GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Ds. Kapteijn oefent in de Kerkbode

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ds. Kapteijn oefent in de Kerkbode

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Amsterdam, 15 Januari 1915.

Ds. Kapteijn oefent in de Kerkbode van de Classis Gorinchem een ver van zachte kritiek op verschillende beslissingen van de Generale S)node. Het recht daartoe betwisten we hem niet, want we erkennen als Protestanten geen onfeilbare Synodes, en de kerkelijke pers is natuurlijk volkomen vrij, haar oordeel over den synodalen arbeid uit te spreken. Anders komt het echter te staan, wanneer door een verantwoordelijk redacteur publiek aan de Kerken wordt aangeraden, aan de besluiten der Synode, waarmede men het niet eens is, zich niet te houden. Zeker kan ook dit eisch wezen, wanneer zulk een besluit tegen Gods Woord zou ingaan en daarom aan zulk een besluit niet gehoorzaamd zou mogen worden. Maar zoolang dit niet is aangetoond op afdoende gronden en alleen zekere ontevredenheid over de beslissingen der Synode den raad aan de Kerken in de pen geeft, om aan deze beslissingen zich niet te storen en haar eigen weg te gaan, dreigt het gevaar van independentisme. Het independentisme toch kent aan de meerdere vergaderingen geen andere bevoegdheid toe, dan om adviezen aan de Kerken te geven, terwijl elke Kerk dan zelf beoordeelen moet, in hoeverre ze zulk een advies wil opvolgen. Lijnrecht daartegenover staat het Gereformeerde beginsel, zooals dit in Art. XXXI van onze D.K.O. staat uitgedrukt, dat»hetgeen in de meerdere vergaderingen met meerderheid van stemmen goedgevonden wordt, voor vast en bondig zal gehouden worden, tenzij bewezen wordt, dat het strijdt tegen Gods Woord«. In strijd met de autonomie der plaatselijke Kerken is deze bepaling zeker niet, want de Classis of Synoden zijn geen bestuurscolleges boven de Kerken staande, maar ze zijn de saamvergadering dezer Kerken zelve, die daar door hare afgevaardigden verschijnen, en elke Kerk heeft in den credentiebrief van haar afgevaardigden beloofd, dat zij wat in de meerdere vergadering besloten werd, voor vast en bondig zou houden, tenzij het in strijd is met Gods Woord of de door de Kerken aangenomen Kerkenordening. Een Kerk, die desniettegenstaande aan de beslissingen der Svnode zich eenvoudig niet stoorde, zou niet alleen gevaar loopen het kerkverband te verbreken, maar wat erger is, ze zou aan haar plechtig gegeven belofte ontrouw worden. We meenden tot eze nadere verklaring verplicht te wezen, n omdat Ds. Kapteijn in een polemiek over h dit punt zich op de Heraut beroepen heeft, en we geen oogenblik den indruk wenschen te laten voortbestaan, alsof dit terecht is v geschied. Hetgeen we over het rechtmatig verzet van Ds. Paauwe tegen een reglementaire bepaling van de Hervormde Kerk schreven, heeft met deze quaestie niets te maken, want onze goedkeuring van dit verzet grondde zich niet op de autonomie der plaatselijke Kerk, maar uitsluitend daarop, dat de. bedoelde bepaling de Kerkeraadsleden in bepaalde gevallen verplichtte, tegen Gods Woord te handelen door openbaar ongeloovigen ten Avondmaal toe te laten.

Dit nu kan zeker niet gezegd worden, van de beslissing onzer S\-node in zake de censuur op leden, die onkerkelijk leven, doordat ze naar andere Kerken gaan om daar de bediening des Woords te beluisteren, of zich in gezelschappen afzonderen; tegen welke beslissing der Generale S)node Ds. Kapteijn zulke overwegende bezwaren heeft, dat hij de Kerken aanraadt zich aan deze beslissing niet te storen. Indien de Generale Synode besloten had, dat de Kerkeraden zulke ledcjii toch ten Avondmaal moesten toelaten, zou er metterdaad vrees hebben kunnen bestaan voor ontheiliging van het SacramenÈ Hiervan is echter geen sprake. De Synode heeft uitdrukkelijk verklaard, dat zulke leden ernstig en aanhoudend moesten vermaand worden, en wanneer ze naar die vermaning niet luisterden, van het Avondmaal moesten afgehouden worden. Wat de Generale S\node alleen beslist afkeurde, evenals haar voorgangsters dit hebben gedaan, was, dat men zulke leden wegens hun onkerkelijk leven als lidmaat der Kerk zou schrappen of van het lidmaatschap der Kerk vervallen verklaren, gelijk door sommige Kerken werd gewenscht. Zulk een schrapping toch is een tuchtmiddel, waarvan noch Gods Woord noch de Kerkenorde weet, en dat wel in een collegialistisch genootschap als de Hervoriïide Kerk, maar niet in een Christelijke Kerk thuis hoort. Zelfs de uitvlucht, dat de Kerkeraad in zulke gevallen alleen uitsprak, dat iemand zich feitelijk van de Kerk heeft afgescheiden, baat niet, want zulk een uitspraak zou een onwaarheid wezen, wanneer de betrokken persoon uitdrukkelijk verklaart lid van de Gereformeerde Kerk te willen blijven. Het eenige wettige tuchtmiddel, waardoor iemand van de gemeenschap der Kerk tegen zijn wil kan afgesneden worden, is, wanneer de ban op hem wordt toegepast. Nu kan er zeker verschil van meening bestaan over de vraag, of het geoorloofd is in zulke gevallen tot die uiterste remedie voort te schrijden. Reeds op vorige Synoden is de raad gegeven om dit niet te doen, tenzij de Kerkeraad den inhoud van het Formulier der afsnijding metterdaad op dezen persoon van toepassing achtte; en deze Generale Synode ging nog^een schrede verder, door in den regel zuft'êeii afsnijding met den grooten ban te ontraden. Natuurlijk kan over dit moeilijk en ingewikkeld vraagstuk verschil van gevoelen bestaan, maar Ds. Kapteijn zou voorzichtiger gehandeld hebben met zijn oordeel op te schorten, totdat de acta der Generale Synode in het licht waren verschenen. De gro-nden toch, waarop de beslissing der Sj'node rustte, zijn in het rapport over deze zaak aangegeven, en een juiste critiek is niet mogelijk, wanneer men deze gronden niet kent. In juridische kringen zal geen ernstig man kritiek oefenen op een wettelijk vonnis, wanneer de gronden, waarop dit vonnis steunt, hem niet bekend zijn. Waar Ds. Kapteijn oordeelde, voordat hij die gronden kende, was zijn oordeel minstens genomen voorbarig.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 17 januari 1915

De Heraut | 4 Pagina's

Ds. Kapteijn oefent in de Kerkbode

Bekijk de hele uitgave van zondag 17 januari 1915

De Heraut | 4 Pagina's