Vereenigingsleben.

VEREEN. „TOT CHRISTELIJKE LIEFDADIGHEID” TE WAGENBORGEN.

Er werd reeds meer dan eenmaal op gewezen, dat we zoo langzamerhand gekomen zijn in een tijd, waarin de Christelijke huizen van barmhartigheid een solide geldbelegging zijn. Zeker, hier en daar moge er een Christelijke inrichtitg zijn, die het op den duur niet vol kan houden, de meeste zijn in den loop dtr jaren geworden tot toonbeelden van Ch.istelijke soliditeit, ook in fioactieel opzicht.

Dit ceemt intusschen niet weg, dat zeer vele in den aanvang moeilijke dagen en jaren moeten doormaken. Bij de meeste was het begin maar klein en was een harde worsteling, een worsteling des geloofs en des gebeds, noodig om het hoofd boven wa'er te houden. De geschiedenis van menigen Christelijken arbeid spreekt van tijden, waarin van de hand in den tand moest geleefd worden, en waarin, naar menschelijke berekening, het bestaan heel onzeker was.

Van zulke dagen weet ook de vereeniging te verhalen, welker naam boven deze regelen staat. 36 jaren is zij thans oud, maar zij was gedwongen eenige jaren in stilte baar weg te gaan, zoodat het verslag over rgoS eerst het 26e is. In het jaar 1886 scheen het zelfs, dat de vereeniging in haar laatste dagen was. Zoo weinig rooskleurig was toen de fiaantieele toestand, terwijl 't gebouw, waarin toen nog de mannelijke en vrouwelijke patiënten samen woonden, sterk leed aan verval van krachten.

En thans?

„’t 35ste levensjaar der vereeniging „T. C. L." spreekt van veel belangstelling en veel toege negenheid des harten voor 'tgsen hier in 't noorden des lands op 't terrein der Ctir. Philantropie wordt verricht, Hoe werkles tal van vrienden en vriendinnen samen, om ieder op zijne of hare wijze, 't goede te zoeken voor die groote schare mannen en vrouwen, die in onze inrichtingen worden verpleegd. Oaze vereen, leefi in veler hart. God heeft haar in haar 35 jarig bestaan ruimte gemaak*-, haar palen uitgebreid en haar zeer doen wassen. Dit is van den Heere geschied en het is wonderlijk in onze oogen."

Met blijdschap zal dit vernomen worden, Toco kan niet gesegd worden, dat de belangstelling in dezen Cnristelijken arbeid zoo is als die vezen moe^, althans in sommige drelen des lands. Er komen toch in het verslag over 1908 cijfers voor, die den schijn doen ontstaan, dat men de vereeniging „T. C. L " veel beter weet te vinden wanneer men haar noodig heeft, dan wanneer !ij nood heeft. Men oordeele zelf.

De verpleegden zijn over de verschillende provinciën aldus verdeeld:

Provinciën. Groningen Friesland. Drente O/erijsel Gelderland Utrecht Noord Holland Zuid Holland Zesland Noord Brabant Limburg Totaal Mannen. 1 j 22 5 5 4 7 S 16 9 4 — — 77 Vrouwen. z8 13 4 15 16 6 44 22 10 — — 158 Totaal. SO 18 9 19 23 ri 60 31 . 14 — — 235

lotusschen kan men uit onderstaanden staai rieD. wat eike provincie aan contributiëa VOOJ de Vereen, bij elkander brengt.

PROVINCIËN, BEDRAG. Groningen _/ Frieslatd Drente O/erijsel Gelderland Urrecht Noord Holland Zuid-Holland Zeeland Noord Brabant Limburg Uit het Buitenland 197465 (^2, 9 265 171 25 131 75 iti 95 — — 379 — Z^< ) 30 138 75 40 — — — f 418065 j r2f • 4r92 65 j

„Deze twee staten —, aldus merkt het verslag zeer voorzichtig op —, die der verpleegden en deze der contributiëa, met elkander vergeleken, doen ons de verhouding sien tusschen 't aantal verpleegden en 't bedrag der contributiën ui' eenzelfde provincie. We beslissen hier niet, of die verhouding wel altijd juist is, maar vragen alleen, of in sommige provinciën niet wat meer voor de Nereen. „T. C. L, " kon worden gedaan!"

’t I3 inderdaad zéér zacht gezegd. We zullen het hier niet harder en scherper zeggen, maar ffijsen er slechts op, dat Groningen ongeveer de helft der contributiën en een vijfde der verpleegden zendt, terwijl Noord Holland in de staten voorkomt met nog niet een tiende van de contributiën en met meer dan een vierde der verpleegden, en volstaan overigens met deze zaak onder de aandacht te brengen van wie zulks aanga.

Hoe groot de vooruitgang sedert 1886 was, moge nit het volgende blijken.

Aan verpleeggelden werd van i Mei 1886 tot 30 April 1887 ontvangen, /25r9.75. Thans over 1908, /42391 305-Aan giften konae^ toenmaals worden geooett / 1158.075 en nu steeg dit bedrag tot 7395857; terwijl de contributiën, toen beloopende /180, over 't vorige jaar de kas der vtreen. stijfden met /4192 65. En 't getal van 26 verpleegden klom tot 235, zoo mannen als vrouwen, die op 31 December r9o8 in onze inlichtingen en in particuliere geiinnen werden verpleegd,

„Om u eïenwel voor verkeerde ccnclusiën, die ge uit dezen vooruitgang zoudt kunnen trekken, te vrijwaren, moet ik'u — zoo schrijft het verslag — toch ook nog iets anders zeggen. Vroeger was Beihei 'i eenige huis dttytittmgitg. Dat vormde zoo wat één groot gezin, 't Is waar, de boerderij was er ook, maar daar mainteneerden Br, en Zr, Uuldershoff hun eigen huishouding. Tegenwoordig heeft die toestand zich enorm gewijzigd, In den loop der jaren zijn er zeven afzonderlijke woningen verrezen voor even zooveel huisgezinnen, tot onzen arbeid in betrekking staande. Op 't terrein der vereeniging staan er zes. De zevende, waarin de boekhouder zijn thuis vindt, staat in 't dorp, 't Personeel der tier inrichtingen hetft bovendien zijn eigen huiselijk leven met al den aankleve van dien. Gij begrijpt, dit vordert alles saam heel veel uitgaven, niet te bedruipen, als de inkomsten daaraan niet geëvenredigd zijn.

„We kunnen — zoo luidt de begrijpelijke conclusie — geen contributiën, geen giften, geen collekten missen. Voortdurende, krachtige steun blijft dringend noodig. Per persoon en per jaar vroeg, volgens 't afgeloopen boekjaar, de exploitatie/23 r.66. Daarvan werd gemiddeld terug ontvangen/193 18. AIzoo moet f er persoon en per jaar bijgelegd /38 48 en kwamen we dus aan de exploitatie te koit ruim /8700, Daar boven komt dan nog primo: de afschrijving op de vaste en roerende goederen. Respectievelijk gesteld op 1 pCt. en 5 pCt., geeft dit nog/2200, En secundo: de gewone jiarlijksche aflossing der aangegane verbintenissen, "

Zoo ziet men, dat ook hier weer kan verhaald van strijd en mag geroemd in zegen, maar dat er voor de Christelijke offervaardigheid geen reden wezen kan, ter wille van dien zegen zich nu verder maar terug te trekken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen