Voor Kinderen.

DE SPEELMAN.

XVII.

EEN FEEST.

Eenigen tijd daarna, toen het najaar was gekomen en de winter naderde, - had een groote gebeurtenis plaats, groot althans voor de kleine Louise, die voor het eerst van haar leven was uitgenoodigd tot een kinderfeest, dat op een naburig kasteel zou gegeven worden. Thans was zij, naar men meende, daar oud genoeg voor.

Het feest werd gegeven op den geboortedag der oudste dochter van een adellijk heer. Deze had evenals de heer Verspronck jarenlang in het leger • gediend. Daarna had hij zijn ontslag genomen en een hooge betrekking in den dienst der provincie Gelderland gekregen. Ook hij had uitgebreide bezittingen evenals de heer van Jadis. h s

Het was de bedoehng van den heer Maanszoon, zoo mogelijk in vriendschap te komen met den heer Verspronck, zijn vroegeren krijgsmakker, al hadden ze eertijds elkaar nagenoeg niet gekend. J

»Je bent op een kinderpartijtje gevraagd bij den heer en mevrouw Maanszoon", zei mama op een morgen tot Louise. »Ik heb dat maar voor je aangenomen, want ik wist vooruit dat e het heel prettig zoudt vinden. Over 14 dagen is het".

»En wat wordt daar' gedaan.? " vroeg Louise, die als gezegd, nog nooit zulk een feest had bijgewoond.

»0 allerlei. Er word gespeeld, gezongen, muziek gemaakt; soms zijn er ook mooie vertooningen en nog veel meer, dat ik je niet alles kan vertellen. Je zult het trouwens wel zien als je er komt".

De eerstkomende dagen waren drukker dan gewoonlijk. Louise moest, zoo meenden haar ouders, als zij zulk een kinderpartij bezocht er zoo prachtig mogelijk uitzien, en ook daardoor aan iedereen duidelijk maken, tot wat hoogen stand ze behoorde. Uit Utrecht werd een bekende modemaakster ontboden, die Louise voor deze feestelijke gelegenheid geheel naar den laatsten smaak, Parijsche mode, kleeden moest. Dat vereischte veel overleg met mevrouw, veel passen en meten en verschikken, zoodat de kleine meid er meermalen ongeduldig bij werd. Maar mama zei: »dat gaat niet anders. Misschien zal je er nu ook bet mooist uitzien van al de kinderen op het feest. En wat zou dat heerlijk zijn, niet waar? "

Louise zei daar niet veel op, maar op haar gezicht was duidelijk te zien, dat zij veel liever in den tuin ging spelen of wat bladeren in den prentenbijbel, dan telkens weer geplaagd te worden met nieuwe kleederen aan te passen of eens de proef te nemen, of dit of dat haar wel stond. Doch er viel niet veel tegen te doen.

Mevrouw Verspronck had juist met mooie kleeren veel op, en gaf er veel geld voor uit. Het ging haar als die aanzienlijke vrouw van wie zeker dichter spreekt, en die toen zij eens een mooie japon had laten maken, daarmee getooid de straat opging nu en dan uitroepende:

sWie weet een schooner kleed te vinden in de stad."

Eindelijk ergerde zich een eenvoudige, brave burgervrouw aan die snoeverij, en zij antwoordde de pronkzieke dame;

»Ja zekerlijk: de rok van onzes buurmans kat Sluit netter om haar lijf dan uwe weidsche kleeren, En wat de kleur betreft, zijn haan heeft mooier veeren."

EindeUjk waren de weken van afwachting en spanning om. Louise had nog allerlei lessen gekregen hoe zij zich op zulk een feest moest gedragen, hoe behoorlijk groeten, hoe zij haar kleeren moest schikken en zoo meer.

Toen de bepaalde avond gekomen was, verscheen het groote statierijtuig, getrokken door twee mooie, zwarte paarden, en met een livreiknecht achterop. De gouvernante en Louise namen in het rijtuig plaats, uitgeleid door mijnheer en mevrouw zelf, • die de kleine nog allerlei lessen en wenken gaven die echter wel kans hadden vergeten te worden. Want Louise was geheel vervuld van de gedachte aan het komend genoegen, dat voor haar zoo geheel nieuw was. Ook voelde zij zich soms niet op haar gemak, als zij dacht hoe zij geheel onder vreemde menschen zijn zou.

Intusschen, het rijtuig rolde voort. Mama zou des avonds liaar dochtertje komen halen om negen uur. 't Zal den lezer misschien verwonderen dat een partij waarvoor zooveel toebereidselen gemaakt waren, al was het dan ook een kinderfeest, zoo vroeg afliep. Maar ge moet weten dat men ook reeds vroeg begon, en wel wat wij minder gewoon zouden vinden met een maaltijd. Over het algemeen was de dwaasheid van onzen tijd om feestehjkheden te negen uur 's avonds nog te beginnen.^ toen nog weinig of niet bekend. Evenmin had men toen de ongezonde en onnatuurlijke gewoonte onzer dagen, om eerst te zeven uur het middagmaal te gebruiken, dat dan veeleer avondmaal heeten moest. Liever bleef men ook metterdaad aan den naam getrouw en gebruikte den hoofdmaaltijd te twaalf uur op den dag of een weinig later, iets wat in Duitschland nog gebruikelijk is.

Toen 'Louise kwarii, waren reeds veel genoodigden aanwezig, alle knapen en meisjes uit den hoogen stand en in den omtrek woonachtig. Zeer hartelijk werd de nieuwe bezoekster ontvangen, allereerst door den heer en de vrouw des huizes, die, schoon zij haar voor het eerst zagen, haar verwelkomden als een oude bekende. Ze waren dwaas genoeg, of liever ze hadden er redenen voor, om het meisje allerlei lievigheden te zeggen, over haar fraaie kleeren, 'haar mooi gezichtje en zoo veel meer. Alles zeer geschikt om Louise het hoofd op hol te brengen, te meer daar zij toch reeds overspannen was. Zij raakte wat verlegen met al die beleefdheden, en was eigenlijk heel blij toen de gouvernante, haar riep om de andere kinderen te gaan begroeten.

Dat ging heel stijf deftig, naar de gewoonte van dien tijd. Ook hoorde Louise met verbazing hoe sommige kinderen onder elkander geen Nederlandsch maar Fransch spraken. Dat vond zij terecht toch al te erg, al had zij ook zelf een Fransche juffrouw als leermeesteres. Doch dergelijke verkeerdheden waren in de 17e en de 18e eeuw hier te lande niets ongewoons. De hoogere standen vooral waren half verfranscht, en spraken en schreven onder elkander veel meer Fransch dan Hollandsch. Zelfs nog tegen het jaar-1800 verwonderde zich een dichteres spottend over

»Een graaf, een heer van 't hof«,

die Hollandsch sprak. Trouwens nog in onzen tijd is deze zotheid, om Nederlandsche kinderen als Fransche op te voeden, nog niet geheel verdwenen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen