'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 108

natuurwetenschap en theologie na assen

De gereformeerde natuurwetenschappers bespraken allerlei kwesties en problemen rondom de verhouding van geloof en natuurwetenschap vaak onderling en leefden min of meer in hun eigen wereld. Door de aanwezigheid van de wis- en natuurkundige faculteit aan de vu zou de band tussen de natuurwetenschappers en hun nietnatuurwetenschappelijk geschoolde geloofsgenoten echter niet helemaal worden doorgesneden. Binnen de vu nam de wis- en natuurkundige faculteit een steeds belangrijker plaats in door de groei van het aantal studenten en eind jaren dertig zouden zowel Sizoo als Koksma een jaar lang rector magnificus zijn.6 Vooral Sizoo heeft er door zijn inzet voor de achterban en zijn publicaties toe bijgedragen dat de gereformeerde natuuronderzoekers niet in een volledig isolement terechtkwamen. Hij bleef ook buiten de kring der cvng het vraagstuk van geloof en natuurwetenschap aan de orde stellen, zoals in zijn toespraken voor de achterban, maar ook in meer inhoudelijke beschouwingen. Sizoo had in zijn rede ‘Beteekenis en perspectieven’ van juli 1930 de hoop uitgesproken dat er een vruchtbare samenwerking zou ontstaan tussen de verschillende faculteiten aan de vu bij de ontwikkeling van een ‘gereformeerde natuurfilosofie’,7 maar hij was natuurlijk ook als geen ander – door de gang van zaken voorafgaand aan zijn benoeming – op de hoogte van de bestaande spanningen. Sizoo stelde zich voorzichtig op. Hij beperkte zich in het openbaar vooral tot bezinning op zijn eigen vakgebied, de natuurkunde in engere zin, en deed als fysicus geen al te stellige uitspraken over biologische of geologische kwesties wanneer dat niet noodzakelijk was. Deze zaken werden overigens in cvng-kring wel veelvuldig aan de orde gesteld.8

‘indien dit calvinistische natuurphilosophie zou moeten heten’ Toen Sizoo begin 1930 enkele maanden in Berlijn-Dahlem onderzoek deed, maakte de vu-dogmaticus V. Hepp een reis naar Amerika. Hij was uitgenodigd om aan het theologische seminarie van Princeton de zogeheten Stone Lectures te houden, de jaarlijkse lezingenserie die eerder ook door Kuyper en Bavinck was verzorgd.9 De vijf lezingen van Hepp handelden over het onderwerp: Calvinism and the Philosophy of Nature. Hepp betoogde daarin dat het hoog tijd was voor de ontwik-

107

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen