Het groenloopen.

Ook dit jaar schijnen weer bij het zoogenaamd groenloopen aan de openbare Hoogescholen zeer ergerlijke tooneelen te zijn voorgevallen. Zelfs heeft dit in één geval tot een ernstige zenuwkrankheid geleid, zoodat de patiënt in de kliniek van Prof. Winkler moest worden opgenomen. Allerlei kinderachtige plagerijen werden dezen jongen mannen, die toch al met angst genoeg voor hun ontgroenders vervuld zijn, aangedaan om hun schrik aan te ja'gen. De een werd gedwongen met een dolk op de keel te moeten zingen; op een ander werden groote honden afgejaagd; bijeen derde schoot men pistolen af, en dat alles om hun moed te beproeven. Te Delft werd een student naakt uitgekleed, met bier overgoten en toen, alleen in een gescheurd hemd gekleed, de straat opgezonden. Om van nog ergere dingen, zooals een meenemen van deze nog geheel onervaren jongelui naar huizen van ontucht, niet eens te spreken.

De Nederlander heeft een 'goed werk gedaan door deze feiten weer eens aan de kaak te stellen, en bij het protest, dat van schier heel de pers tegen zulke uitspattingen uitgaat, sluiten ook wij ons van harte aan. Al is het op zich zelf volkomen waar, dat ieder, , die als novitius - in een zekeren kring binnentreedt, daar min of meer ontbolsterd moet worden, en al had Luther geen ongelijk, toen hij bij een ontgroeningsfeest te Wittenberg opmerkte, dat de mensch heel zijn leven lang ontgroend zal worden, toch is dit geheel wat anders dan het , , ontgroenen", zooals het als gewoonte aan de Universiteiten insloop. De menschonteercnde vernederingen, de ruwheid en gemeenheid, de schrikaanjaging en verleiding, waaraan de jonge studenten onderworpen worden, dienen zeker niet om hen zedelijk te verheffen. Heel dat ontgroenen is niet anders dan een middcleeuwsch instituut, dat zich met groote hardnekkigheid aan onze Universiteiten handhaaft maar uit zedelijk en uit Christelijk oogpunt evenzeer moet veroordeeld worden. Het is ^en sadistische uiting van den menschelijken geest, een lust om het weerlooze te plagen en te kwellen, en het droevigste is, dat degenen, die er zich eerst met weerzin aan onderwerpen, straks, als ze ontgroend zijn, al even erg meedoen door nu op hun beurt weer even erg anderen te , , donderen".

Waar zulk een perverse geest zich van dit groenloopen heeft meester gemaakt, schijnt het ook ons toe, dat de vraag wel eens met ernst mag gesteld worden, of niet het meest radicsile middel hier alleen afdoende zal kunnen heipen, nl. om dit groenloopen geheel af. te schaffen of te verbieden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen