GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Duitschland. Een bevreemdende beslissing. De Renitenz in Hessen een waarschuwend voorbeeld voor Hamburg?

Tegen den predikant Lic. Traub uit Dortmund was een kerkelijk proces. wegens ontechtzinnigheid bij het Konsistorium. te Breslau aanhangig gemaakt. Dit kerkbestuur heeft na vier dagen over deze zaak gehandeld te hebben, als zijo oordeel uitgesproken, dat pastor Traub verplaatst moet worden; welke verplaatsing als een straf behoort ys worden aangemerkt. Daar wij het vonnis dat over Traub uitgesproken is, nog niet in extenso voor ons hebben, kunnen wij deze beslissing die ons wel bevreemdt, niet beoordeelen.

Het is wel te denken, dat de dreigende scheuring in de Evangelische kerk van Hamburg veel pennen in beweging brengt. De predikanten die in Hamburg de kerk des Heeren willen dienen door de gehoorzaamheid aan het kerk bestuur, dat openlijk het modernisme begunstigt, op te zeggen, om zich alleen aan de gemeente, aan hunne zorgen toevertrouwd, te wijden, heeft men toegeroepen: „denkt aan de Renitenz in Hessen". De Hessische renitente predikant Schlunk heeft hierop het volgende geantwoord: „Wat heeft de Renitenz in Hessen te leeren? Als predikant die jaren lang die kerken gediend heeft, mag ik dat vragen en tegen de manier om terloops op ons te wijzen, terwijl men weigert om grondig daarover te spreken, protesteeren, en dit tegelijk in naam van mijne gemeenten, die sedert tientallen jaren de hitte van den strijd en het zware om alleen te staan dragen, zonder te verslappen, en zonder in hare offervaardigheid, waarin zij zich met al de andere kunnen meten, te vertragen. En zoö gaat het met de gemeenten onzer ambtsbroeders ook. Het is zeer smartelijk voor ons, dat zij zich zoo schuw van ons terug houden, voor wier belijdenis wij wellicht het krachtigst optreden. Wanneer de weg dien wij bewandelen, niet door allen gebillijkt wordt, dan behoort toch een rechtvaardig, grondig en zakelijk oordeel over ons geveld te worden. Het is te begrijpen, dat wij in de verloopen 30 jaar toenamen ; het is genoeg dat wij als kern bleven bestaan. Nu wordt de gedachte vac „Renitenz" overwogen, en dat niet alleen in Hamburg; daarom moet men haar onderzoeken, recht onderzoeken en zich niet aan uitwendigheden en bijkomende zaken storen, maar doordringen tot hetgeen het beginsel der Renitenz is, en behoort men tegelijk ook zich zelven te onderzoeken, of men onze kerk niet als een zusterkerk moest erkennen, hetgeen men lang genoeg niet gedaan heeft."

Nu wijst men er op, dat pastor Schlunk sprak van zijn „alleen staan" en op het feit, dat de Renitenten gemeenten in Hessen niet in ledental toenamen; de broeders in Hamburg behooien dit in aanmerking te nemen, en daarmede rekening te houden. De kerk van Hessen heeft zich als landskerk verder kunnen handhaven; het groote kerkelijke leven ging dyor, en zijn getrouwe getuigen op en eenvoudige oprechte Christenen ondet den kansel. Gods Woord •n Luthn'i iMr zijn ia haar niet nitgedoofd, enz. Maar dat die getrouwe leeraars in HMMD alleen maar in de Landskerk het Woord Godi kunnen verkondigen, wanneer zij Christusloochenaars toelaten om hunne leeringen door middel van den kansel onder het volk te brengen, dat wordt niet gezegd, en toch is dit zoo. Dat het feit dat de Renitenten in Hessen alleen bleven staan, te wijten is aan de omstandigheid, dat de broeders die dezelfde belijdenis met hen hebben, meenden hen niet te moeten volgen, wordt evenzeer niet gezegd. En dat het nu wel zijn kan, dat na dertig jaren de Renitenten wellicht niet in Hessen, maar wel in Hamburg zullen toenemen, zoodat het tenslotte blijken zal, dat hun strijd niet vruchteloos gestreden werd, daarvan wordt niet gewaagd. En dat ook de Landskerk van Hessen zijdelings door het optreden der Renitenten gebaat is, daarover zwijgt men bot. Het is te hopen, dat de predikanten in Hamburg die daartegenover het modernisme front maakten, pal zullen blijven staan.

Engelsch Indië. De orde van de ster in het Oosten.

In Benares, Engelsch Indië, werd enkele maanden geleden eene nieuwe orde opgericht, waarvan J. Kirshnamurti het hoofd is. Aangaande deze nieuwe orde schreef Annie Besant, eene van de voornaamste der theosophisten, het volgende:

„Deze orde van de Ster in het Oosten werd opgericht om nauwer saam te binden degenen, die, hetzij binnen cf buiten de Theosophie, gelooven in de aanstaande komst van een grooten geestelijken Leeraar tot hulpe der wereld. De leidende gedachte dier orde is, dat haar leden, in de natuurlijke sfeer, iets doen kunnen om de publieke opinie op zijne komst .voor te bereiden, en een atmosfeer van welkom en eerbied te doen ontstaan, en in de hoogere sfeer zich kunnen vereenigen in het vormen van een instrument tot zijn dienst bereid. De uitgesproken beginselen, waarvan aanneming noodig is om tot de orde toegelaten te worden, luiden als volgt:

1. Wij gelooven, dat een groote Leeraar spoedig in de wereld zal verschijnen, en wij wenschen nu zoo te leven dat wij waardig mogen zijn Hem te kennen wanneer Hij komt.

2. Wij zullen daarom trachten Hem altijd in onze gedachten te houden, en te doen in zijn naam, en derhalve naar ons best vermogen, al het werk waarvoor wij in ons dagelijksch beroep komen te staan.

3. Voorzoover onze gewone verplichtingen iulks toelaten, zullen wij streven om dagelijki een deel van onzen tijd te wijden aan een bepaald werk, waardoor zijn komst mee voorbereid wordt.

4. Wij, zullen trachten om ons dagelijksche leven te kenmerken door toewijding, standvastigheid en zachtzinsigheid.

5. Wij zullen trachten lederen dag te beginnen en te eindigen met een korten tijd afgezonderd voor het vragen van zijn zegen over alles wat wij voor hem en in zijn Naam trachten te doen.

6. Wij achten het onze bijzondere verplichting, er naar te staan cm grootheid op te merken en te erkennen in wien ook tot op; nbaiing komend, en te streven naar medewerking, zoover we kunnen, met hen die we voelen, djit geestelijk onze meerderen zijn.

Toen de hoogste Leeraar kwam om het Christendom te grondvesten, was de publieke ^edacKte onvoorbereid voor zijn komst; alleen 1: Wij'en merkten het schitteren van de ster in iet Oosten. Da verwekte tegenstand was zoo sterk, de erkenning tot zoo weinigen beperkt, dat Hij der wereld den zegen van zijn lichamelijke tegenwoordigheid voor slechts drie korte jaren kon geven. Indien onze vereeniging groot genoeg wordt in elk land om de tarten der menschen voor te bereiden voor «ijne verschijning, en om Hem een krachtig welkom te geven wanneer Hij komt, misschien flat de Heere der liefde dan wel bij ons blijft gedurende een langeren tijd, en een werk doet minder beperkt, dan mogelijk was 2000 jaar geleden. Althans sommige van de pijlen die anders op Hem souden geschoten worden, mogen in onze gewillige boetems dringen, en veel van den tegenstand moge zich op ons uitputten, die zich blijde opofferen als zijne dienstknechten."

Wij hebben achting voor den zedelijken ernst, die uit het oprichten dezer orde spreekt. Maar dit neemt niet weg, dat wij moeten constateeren, dat uit het stuk van Mevrouw Besant duidelijk blijkt, dat zij het kruis van Christus verwerpt, en het bloed des Heeren onrein acht, ot althans het niet noodig acht, om ons van onze zonden te reinigen. Zij houdt het ervoor, dat de eerste komst van den Christus geen doel getroffen heeft, omdat die niet voorbereid werd, en wijl deze stuitte op den verwoeden tegenstand van de zijde der menschen. Wij gelooven aan den „Kruistriumf van Vorst Messias", gelijk Hellenbroek het als titel op zijn werk over het lijden en sterven van den Ctiristus schreef. De wortel Davids heeft inderdaad overwonnen. Maar de Tt> eosophen verwerpen den Christus als Zone Gods en als behouder van zondaren.

Het moet ons niet verwonderen, dat de Theosophie veld wint. Velen van ons geslacht zijn door het materialisme medegesleept. Dit bevredigt niet, omdat de mensch naar Gods beeld en Zijn gelijkenis geschapen is. Daarom zoekt men naar iets hoogers dan het stof geven kan. Maar inplaats van zich te wenden tot den levenden God, gelijk Hij zich in Zijn Woord openbaarde, houwt men zich bakken uit, gebrokene bakken, die geen water houden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 7 april 1912

De Heraut | 4 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 7 april 1912

De Heraut | 4 Pagina's