GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Duitschland. Een modern predikant aan het woord.

De predikant O. Mauritz is de „enfant ter rible" van de modernen in Duitschland. Ia zijn qualiteit van predikant van de kerk van Bremen kan hij zich vrij uitspreken, want Bremen is een vrije stad en Bremen's „landskerk" is zelfstandig. In Pruissen hebben de irodernen, als zij al te stout zich uitlaten, met kerkbesturen te doen, die excessen in liberale richting niet dulden. Maar in Bremen kan een Mauritz doen en laten wat hij wil. Al verklaarde de Raad der stad dat de door hem bediende doop niet geldig was, '\A\ liet hem overigens ongemoeid

Het optreden van dien predikant is antichristelijk. Het laat duidelijk zien, aan welk station zij van lieverlede aanlanden die met de Openbaring hebben gebroken.

In deze is zeer leerrijk hetgeen de predikant Mauritz gesproken heeft bij gelegenheid van de bevestiging van nieuwe leden in eene Godsdienstoefening in de Domkerk van Bremen. De bevestigingsrede, den 28sten Maart uitgesproken, heeft tot onderwerp: de religie. De religie is niet Christendom, zeide hij. „Met al den gloed onzer ziel protesteeten wij tegen de aanmatiging der kerk, die alleen de waarheid, de religie meent te bezitten, en zeggen, dat wij als menschen van onzen tijd ons niet meer door het verleden laten leiden. Wij zijn er ver van af aan een Drieëenigen God te gelooven. Het zoeken van de religie in vervlogen tijden is even dwaas, als wanneer wij in boeken zouden willen lezen, wat de menschen voor 30 jaar over het voorjaar dachten, in plaats van zelf naar buiten te gaan om de lente te genieten. Wij moeten ons van het oude ontdoen, om de religie van den tegenwoordigen tijd te leeren kennen,

„Wij hebben daarom het enge keurslijf der kerkelijke leeringen verbroken, wij hebben de wolken verjaagd, die door een zeer eigenaardige opvatting, die maar voor enkele kringen der menschheid bestemd is, voor de zon der religie getrokken zijn. De Christelijke leer is als een steen, die het onder hem kiemende leven onderdrukkend, op vele menschenharten drukt, die nie* weten dat zij Godsdienstig leven in zich hebben, dat de Godheid hun geschonken heeft, dat met hun levenskring overeenkomt en dat uit hun natuur te voorschijn treedt; die niet weten, dat het religie is, wanneer men aan het venster staat en van vreugde weent over den glans der maan, wanneer men bloemen zoekt en zich niet schaamt over het teedere gevoel, dat zij wekken. Want religie is niet anders dan het samenvatten van alle krachten onzer ziel, het adelen van ons persoonlijk leven, het leven dat uit de opwekking van leven te voorschijn treedt, wanneer wij een feestelijk uur in onze ziel doorleven in den vorm van een biddecd zwijgen, een zinnen, een jubelen, een stil nedetbuigen of een frisch vooruitstormen. Kortweg, hetgeen een ieder gevoelt is religie.

Maar niet alleen wilde de predikant zijn leerlingen onderwijzen, hij verlangde ze ook te stichten. Echter niet door met hen te bidden. Want het gebed is een heiligdom van het menschenleven, dat heilig, dat het zelfs verboden is het op bepaalde tijden en met bepaalde woorden te doen. Juist om dit heiligdom hdlig te houden, heb ik het bewaard voor dwang, voor gewoonte; heb ik het niet aangetast.

Wanneer ik u zocht te stichten sprak ik eenvoudig: Denk u op dit oogenblik de zon zwemmend in het wereldruim, en ver, ver weg de aarde, die zich naar eeuwige wetten rondom moeder de zon beweegt, die nooit de bron van haar leven uit het oog verliest en uit dankbaarheid haar leven ontwikkelt. Oceanen die tegen rotsen opschuimen, bergen, die tot den hemel reiken, kleine bloemen, hooge boomen, dieren die in hunne menigvuldigheid langzamerhand uit hunne schuilhoeken te voorschijn treden; ten slotte de mensch, die uit de veranderingen van het dierlijk leven klimt van klaarheid tot klaarheid, van adel tot adel, de mensch die den gouden draad des levens verder spinnen zal, ja wij allen zullen met ons gemoed, met onzen wil, met ons verstand, het groote wonder van het leven Gods voortzetten ...

Op deze manier heeft de Bremensche predikant tot zijne te bevestigen leden gesproken over alles, behalve over Christus,

Ten slotte werden de jongelieden, nadat hun eenige, in den geest van bovenstaande, vragen gesteld.waren, tot „zelfstandige leden der Christelijk Protestantsche Domgemeente" verklaard.

Commentaar is overbodig. Men behoeft er zich niet over te verwonderen, dat in scmmige landskerken de vraag gesteld wordt, of men met kerken als die in Hamburg en Bremen, waar antichristelijke leer op de kansels geduld wordt, in kerkelijk verband mag blijven leven.

Frankrijk, Uit de Luthersche kerk. Verademing voor de zending op Madagascar.

Aan de Luthersche kerk te Parijs, de „Redemption" genoemd, is een nieuwe predikantsplaats gesticht. Het consistorium heeft zijn oog laten vallen op den predikant van BatignoUes Jean Meyer, zoon van den bekenden vroegeren predikant Louis Meyer, die tegenwoordig redacteur van de Témoignage is. Uit het feit dat een nieuwe predikantsplaats kan worden opgericht, blijkt, dat de Luthersche kerk te Parijs er fiaantieel niet onder geleden heeft, dat het staatsgeld haar ontnomen is.

Het schijnt dat de toestand op Madagascar eenigszins beter geworden is. Men bericht dat de missionair Stoles te Fort Dauphin gedaan heeft gekregen, dat een aantal willekeurig gesloten kerken weder geopend zijn. Eerst werd het desbetreffend verzoek wel afgewezen, doch toen Stoles den gouverneur Augagneur te Tananarive persoonlijk bezocht, vond hij gehoor. Augagneur, die gedurende zijn jongste verblijf te Parijs beweerd had, dat er door hem geen enkele kerk gesloten was, gaf zijn toesteromiog dat 21 kerken weder gebruikt werden. Maar toch blijft nog een gelijk aantal kerkgebouwen gesloten,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 31 mei 1908

De Heraut | 4 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 31 mei 1908

De Heraut | 4 Pagina's