125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 98

groei naar volwassenheid

W. Geesink Geesink, van huis uit kerkhistoricus, heeft in de loop van zijn professoraat een groot aantal verschillende vakken gedoceerd. Benoemd voor elenctiek en ethiek, werd hij ook betrokken bij een deel van de propedeutische vakken. Na het overlijden van zijn boezemvriend De Hartog in 1895 verzorgde hij tot de komst van Biesterveld de vakken van het Nieuwe Testament. Hij zelf beschouwde de ethiek als zijn eigenlijke vak. Binnen het kader van het bestek dat door Kuypers Encyclopaedie was uitgezet, zocht Geesink, net als eerder Hoedemaker, aansluiting bij Voetius.20 Van zijn voornemen een gereformeerde ethiek te publiceren is niets terecht gekomen. Wellicht dat de volgende opmerking in de Varia hierop slaat: ‘hij spant maar in, hij spant maar in, maar rijen doet ie nooit’.21 Het is hem namelijk niet gelukt dit werk af te ronden. Wat als zijn Gereformeerde Ethiek te boek staat, is een reconstructie van de hand van zijn leerling, wijkpredikant en opvolger V. Hepp op basis van Geesinks aantekeningen. Ongetwijfeld heeft de gevarieerde hoeveelheid vakken die hij voor zijn rekening nam daarbij een rol gespeeld, maar uit de biografische schets van Hepp krijgen we toch ook de indruk van iemand die zeer zorgvuldig te werk wenste te gaan, zo zeer zelfs dat hij niet gemakkelijk tot publiceren kwam. Van groter invloed dan de Gereformeerde Ethiek is waarschijnlijk het vierdelige werk Van ’s Heeren ordinantiën geweest, een bundeling van Heraut-artikelen. Toen Kuyper in 1901 minister werd, had hij Geesink verzocht – opgedragen lijkt een passender omschrijving22 – de hoofdartikelen in De Heraut voor zijn rekening te nemen. Daarbij gaf hij gelijk het thema en de dispositie van de stof aan en wees hij hem op de wenselijkheid de artikelen na voltooiing te bundelen. Het moest gaan over de goddelijke inrichting van de schepping, over Gods geboden, instellingen en beschikkingen voor het natuurlijk, zedelijk en geestelijk leven. Geesink, die Kuyper vereerde, gehoorzaamde als een trouwe schildknaap. Zo verscheen in 1907-1909 dit vierdelig boekwerk, dat ongetwijfeld een belangrijke aanvulling is geweest op de Encyclopaedie van Kuyper en de Dogmatiek van Bavinck.23 Het gereformeerde volksdeel kreeg hiermee een leidraad in handen om vorm te geven aan het gereformeerde leven. Als docent, of in ieder geval als hoogleraar, was Geesink geliefd. Studenten voelden zich door hem gekend. Hij was bovendien gene-

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 97

97

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen