Uit de Pers.

In dé Gereformeerde Kerk schreef Mr. Schokking over de Hervormde Synode en de eigenaardige rol, dié de ethische leden gespeeld hebben, het volgende:

Het oordeel van de laatst gehouden Synode onier Kerk kan voor degenen, die klaarheid en en hel' derheid als een voorname voorwaarde beschouwen om tot oplossing van het probleem der Kerk te komen, niet gunstig zijn.

Daaraan toeh heeft het bij de Synode al te zeer ontbroken.

Zij heeft, als wij het zoo, eens zeggen mogen, geen teekening in den' toestand gebracht, geen lijnen getrokken, waarin eeri bepaalde gedachte jich uitsprak, zöojdaf de Kerk daartegenover haar gedrag ook met beslistheid zou kunnen-bepalen.

Zij heeft het kerkelijk publiek eenvoudig in het moeras gelaten, waarin hef sedert lang is gebracht.

Het duidelijkst bewijs hiervoor is, , dat 'eï links evenmin ak rechts onbepaalde tevredenheid wordt gevonden.

Wel is er verschil en worden links.meer stemmen van voldoening beluisterd dan aan de rechterzijde het ^eval is.

Doch dit is wel verklaarbaar, in zooverre als een onbesliste 'houding voor hen, die voor een deel uit de negatie leven en' gaarne in troebel water visschen, ' de winst altijd' het grootst is.

Maar algemeene tevredenheid is er toch ook aan . de linkerzijde niet, noch bij de vrijzinnigen, die hun tolk vinden in de oud-Hoogleeraren Meyboom eh Oort, noch bij dezulken, die. hun gevoelen, meer terugvinden in het Weekblad voor de Vrijzinnig Hervormden.

Het is, zooals het door een der leden der Synode zelf bij de behandeling'van de herziening vaii het Reglement voor Kerk, , opzicht eii tucht werd uitgedrukt : het ongerijmde van met de eene hand te nemen wat men met de andere, geeft, 'aan de eene zijde erkent men de belijdenis, aan de andere zijde vernietigt men haar.

Hoe zulks mogelijk was bij eén Synode, die een orthodoxe meerderheid had als zelden te voren?

Zij, die omtrent het antwoord op deze vraag nog in twijfel verkeerden, hebben het kunnen lezen in de korte, duidelijke en zaakrijke verslagen-in ons blad, waarvoor wij den steller, Ds; Bloem vajn. Chaam hier gaarne een woord van hartelijken dank brengen..

Het verdient wel afzonderlijk aanteekening, wat deze in zijn laatste verslag onitrent de discussie over de wijziging der proponents-formule schreef:

«Natuurlijk spraken ook de moderne leden tegen aanvulling" (t. w. de in de voorstellen van Ds. Lütge CS. en Ds. Homburg en de aanbevolen toevoegingen). »De meesten bepaalden zich echter tot een korte uiteenzetting van hun welbekend standpunt. De felste bestrijding kwam van de orthodoxe tegenstanders. Deze hebben voor de modernen de kastanjes uit het vuur gehaald."

Wij schreven reeds bij een vroegere gelegenheid, dat het toch wenschelijk ware, als men ten opzkhte van de kwestie der Kerk tot een andere benaming kwam, dan die in de tegenstelling van modern en orthodox ligt uitgedrukt.

Want indien er nog twijfel kon zijn, dan is doon de laatstgehouden Synode het onbepaalde, verwarrende en misleidende van de genoemde tegen-j stelling, m.n. van den terin orthodox, wel gebleken,

Liefst ontzeggen wij dezen naam niet aan degenen, die in verband met hun persoonlijke belijdenis van den Heiland zelf daarop prijs stellen en zich onmogelijk tot de vrijzihigen zouden rekenen. Maar wanneer, gelijk dit iw de laatste laren herhaaldelijk gebleken is, een aantal orthodoxen kerkrechtelyk een zoodanjge houding aannemen, die altijd afwijzend is. tegenover wat van orthodoxe zijde wordt voorgesteld en daarentegen den vrijzinnigen in het geyly komt, dan kan niet die tegenstelling van orthodox en modern'zónder meer op kerkelijk gebied niét meer worden volstaan.

Er dient dan naar een andere te worden gezocht, waartoe de verplichting bestaat allereerst tegenover het kerkelijk publiek, - dat er in het eind niets meer van begrijpt, en dientengevolge óf alle belangstelling in het gemeenschappelijk kerkelijk leven verliest of tot de meest verschillende en willekeurige middelen de toevlucht neemt, om zich op.eigea gelegenheid-te helpen.

Maar ook-bestaat deze verplichting' tegenover die orthodoxe leden' de-r - Synode, die riiet'kracht opkomen voor het recht der Kerk op een ondubbelzinnige belijdenis van den Naam des Heeren Jezus Christus, maar ondanks hun getuigenis telktns in de minderheid blijven.. >

Want het mag niet vergeten worden, dat indien de' laatste Synode weer veelszins teleurstelde, en het oordeel daarom niet gunstig kan zijn, dit niet ten laste komt van alle orthodoxe leden der Synode

Daar het voor dat deel der orthodoxe leden dié in, hun pleidooi voor het belijdend karakter det Kerk, niet anders deden dan de consequentie van de orthodoxie aanvaarden).pijnlijk genoeg geweest moet zijn den felsten tegenstand van zich ev-enzoo Wthodöx noemenden te ontmoeten; en. naarmate liierovér "Éegrijpêïijke - vreugde in het kamp der vrijzinnigeü gevonden wordt, komt dien mannen, en Onder hen niet het rajnst den.grijzen Voorzitter, een woord van warme, welverdiende hulde toe.,

De handelingen "van, de Synode zijn nog niet verschenen, maar voor zoover hun woord door de verslagen reeds bekend geworden is, kunnen zij'er zieh van verzekerd houden, dat hün warm getuigenis bij duizenden weerklank gevonden heeft.

En al weten wij niet, hpe de kerkelijke verhoudingen zich ontwikkelen zullen, en alwenschen wij nog minder ons in dit opzicht aan voorspellingen te wagen, dit is zeker, dat het getuigenis der mannen die in de minderheid beleven, schakeerin^ gebracht heeft onder de orthodoxen én ih dit opzicht niet zonder vrucht zal zijn.

Tegenover het. geroep verdraagzaawhë}a; *'egff' hechten aan formules, een niet aandurven van de vrijheid, bewustzijnsverenging en zooveel meer, zal het getuigenis van deii Naam des Heeren als eisch voor de Kerk blijven gesteld; een getuigenis, dat als zoodanig erkend wil zijn, en wel verre van een beletsel te wezen voor de vrijheid, die zonder leidend beginsel bandeloosheid wordt, de voorwaarde is tot een eigen.geestelijke, ontwikkeling.

Dat het hiertoe vroeger of later bij de Hervormde kerk weer kome.

Metterdaad heeft Mr; Schokking volkomen gelijk, wanneer hij oprrierkt, dat het verwarring sticht, wanneer men de ethischeri bij de 'orthodoxen telt.

De bitterste bestrijding van de orthodoxen komt juist van de Ethischen. ^^zijn het, die telkens de kastanjes.voor de.modernen uit het vuur halen.

Zoo was het altoos.

En zoo is het óok op deze Synode weer - gegaan. .

Wie op de Ethischen vertrouwt, leunt op een rietstaf, die de hand doorboort.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen