Voor Kinderen.

AAN VRAGERS.

Na wat wachtens krijgen die weder een beurt.

J. P. v. D. te B. vraagt:

In het Oude Testament, worden ons herhaaldelijk boeken genoemd, zooals Het boek der Oorlogen van Jehova (Num. 21:14, is); Het Boek des Oprechten (Joz. 10:13); de Kronieken van Koning David (i Kron. 27:24); het boek der woorden van Salomo (i Kron. ii:4i); de woorden van Samuel den Ziener, van Nathan den Profeet, van Gad den Ziener (i Kron. 29:29); de profetie van Ahia den Siloniet, de boeken der Kronieken, der Koningen van Israel en Juda; de woorden van Jehu, den zoon \an Hanani (2 Kron, 20:34); en tal van andere meer. Waar zouden al deze boeken gebleven zijn, terwijl daarentegen de Apokriefe, d. i. de verborgene boeken, ons bewaard zijn gebleven?

Op de eerste vraag hier gedaan, zal waarschijnlijk wel nooit een afdoend antwoord zijn te geven. Men weet het eenvoudig niet, zoomin als bijv, waar, na de verwoesting van Jeruzalem door Nebukadnezer, 58S vr. Chr. de ark des Vetbonds gebleven is.

Zoo zegt ons ook de Schrift, dat Koning Salomo meer dan duizend liederen heeft vervaardigd. Van deze bezitten wij nog slechts enkele. Zijn boek over de planten bestaat ook niet meer. Van de hierboven genoemde boeken zijn eehter waarschijnlijk gedeelten hier en daar in onzen Bijbel vervat, gelijk soms wordt aangewezen.

Wat de Apocriefe boeken betreft, deze zijn allen van veel later tijd, niet in het Hebreeuwsch maar in het Grieksch geschreven, en dagteekenen uit een tijdperk toen het vervaardigen en bewaren van boeken reeds zeer algemeen was. Deze boeken zijn echter door de Joden nooit als van Goddelijken oorsprong beschouwd; evenmin door de Protestantsche Kerken. DeRoomsche kerk alleen stelt hen, voor een deel, op één lijn met de boeken des Bijbels. Apocrief heeten zij, niet wijl er zulke verborgenheden — schoon soms schoone dingen — in staan, maar wijl zij afgezonderd waren van de Heilige Schriften. Hun onbetrouwbaarheid is oorzaak, dat thans veelal het woord „Apocrief" voor onbetrouwbaar wordt gebruikt.

Maar al is het jammer, dat tal van goede en nuttige boeken zijn verloren gegaan, todi mogen we ons verheugen, dat niets is verloren of gemist wordt, dat ons noodig is te weten ter zaligheid. Onze Bijbel bevat alles wat we daartoe behoeven. Laat ons den Heere daarvoor danken!

Zoudt u ook eenige verklaring kunnen geven van hetgeen we lezen in 2 Kron. 35:20, 21, 22?

Men leest daar: „Na dit alles, toen Josia het Huis toebereid had, toog Nécho, de koning van Egypte, op, om te krijgen tegen Carchémis, aan den Pnratb; en Josia toog uit hem te gemoet. Toen zond hij boden tot hem, zeggende: Wat heb ik met u te doen, gij koning van Juda? Wat u aangaat, ik ben heden tegen u niet, maar tegen een huis, dat oorlog voert tegen mij; en God heeft gezegd, dat ik mij haasten zoude; houdt u af van God, die met mij is, opdat Hij u niet verderve. Doch Josia keerde zijn aangezicht niet van hem, maar hij verkleedde zich, om tegen hem te strijden, en hoorde niet naar de woorden van Nécho uit len mond Gods; maar hij kwam om te strijden in het dal Megiddo.”

In den tijd waarvan hier gesproken wordt, w: : < i er een strijd ontstaan tusschen de twee gto jte rijken der oudheid, Egypte in Afrika en hei Assyrisch-Babylonische rijk in Azië, om de oppermacht in het Oosten, waar Babel toen het oveth°e!schende rijk werd. Daartoe behoorden

ook het vroeger reeds veroverde Syrië en het rijk der tien stammen. Tusichen de twee groote wereldmachten lag dus alleen nog het kleine lijk van Jada, (too groot als onze provincie Gelderland) waarover koning Josia regeerde.

Nu ontstond er oorlog tusschen koning Necho w van Egypte en den koning van Babel gelijk nader blijkt uit 3 Kon. 33. De beslissende slag b zru g leverd worden bij Carchemis aan denl EoiCM'. Om daar te komen moest koning Necho h doui Jada trekken. Dit nu achtte koning Josia gevaarlijk, en om het te verhinderen trok hij t^en de Egyptenaren op. Hoewel koning Necho verklaarde niets kwaads tegen Juda te bedoelen ging Josia toch zijn gang en mengde zich geheel onnoodig in den strijd.

Wat daarvan het gevolg was, lezen we verder. Josia werd doodelijk gewond en stierf, pas 39 jaar oud. Zijn opvolger Joahas werd door koning w Necho afgezet die tevens aan Juda een oorlogschatting oplegde, en een nieuwen koning aan­ b stelde.

Een laatste vraag, van W. S. te B., luidt: Onlangs las ik in een krant, dat een schip onder de heul doorvoer. Weet n ook wat met een „heul" wordt bedoeld?

Het hier bedoelde „heul" beduidt een hooge brug, die een boog vormt; het wil eigenlijk zeggen een verwulf, een holle brug. In het Westland (Z. Holland) is het woord bekend. lo het Duitscti wordt het woord voor ons „hol" (grot) Höhle ook uitgesproken als „heule”.

Er is nog een ander „heul", dat eigenlijk de naam is van een plant die een sap leverde, dat wel gebruikt werd om pijn te stillen. Zoo kreeg „heul" ook de beteekenis van „baat", troost" of „redmiddel”.

BRIEFWISSELING.

N. S. te U. Aan u is afzonderlijk geschreven. S. O. tti H. We zonden uw brief aan de G. Z. V., die U het best van raad kan dienen. F. K. te G. L. Ik zal gaarne zien wat ik doen kan; beloven dutf ik echter nog niets.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen