, totdat Hij ook over u een helder licht doe opgaan en gij, u nederbuigende in kinderlijken eenvoud voor Zijn Woord, alleen door Zijne genade met volle verzekerdheid, oprecht voor Zijn aangezicht moogt wandelen tot eere en verheerlijiiing van Hem alleen

De Kerkeraad der Nederd Geref. Kerk [doleerendè

w. g D. C. P. SLÜIJTEE, pres.

]. W. VAN EEK, seriia.

Loosduinen, 30 Juli 189O.

Dit schrijven is een model van uitnemend broederlijk vermaan; en dat ook kerkrechtelijk zich geen-oogcnblik op bedenkelijke paden waagde.

_Wel jammer, dat de mannenbroeders aan wie dit schrijven gericht was geen woord geantwoord hebben.

Dit pleit tegen hen, evenals het tegen de ambtsdragers onder de reglementen getuigt, dat zij nog altoos zwijgen op Ds. Sikkels uitnoodiging tot een debat.

Hieromtrent lazen we in dezelfde Kerkbode,

De kerkeraad te Loosduinen zocht aanraking met hen. die als ambtsdragers in Christus' kerk geroepen, nog altijd onder den onschriftuurlijken onchristelijken regel der synodale organisatie werkzaam blijven. Vinde dit voorbeeld navolging op de wijze, die voor iedere plaats het meest geschikt mag geacht worden.

Altijd echter met den aandrang, om elkander in tegenwoordigheid der gemeente van ongelijk te ov tuigen uit Gods heilig Woord.

Waar christenen wonen, zal men dezen broederlijken eisch toch niet altijd kunnen blijven weerstaan. Wel werkt helaas het treurig voorbeeld van 's Gravenhage_ aanstekelijk, waar onder twaalf - pt^ii kanten niet één is, die zich geven wil, om openlijk over de kerk des Heeren met zijn broeder te handelen-Dit voorbeeld vond in Loosduinen getrouwe navolging. Maar eindelijk eindelijk zal in Zuid Holland dan toch wel één predikant of ouderling onder de reglementen als een man, als een christen, ais een krijgsknecht va Christus aan de oproeping tot den kampstrijd met het eenige waf en der Schrijt gehoor geven.

Of het volk dat God vreest, zal toch bij die mannenbroeders op verantwoording gaan aandringen. Er zullen toch nog wel christenen zijn.^die oordeelen, dat men ons zoo niet mishandelen rhag, maar da wij op terechtwijsing door Gods Woord aanspraak hebben!

De Heere zij ons genadig! Waar sturen de zwijgende predikanten het door hu voorbeeld heen?

Ook dit navolgen van Loosduinen zal 's-Gra'.'enhage mede te verantwoorden hebben!

Hier is weinig tegen in te brengen.

En toch aan mannen die spreken en debatteeren kunnen heeft den Haag geen gebrek. Zwijgen is hier blijk, dat men zich zwak voelt.

KUVPER.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen