Vooralsnog zonder titel - pagina 80
VU-studenten in het jaar 2000
DE VU ALS V O R M E N D E
INSTELLING
tingen tussen de twee fracties boven tafel te krijgen, als wel een brede discussie. Ik meldde dat ik toch nog graag één vlieg wenste te vangen. Ik bracht de veertig boeken-opmerking nog eens ter sprake. Noomen zei dat hij zich die opmerking niet kon herinneren. Ik zei dat ik dat wel kon. Vervolgens peperde ik al mijn bevindingen er eens flink in. In het tussenliggende jaar was er een landelijke discussie gestart over de 'verschoolsing' van de universiteiten. We constateerden dat de twee fracties in het afgelopen jaar nauwelijks een van elkaar afwijkend standpunt hadden ingenomen. Niet zozeer omdat onze politieke standpunten hetzelfde waren maar omdat we daar geen ruimte toe kregen. Studenteninspraak gaat in de praktijk alleen nog maar over het laag houden van de kroketprijzen (en zelfs dat is ons dit jaar niet gelukt). We kwamen tot de conclusie dat er een direct verband bestond tussen deze problematiek en de verschoolsing, en dat dit zich op de lange termijn zou kunnen wreken. Noomen sprak ons niet tegen. Hij maakte meer de indruk dat hij onze zorgen deelde maar zelf machteloos stond tegenover s o m m i g e zaken. Bij het afscheid wenste hij ons veel sterkte met ons werk ondanks alle problemen. Ik heb mijn middelbare school gevolgd op het Besiktas Lyceum in Istanbul. Het was gebouwd op een heuvel in de wijk Yildiz. De helft van de klaslokalen had uitzicht over de Bosporus. Als de zon op een bepaalde manier op het water scheen, was het uitzicht zo mooi dat het heel moeilijk werd nog te letten op wat de docent te vertellen had. De andere helft had uitzicht op een gebouw van de Turkse geheime dienst. Vanuit een klaslokaal zwaaiden we soms naar de soldaat die de wacht hield op de wachttoren. De geheime dienst had als ingang een grote ijzeren poort met een kijkkier waar af en toe iemand uit loerde. We hadden vermoedens dat daarbinnen onfrisse dingen gebeurden. In het jaar dat ik daar aankwam werden aan de Bosporuskant de fundamenten gelegd voor een gigantisch vijfsterrenhotel. De aanwezige bouwvakkers trokken veel rondreizende eetkraampjes aan. Omdat we niet gecharmeerd waren van onze mensa ontsnapten we in de middagpauzes door het gaas open te buigen om verderop een broodje shoarma te halen. Die kraampjes hadden een slechte naam. Het eten was niet altijd even betrouwbaar. De schoolleiding greep in door het gaas te vervangen door tralies. Die waren niet open te bui-
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2000
Historische Reeks | 226 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2000
Historische Reeks | 226 Pagina's