Gegriefd.

Ds. Sikkel klaagde in Holland's Kerkblad, dat de Heraut hem meer dan hij zeggen kan gegriefd heeft:

Het hooge woord van ^e Hermit, die ons deed poseeren, alsof het werk, dat onder handen was, (Ds. Sikkel bedoelt hiermede het advies, dat men te Utrecht opstelde. Red.) genade in onze oogen moest vinden, heeft ons dan ook meer gegriefd dan men uitspreekt. Onze stemming was zoo geheel anders. En daarom zwegen we.

Nu komt hoogheid onder de broederen allerminst te pas, en een zoo warm verdediger der Gereformeerde begmselen als Ds. Sikkel grieft men niet gaarne.

Toch schijnt het ons, dat Ds. Sikkel hier aan een lichte critiek een bedoeling toeschrijft, die verre van ons was.

Gelijk men zich herinneren zal, waarschuwden we indertijd tegen het gevaar, dat de Pers, terwijl de onderhandelingen te Utrecht over de eenheid ïn de opleiding nog liepen, met allerlei of> lossingen zou komen aandragen, die, hoe goed ook bedoeld, toch feitelijk de verwarring nog grooter zouden maken. Bleek toch achteraf, dat het advies der broederen niet geheel overeensternde met wat deze of die redacteur had voorgesteld als de eenige principieele oplossing, dan liep het advies terstond gevaar in de oogen van .•zulk een redacteur geen genac'e te vinden. Een zuiver menschkundige opmerking, waarvan de juistheid door ieder zal worden toegestemd.

Naam of blad hebben we iniet genoerhd, juist omdat we niemand krenken wilden. Maar wel heeft Ds. Sikkel vollkomen gelijk, dat deze waarschuwing ons iii de pen werd gegeven door hetgeen hij destijds over de eenheid van opleiding schreef.

Toch sloeg de uitdrukking, - waaraan Ds.

Sikkel zich stootte, niet op hem persoonlij K 1 '"< Ti=> ndeel, we verklaarden, dat het oor heiu destijds gedane voorstel zoo vanelf sprak, dat hierover onder de onderhanelende broeders geen verschil van meening kon bestaan. Het thans publiek gemaakte advies kan Ds. Sikkel overtuigen, dat onze meening juist was.

Wat we vreesden en openlijk uitspraken was alleen, dat het voorbeeld van Ds. Sikkel navolging zou vinden; dat andere redacteurs met andere oplossingen zouden komen aandragen, die zulk een onschuldig karakter niet droegen en dat dan het met zooveel moeite verkregen advies reeds eer het verscheen zou geoordeeld zijn.

Voor zoover wij weten, heeft heel onze kerkelijke pers dan ook, tijdens de onderhandelingen te Utrecht, zich van raadgeving onthouden. Men gevoelde, dat, nu de broederen niet „nalatig" waren en „persoonlijke gevoeligheden" door Gods genade ter zijde waren gezet, voor de pers gold, dat spreken zilver, maar zwijgen goud was.

Den uitgezetten schoen behoefde dus niemand aan te trekken. Allerminst Ds. Sikkel, die, zij het dan ook zonder dit te weten, een advies gaf, dat geheel met het te Utrecht voorbereide concept overeenstemde.

Mogen we rekenen, dat na deze verklaring het misverstand uit den weg is geruimd.?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen