INGEZONDEN STUKKEN.

(Builen verantwoordelijkheid van de Redactie.)

Aan den Hooggeleerden Heer

Prof. Dr. A. KUYPER.

In No. 928 van de Heraut wordt door U gezegd, dat, volgens Darby, - areeds in Hom. XI:23 het graf ligt van Christus' kerk."

In zijn sOn the apostacy. What is succession a succession ofr" en sThe apostacy of the successive dispensations." (Coll. Writ. Vol. I) zegt D. over Rom. XI:23 : sDe kerk, als bedeeling genomen, is onderworpen aan dezelfde verantwoordelijkheid als Israël vanouds, en zou., als faalde., afgesneden - worden Het staat niet aan mij, te bepalen, hoelang God geduld kan oefenen, of hoe Hij op het gebed van Zijn volk den tijd der genade kan verlengen; gewisselijk is Zijne wijsheid ook hierin volmaakt." blz. 179. w

Op biz. 183: »A1 deze plaatsen (uit Rom. XI, 2 Thess., 2 Tim., 2 Petr., i Joh. Il) te zamen j bev/ijzen, dat de afloop der (tegenwoordige) bedeeling zou zijn salval", »zware tijden", ïafvvijking van het geloof'; en dat sde verborgenheid der ongerechtigheid, " de beginselen van d het kwaad, die dit te voorschijn riepen, reeds aan het xverk waren."

Op blz. 195, na te hebben aangehaald, dat Paulus aan 't eind zijner loopbaan verklaart, dat sallen het hunne zoeken, niet hetgeen van Jezus Christus is, " zegt D.: sziedaar waar de apostolische arbeid op was uitgeloopen; en de geschiedenis van het Boek der Openbaring, de getuigenissen van Petrus en Judas, zoowel als de waarschuv/ingen van Johannes en Paulus, bewijzen, dat dit de afloop van het Christendom zou zijn, in overeenstemming met de plechtige uitspraak van den apostel: szie dan de goedertierenheid en de gestrengheid Gods: gestrengheid over hen, die gevallen zijn (de Joden), maar goedertierenheid over u (de Christelijke volken) indien gij in de goedertierenheid blijft; anders zult ook gij afgehouwen, worden : , ."

Indien nu zoa zijn en zult worden iets anders beteekent dan is., zoo leert D. niet., dat in Rom. XI:23 het-graf ligt van Christus' kerk.

Het doel, dat D. zich voorstelde met zijn beschouwing, zegt hijzelf (blz. 188) sniet, te zijn om aan te toonen deti graad van rijpheid., waartoe de afval in 't algemeen of plaatselijk gekomen is, maar het feit van zijn bestaan van den aanvang af...." (Lees 2 Thess. 2 : 7 en I Joh, 2 : 18).

Uw eerste uitspraak berust dus op een misverstand van hetgeen D. schreef.

Dat D. de kerken (der Roomschen en Protestanten) beschouwt als shet echte Babyion, " /f.i alzoo met den idoek des Ileeren beladen., is door geen enkele plaats uit zijn geschriften te bewijzen. Het sechte" Babyion is er volgens D. nog niet; het zal zich ontwikkelen, en dan meer bijzonder voorstellen de westersche beschaving, beschouwd van haar bedorven godsdienstigen kant." (Zie sEtudes sur la Parole." Apoc. XVI, pag. 173). sAmbten zijn er niet, " volgens ons, zooals gij zegt.

Ik antwoord hierop, dat herders, leeraars, evangelisten, die de Heerc gegeven heeft, (Efeze 4 : 11) door ons dankbaar erkend worden. Wij noemen dit, naar de Schrift, echter gaven. Ambten noe.men wij die functies, waartoe iemand door menschen gesteld is. De zoodanige zijn er slechts twee: uderlingen, door de apostelen of hun gedelegeerde, en diakenen, door de discipelen zelven gekozen. (Zie Hand. 14 : 23; Titus 1:5; Hand. 6 : 3).

»De redding der enkele zielen, " zegt gij verder, sgaat louter individualistisch toe, door een geestelijke werking, die het werk des Hefligen Geestes isoleert."

Hoe nu het werk des Geestes geïsoleerd kan worden door een geestelijke werking., waardoor zielen behouden worden, en die dus niet van den Booze kan uitgaan, begrijp ik inderdaad niet. sOok zijn de sacramenten niets dan zinbeeldige gedachtenisvieringen."

Waar de doop een gedachtenis? '/»7«^ van is, begrijp ik wederom niet. Dat het Avondmaal een gedachteniswïtnng is., heeft de Heere zelf gezegd.

Hoe voorts uit »het weinige, " door u gezegd, sgenoegzaam blijkt, " dat de door u bedoelde broederen al moe ambten verwerpen, en szich op zichzelf groepeeren als de echte kinderen Gods, blijkt mij, in plaats van genoegzaam, volstrekt niet. Gij en duizenden dus 071echte., d. is geen kinderen Gods!

Om bij het slot ons te bepalen, dacht ik waarlijk niet, dat ik voor u nog moest herhalen, wat ik 24 jaar geleden schreef: tAlle kinderen Gods., die een anderen weg bewandelen, hebben zij (de door u bedoelde broeders) niettemin hartelijk lief., en wenschen hun de verzekering te geven, dat het hun niet te doen is, om snieuwe leeringen" te verkondigen of toe te passen, maar veeleer om, bij erkentenis van hun persoonlijke zwakheid en gebrek, te »volharden in de leer der apostelen en in de gemeenschap; in de breking des broods en in de gebeden." (Blz. 16 van Het leven van Johannes Meyer. Rotterdam, W. Wenk 1871).

[Gaarne verkenen we aan dit schrijven van onzen broeder Lemkes plaats, al moet hij niet van ons vergen, dat we op dit oogenblik op dat geschil ingaan. Zoodra er tijd voor openkomt, doen we het volgaarne. Nu kan het niet. Laat ons voorshands alleen zeggen, dat we niet voor niet in Pau zijn geweest. De heer Lemkes zal ons dan wel begrijpen. Hij toch weet zeker wel dat Darby juist daar langen tijd werkte.

RED.]

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen