GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 134

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 134

Een geschiedenis van Natuurkunde en Sterrenkunde aan de VU

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

[5] Wederopbouw en toekomstplannen. De jaren 1945-1965

inleiding Na de bevrijding werd in Nederland wel gepleit voor een ingrijpende vernieuwing van het maatschappelijk bestel met inbegrip van de universiteiten. Deze ‘doorbraak’ zou grotendeels niet tot stand worden gebracht; de naoorlogse inspanningen leidden op veel gebieden veeleer tot een herstel van de vooroorlogse situatie.1 Zeker bij de sterk op eigen kring gerichte gereformeerden bestond er weinig enthousiasme voor een ‘doorbraak’. Het leven in de gereformeerde zuil – dat niet alleen door de verschrikkingen van de oorlog, maar daarnaast in 1944 ook door een kerkscheuring geschokt was – leek zich dan ook te normaliseren. De vu werd weer de gereformeerde universiteit van voor de oorlog. De leeruitspraken van de synode van 1944, die ertoe hadden geleid dat een groot aantal plaatselijke kerken zich had ‘vrijgemaakt’, veroorzaakten geen scheuring in de vu-gemeenschap ondanks het feit dat er wel degelijk grote verschillen in opvatting bestonden, met name tussen theologen en filosofen. Deze laatsten hadden forse kritiek op de koers van de gereformeerde synode en de theologische faculteit, maar bleven niettemin aan de vu verbonden, terwijl ze de synode en de theologen ‘maar lieten praten’.2 Ook de natuurwetenschappers hadden hun eigen ideeën, zoals ook reeds uit de vorige hoofdstukken is gebleken, maar zij richtten hun aandacht vooralsnog op de wederopbouw van de faculteit. De achterban van de vu was in verschillende kerkverbanden terechtgekomen en in de periode die volgde zou de vu vooral verbonden blijven met de kerken die zich hadden geconformeerd aan de synode-uitspraken, terwijl ze zich geleidelijk vervreemdde van de vrijgemaakt-gereformeerde kerken. Juist in de synodaal-gereformeerde kerken zouden zich na verloop van tijd, vanaf 1960, echter de grootste veranderingen voltrekken. Het naoorlogse herstel van de organisatie van de vu ging snel, de inhoudelijke vernieuwing liet langer op zich wachten.3 Wel zou het

133

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 281 Pagina's

'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 134

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 281 Pagina's