Vereenigingsleven.

NATIONALE CHRISTEN-ONDEROFFICIEREN-VEREENIGING,

In christen-gezinnen was er altijd heel wat over te doen, als een van de zoons „in dienst" moest.

Niet omdat men tegen het „dienen" op zichzelf bezwaar zou hebben, want van oudsher is bij ons christenvolk de zaak van het vaderland een heilige zaak geweest, en een eere viras het steeds voor de zonen uit christelijke gezinnen, dat ze mochten strijden voor den dierbaren geboortegrond. En daarom werd ook het dienen in vredestijd, het zich bekwamen voor den oorlog, die onverhoopt eens mocht uitbreken, nimmer een schande geacht.

Neen, daar zat het hem niet in.

Maar de wetenschap, dat in het is-ger nu juist niet de bloem des volks saamgebracht was, doch veel meer de maatschappelijk het meest laag staande elementen, en dan de overweging, dat het dienen van God in den kring van hen, die dienen moesten in de landsverdediging, tot een smaad en bespotting gerekend werd, tot iets dat uitgeroeid of tenminste tegengegaan moest worden, waren oorzaak, dat het voor een ramp gold als de jongelingen uit godvreezende gezinnen „er in geloot" waren.

Nu is er in dezen eenige verbetering, ja zelfs veel verbetering gekomen, voor zoover door de invoering van den persoonlijken dienstplicht het maatschappelijk heil van den gemeenen soldaat zeer gerezen is.

Evenwel, met die maatschappelijke verbetering heeft de vooruitgang in zedelijken zin geen gelijken tred gehouden, ja ook niet kunnen houden.

En dat wel om deze eenvoudige reden, dat onder hen die door minder gunstige fioantieele omstandigheden wel genoodzaakt werden, zelf voor hun nummer op te komen, over 't algemeen meer godsvrucht gevonden werd, dan bij de meer gegoeden, die zich destijds een remplagant konden koopen, maar nu eveneens gedwongen zijn persoonlijk hun dienstplicht te vervullen.

Het zedelijk gevaar dat het dienen voor onze jongelui meebrengt, is niet noemenswaa'd verminderd. Maar wel mag gezegd worden, dat, door de degelijke studie onzer beginselen, waar aan het zich zoo gunstig ontwikkelende vereenigingsleven (dat van onze jongelings-en jonge mannen-vereenigingen, onzer propagandaclubs enz.) onze jongelingen gewend heeft, zij g in den strijd tegen de zonde, die in htt leger zoo bij uitstek driest rondwaart, met Gods hulpe sterker staan.

Onze jongens üèhoeven zich niet meer zoo eenzaam te gevoelen als ze ergens in garnizoen zijn. Ze vinden veel meer dan vroeger aansluiting aan elkaar en aan het christelijk leven in de plaats waar ze „liggen".

In dezen doet ook de Nationale Christen-Onderofficieren-Vereeniging een hoogst belangrijk en nuttig werk.

Omtrent grondslag, doel en middelen dezer vereeniginging lezen we in hare statuten:

De Nationale Christen-Onderofficieren Vereeniging erkent de Heilige Schrift als Gods Woord, en aanvaardt die als grondslag en richtsnoer voor haren arbeid.

De Vereeniging stelt zich ten doel: het bevorderen van de verspreiding der Christelijke beginselen in leger en vloot.

Zij tracht dit doel te bereiken, door :

1. Samenkomsten in grooteren en in kleineren kring tot onderlinge opbouwing en tot het bespreken van leger-en vlootbelangen uit een christelijk oogpunt;

2. persoonlijken arbeid der gewone leden onder hunne kameraden en ondergeschikten;

3. het zoo mogelijk uitgeven van een Orgaan, om daardoor een middel van onderling verkeer voor de leden te bezitten en de denkbeelden der Christen-Onderofficieren ter kennis van hunne kameraden en ondergeschikten te brengen, en tevens aan de verspreiding der kennis van Gods Woord bevorderlijk te zijn ;

4. het steunen van Vereenigingen, die, op gelijken grondslag gevestigd, het beil van den militair beoogen.

En nu kan zich haar strijd niet uitsluitend bepalen tot het tegengaan der directe ontkerstening en zedelijke verwildering der soldaten, maar moet zij ook tegengif bieden tegen het langzaam maar zeker werkend middel van het p w g anti-militairisme, dat eveneens tot de gevaarlijkste demoralisatie leidt.

Voor ons ligt het propaganda-geschriftje: „Wat de roode internationale wil!" en de „Soldaten-Almanak 1907". Van den inhoud daarvan zullen we niet veel zeggen. Om te doen beseffen, hoe het anti-militairisme voor socialisme en anarchisme opvoedt, zij slechts gewezen op twee illustraties.

De eene is een afbeelding van de „menschenvleeschmarkt", waar de bruikbare mannen met een stempel „gekeurd kanonnenvleesch" worden voorzien, en heeft tot onderschrift:

Eerste militaire dokter: »Wat moet er rriet dezen mismaakte gebeuren ? «

Tweede militaire dokter: »Dien zullen we voor de voortplanting reserveeren.«

De tweede, een kreupelen bedelaar voorstelleiide, wordt aldus verduidelijkt:

25 jaar 't vaderland trouw gediend; 25 jaar voor de grootmoordenaars en dieven, in 't belang der kapitalisten geroofd en. gemoord. Beloond met ridderorden, kruisen en legioen van eer en thans...!!

Uitnemend gezien is het, dat de N. C. O. O. V. deze gevaarlijke propaganda zoo krachtig te keer gaat. Een harer middelen daarbij is „Onze Gids", een keurig boekje voor militairen.

Naast allerlei offlcieele opgaven, vinden we ook daarin allerlei voor militairen bestemde arlikeltjes met illustraties.

Maar wat een prettige, vriendelijke toon spreekt er in dat heele boekje, en wat een medewerking is er voor gevonden!

Een greep uit de inhoudsopgave moge dat aantoonen.

Uit Koninklijken Mond. Een woord van Gen. Bar. Schimmelpenninck van der Oije v. Hoevelaken. Aan onze Jonge Mannen. Generaal van Marie. Luctor et Emergo. J. G. U. Schoch. De Intrede in het Leger. L, F. Duymaer van Twist. Militairisme of Christelijke plichtsbetrachting.

A. F. de Savornin Lohman. Dienen. Dr. J. Schokkiog. Wat te doen. A. S. Talma. Christelijke Liefde. H. Bavinck. Hou je maar goed, jongen. L. Lindeboom. De soldaat in dienst der wet. Dr. J.Th. de Visser, Mijn schilt en mijn betrouwen. P. J. Kloppers. Positie-nemen. A. M. Donner. Een iegelijk in zijn plaats. Ds. J. E. Vonkenberg. Menschenvrees. J. J. van Noort. Simson. H. A. van Andel. Voor Vrijheid en Recht. L. Penning.

Van de illustraties noemen we: het portret van de Koningin, „Vredig kanongebulder" (oefeningen); „Een preek in het veld"; Theodoor Kórnerzijn „Vatër, ichrufeDich"schrijvende; enz.

In alles herkent ge den echten christelijken en dus ook den echten vaderlandschen geest, die in dit boekje den boventoon voert.

Het is te hopen, dat in ruimen zin zal verwezenlijkt worden, de wensch van het hoofdbestuur, dien het in het voorwoord aldus uitspreekt:

Op de vraag «Waarmede zal de jongeling zijn pad zuiver houden la. is het antwoord ; »als hij het richt naar Gods Woord.a. Vertrouwt op dien Gids voor heel uw leven en gij zult niet bedrogen uitkomen.

Moge dit boekje u daartoe mede opwekken !

Onzerzijds wekken we er gaarne toe op, de verspreiding van dit boekje onder de militairen te bevorderen en telkens herdrukken voor de verschillende garnizoenen mogelijk temaken door geldelijken steun, die door het Hoofdbestuur ongetwijfeld op hoogen prijs gesteld wordt. Het adres van den Penningmeester is J. Rens, Adj.onderoff. der Veldartillerie, Amersfoort.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen