INGEZONDEN STUKKEN.

(Buiten verantwoordelijkheid van de Redaetie),

Geachte Redactie!

Het ongeteekende Ingezonden Stuk, dat ik tot mijne verwondering in uw laatste nummer aantrof, zal sk onbeantwoord laten. Iemand, die, zonder zich te noemen, in eene persoonlijke zaak de beschuldiging van hooghartigheid en onbeleefdheid tegen mij inbrengt, en bovendien eene uiternt moSijke beslissing, welke, na veel gebed en strijd, voor des Heeren aangesicht genomen werd, meent te mogen vergelijken met het op de teenen trappen van een persoon of de uitnoodigicg tot eene reis naar Zwitserland, kan ik tot mijn leedwezen niet te woord staan. Deze dinges sijn te ernstig en te teeder, om aldus behandeld te worden.

Vergun mij alleen aan u ali Redactie te zeggen, dat het, gelijk u terecht onderstelt, geenszins in miJBe bedoeling lag u te kwetsen. Het is altoos moeilijk over den toon te oordeelenj wat den een mishaagt, prijgt de ander; doch gaarne geef ik u de bijkans overbodige verzekering, dat mijn schrijven allerminst onwelwillend bedoeld was.

Wat de rt.'kk zelve betreft, nog dit. Het komt mij voor, dat het niet zoozeer gaat om een meer of minder beleefd handelen, als wel om een verschiUend inzicht in wat gepast en wen-Bchelijk was. Ik wil u wel bekennen, aanvankelijk mij aan de Synode verplicht te hebben geacht om mijnen bedankbrief met redenen te omkleeden. Doch waar onderscheidene oudere en meer ervaren broeders, die in ons kerkelijk leven vooraan staa», door mij geraadpleegd over het al of sitt gepaste en wenschelijke ecner ongevraagde motiveering, mij deze eenparig ten sterkste ontrieden, heb ik, de kracht hunner argumenten niet kunnende loochenen, bedankt zonder opgaaf van redenen. Tot op dit oogenblik meen ik nog goed gedaan te hebben, door hunnen raad te volgen. Doch het schijnt mij het best, waar volkomen tot oordeelen bevoegden zoo verschillend inzicht hebben in wat ten dezen gepast en wenschelijk was, ieder vrij te laten in zijn gevoelen, en de quaestie van meerdere of mindere beleefdheid geheel er bui ten te houden.

Hoogachtend, met dank voor de plaatsing.

Uw dw, dn, en ir.

Den Haag, a6 Oct. 1912.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen