Buitenland

Duitschland, De Pinksterbeweging, O/er de „Pinksterbeweging" schrijft rector Dietrich in zijn Philadelphia, orgaan tot be vordering van de Evangelische Gemeinschaften het volgende:

„Da golven der beweging gaan nog altijd hoog, de beweging breidt zich uit. Als een splijtende wig dringt zij in ocde en nieuwe gemeenscbapskringeu. Het is een feit, dat zi een diepgaande kloof in de Duitsche Gemeinschaftskringen deed ontstaan". Hij toont daarna aan hoe deze beweging ia strijd is met de H, Schrift en gaat dan voort: „Een verschijnsel dat zich bij de Pinksterbeweging voordoet, zijn OOK de „boodschappen".

Het zijn prophetiën in den naam Gods. De leiders der beweging geven toe, dat vele deser boodschappen van achteren bleken valsch te zijn geweest. Zij brengen daarvoor allerlei, ten deele recht zwakke, verontschuldigingen en verklaringen in het midden; maar zij willen niet inzien, dat een valsche geest in de beweging zijn spel speelt. Men moet het met zulke boodschappen zeer nauw nemen. Wanneer niet gebeurt wat de boodschap aankondigde, dan is zeker een valsche geest in hem, die de boodschap overbracht. Hoe ernstig stelt God ons dit in Deut. 13:2 — 12 voor oogen, Genezings-en andere wonderen zijn geen bewijs voor de Schriftmatig'aeid eener beweging. Zegt de Heere niet zelf, dat juist in de „laatste dagen" valsche profeten met teekenen en wonderen zullen optreden, zoodat, indien het mogelijk ware, ook de uitverkorenen zouden verleid wordec? Matth, 24:24, Wonderbare genezingen zijn ook door andere dan Goddelijke krachten mogelijk, gelijk geschiedenis en ervaring duidelijk leeren.

Onder de geschriften die dezer dagen tot wederlegging der Pinksterbeweging verschenen zijn, is dat van pastor Ernst Lohmann te Freienwalde: „Pinksterbeweging en Spiritisme" het grondigste. Het geeft meer dan de titel belooft, men kan door deze brochure geheel van de Pinksterbeweging op de hoogte komen. Het valt ons op, dat een aanzienlijk aantal personen, die aan de leiders der Gemeinschaften door hun zenuwachtig, onrustig, willekeurig en brutaal optreden dikwijls zorg en moeilijkheden gebaard hebben, met volle zeilen in de Pinksterbeweging ingaan. Ja, meer dan dit: personen, van welke getrouwe en beleidvolle broeders zich moesten - losmaken, wijl hun onklaarheid of hun hoogmoed of hun heerschzucht openbaar werden, trekken thans als vertegenwoordigers der Pinksterbeweging door hel land.

Bij dezen is in elk geval niets van den Geest te bespeuren, die het onreine ontdekt en uitdrijft. Ook hysterisch en nerveus aangelegde menschen werpen zich hals over kop in de beweging. Het is te vreezen dat de zenuwen van zulke zieke menschen, ook wanneer zij een tijdlacg genezen schenen, geheel verwoest worden. Zoo werd ons dezer dagen van een broeder, die aan de Pinksterconferentie van Mülheim deelgenomen had, en daar zeer in geestdrift geraakt was, medegedeeld, dat hij naar het krankzinnigengesticht moest vervoerd.

Het staat ten slotte te vreezen, dat de geest der Pinksterbeweging ook de laatste behoefje aan kerkelijke gemeenschap te niet zal doen en tot volledige scheiding van de kerk leiden zal. Daarmede zou de beweging den bodem der historifche ontwikkeling verlaten, om het lot te ondergaan van dergelijke bewegingen in vroeger tijd, die of geheel te niet gingen of builen elke historisch geworden volks-of belijdeniskerk een wegstervend leven voortsleepen."

Het is te hopen dat deze woorden in de kringen voor welke zij bestemd zijn, indruk zullen maken.

Frankrijk. Strijd tegen de staatsschool.

De strijd tegen de staatsschool, door de Roomsche bisschoppen een vier maanden ge leden aangebonden met het uitgeven van een manifest, is in vollen gang. Slechts één bisschop heeft gemeend de geestelijken die onder hem sta^n, te moeten vermanen corflicten met de onderwijzers zooveel mogelijk te mijden. Nu wijst men er van radicale zijde op, dat er 60, 000 openbare scholen in Frankrijk zijn, en dat van dit aantal slechts 1000 de gevolgen van het manifest der bisschoppen, strekkende om zich tegen den anti-chsistelijken geest die m de openbare scholen aan het licht trad, te verzetten, ondervonden. Ongeveer 8000 a xo.ooo kinderen hebben de openbare scholen verlaten. Wat zijn deze onder zoovelen? vraagt men. Doch men vergeet, dat de strijd pas begonnen is, en dat men niet kan verwachten dat in ettelijke maanden het verzuim van vele tientallen jjren kan worden goedgemaakt. Hoe zouden wij begeeren dat de Gereformeerden in Frankrijk in den strijd voor de vrije Christelijke school vooraan stonden ! Doch daarvan is weinig te bespeuren. Toen in 1882 onder het ministerie Feriy, Paul Bert de wet op de „leekenschool" doordreef (tot dien tijd waren de openbare scholen in Frankrijk bijna algemeen gediend geworden door onderwijzers en onderwijzeressen die tot de eene of ander-e geestelijke broeder-of zusterschap behoorden), verklaarde deze staatsman, dat wanneer een onderwijzer het bestaan zou, zich in de school anti religieus uit te laten, deze aanstonds daarvoor zou worden gestraft. Maar die belofte is al lang vergeten, en men denkt er ook niet aan haar te houden, omdat èn ia de regeeringskringen èa in de onderwijzerswereld de geest des ongeloofs zoo zeer de overhand kreeg.

De uiterste linkerzijde der Fransche liberalisten wil, dat de Staat het monopolie van het onderwijs tot zich trekken zal, zoodat het houden van bijzondere Christelijke scholen dan verboden wordt. De regeering wil echter daarvan voorshands niets welen. Eene vereeniging van vrijdenkers te Nimïs heeft als haar wensch uitgesproken, dat ieder met geldboete of gevangenis zal gestraft worden, die leerboeken gebruikt welke in tegenspraak zijn met de gevoelens van de meerderheid des volks!

Hoe men in Frankrijk de vrijheid van conscientie opvat, blijkt uit het feit dat het hoogste gerechtshof, het hof van cassatie, uitgesproken heeft, dat een godsdiecstleeraar bij het geven van zijn onderwijs alleen den Catechismus zijner kerk en Bijbelsche geschiedenis mag onderwijzen. Wanneer hij zijn leerlingen van de kruistochten verhaalt, gaat bij zijne bevoegdheid te buhen. Een Gereformeerd predikant mag daarom niets e van de reformatie der kerk mededeelen, waut daarvan staat niets in den Bijbel. Als de kinderen vragen: waarom zijn wij niet Roomsch? moet hij het antwoord schuldig blijven. Dit alles heeft het hof van cassatie wel niet uitgesproken, maar het volgt toch wettig uit hetgeen genoemde rechtbank decreteerde.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen