Voor Kinderen.

DE KONINGEN VAIT PBRZIÊ.

IV. {Slot.)

Een bijzonder groot genoegen vonden de vorsten van Perzië in de jacht. We moeten daarbij bedenken, dat in die tijden en landen het uitroeien van wilde, schadelijke dieren, die in menigte voorkwamen, beslist noodig was, gelijk het dit nog is, in verschillende landen van Azië. Vroeger was het ook zoo in vele landen van Europa. Doch in het westen van ons werelddeel is indertijd zooveel jacht ge maakt op wilde gedierten, dat ze er weinig meer voorkomen. Wolven en beren, vroeger hier niet zeldzaam, zijn thans in ons land nergens meer te vinden. Verdwaalt er nog eens een wild varken hierheen, dan is dat een heele gebeurtenis.

In vele streken, echter ver van hier, lijden de menschen nog veel van wilde dieren, b.v. in Zuid-Afrika en in Britsch Indië. We lezen ook in den Bijbel, hoe de vreemde volken, die de plaats der weggevoerde tien stammen Israels innamen, door leeuwen werden geplaagd. Simson ontmoette zulk een dier op den weg naar Timnath. David heeft ookj met leeuwen en beren van nabij kennis gemaakt, 't Is niet te verwonderen, dat in oude tijden menschen die vele wilde dieren doodden, groote vermaardheid kregen. Zoo was Nimrod bekend als „een geweldig jager voor het aangezicht des Heeren, " en Hercules, die als een god door de heidenen werd vereerd, is befaamd door het verslaan van llerlei wilde dieren en gedrochten.

Ook diende de jacht als een soort voorefening tot den oorlog, waarbij men vaardigeid moest hebben in het schieten, tot aanvallen en verdedigen in staat zijn, en ook gewoon aan et leven in het veld.

Dat de koningen van zulke jachten meer thuis brachten, dan een paar snippen of een aantal haasjes, begrijpt ge licht. Er werden eeuwen, tijgers en beren bij gedood. Nu dient J echter opgemerkt, dat het in zekeren zin wel niet anders kon, wijl de koningen veelal in de paradijzen jaagden. In deze nu hield men binnen omheinde plekken allerlei wilde dieren, die daar als 't ware opgebracht werden. Ging dé vorst nu jagen, dan liet men eenige van deze dieren vrij, en de koning en zijn gasten gingen dan voor hun genoegen op de jacht om deze beesten te achterhalen en te dooden. 't Was dus eigen­ a lijk een spelletje dat weinig nut deed. In Eneland gaat het tegenwoordig nog met de z vossenjacht in denzelfden geest.

Veel nuttiger, inaar ook veel moeilijker en evaarlijker, waren dan ook de jachten in de vrije en wilde natuur. Deze jacht werd trouwens ls bijzonder grootsch en roemrijk beschouwd. eestal vonden die groote jachten plaats in et noorden van Medië, waar vrij veel gedierte ondzwierf, of ook in Hyrkanië. Dit land, elks naam trouwens genoeg zegt, wolvenland, ag ten zuiden van de Kaspische zee. 't Is nu og een stuk van Perzië en heet Maraenderan.

Ook bij hun jachten namen de Perzische oningen een ontzaglijk groot gevolg mee, oodat het wel een leger geleek dat ten oorlog rok. De Perzen hielden blijkbaar van gezelligeid, 't Moet echter toch zeer lastig en tijdoovend zijn geweest, altijd met zoo'n grooten asleep te reizen. Mij dunkt, even zonder gevolg n de tram en straks weer uit te stappen is wel oo makkelijk.

En nu nemen we afscheid van de koningen an Perzië. Waarom we over hen gesproken ebben? Die vraag stelde ik in het begin. Ik oop, dat ik 't antwoord nu veilig aan de lezers an overlaten.

HOE HET GING.

Hoog golfde het tarweveld geel als goud, aarin had een kwartel haar nest gebouwd, ij vloog op een morgen vroeg van huis n kwam eerst weer in den avond t'huis. oen riepen de jongen al te gaar n bevend: „O moeder, we zijn in gevaar! e landman kwam heden hier dicht voorbij, ij liep met zijn zoon, keek in 't rond, en zei: Dat graan dient gemaaid: vraag de buren maar, Piet, ns morgen te helpen, dan is 't gauw geschied." O" sprak toen de kwartel, „dan is er nog tijd. oo gauw zijn de buren tot hulp niet bereid.”

Den volgenden dag moest ze opnieuw weer van huis, n kwam ook weer pas in den avond thuis. eer riepen de jongen ook al te gaar: O moeder, nu zijn wij opnieuw in gevaar! e landman kwam heden nog eens voorbij, ij liep met zijn zoon, keek in 't rond, en zei: ns lieten de buren, helaas, in den steek; a nu tot mijn broeders en neven en spreek: ch biedt ons op morgen de helpende hand. ns koren is rijp en het moet van het land." O, " sprak toen de kwartel, dan is er nog tijd, oo gauw zijn verwanten tot hulp niet bereid.”

Weer vloog zij den anderen dag van huis, n kwam pas weer in den avond thuis, oen riepen de jongen al te gaar: O moeder, nu zijn wij in 't grootste gevaar! e landman kwam nogmaals weer heden voorbij. ij liep met zijn zoon, keek in 't rond, en zei: een broer is verschenen, geen neefook, ennu, u reken 'k alleen op mij zelf en op u. n morgen vroeg, als het haantje kraait, ordt door ons zelf nu de tarwe gemaaid.”

„Zoo" sprak de kwartel, „dan wordt het tijd: orgt snel dat gij allen reisvaardig zijt. ie op zijn buren en magen vertrouwt, eeft vaak een kasteel in de lucht gebouwd. och neemt hij maar zelf de zaak ter hand, , an heeft zij voortgang, dan komt wat tot stand”.

De kwartel ontvlood met haar jongen gezwind; traks woei over 't stoppelveld de wind.

AAN VRAGERS.

Zijn er verschillende profeten geweest die acharia heetten? vraagt R. 't Antwoord is: t oorzeker.

Vooreerst kennen wij Zacharia, den zoon van en priester Jojada. Hij werd gesteenigd op bevel van koning Joas, omdat hij getcigde tegen de afgoderij in Juda (2 Kron. 24). Zijn vader was de man die indertijd Joas het leven redde, toen deze nog jong was.

Een tweeden profeet Zacharia vinden we later onder de regeering van koning Uzzia, op wiens regeering hij invloed had (2 Kron. 26). Wellicht was zijn kleindochter de moeder van koning Hiskia (2 Kon. i8).

De derde profeet Zacharia leefde na de Babylonische ballingschap, en is de meest bekende van het drietal. Hij is de schrijver van het voorlaatste profetische boek van het Oude Testament.

Er zijn nog meer Zacharia's in den Bijbel vermeld. Zoo' b.v. een koning van Israel, die slechts zes maanden regeerde; voortsZacharias, de vader van Johannes den Dooper. De naam komt trouwens nog wel meer in de Schrift voor.

CORRESPONDENTIE.

P. L. Bzn. te G. O. We hopen weldra het antwoord te geven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen