1914-1915 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 188

180

sche functie, die zich in het geheugen openbaart, altijd eene terugwerkende kracht op het orgaan zelve uitoefent. Men wijst verder op de studie der ontwikkelingsgeschiedenis en der erfelijkheid, die het geheugen zouden doen kennen als een algemeene functie der organische materie, zooals door HERING werd aangenomen. In algemeenen zin genomen zou niet alleen het dierlijk maar ook het plantaardig protoplasma zeker geheugen bezitten en zelfs in de anorganische wereld zou men hiervan eenige analogie kunnen waarnemen. Het geheugen van de hoogere dieren en van den mensch zou dan alleen verklaard moeten worden door de enorm fijne structuur der groote hersenen. Millioenen van zenuwcellen en zenuwvezels met ontelbare combinaties en wisselingen zijn dan voldoende beschikbaar om de samengesteldheid van het geheugen te verklaren. De natuur toont ook hierbij klaar het vermogen om in een zoo klein mogelijk volume een zoo groot mogelijke differentiatie onbeperkt te vereenigen. Wanneer men deze dingen bedenkt, dan zal men begrijpen, dat voor ons bewustzijn in zoodanige physiologische verklaring veel onbevredigends ligt. Het geestelijk leven wordt daarbij geheel afhankelijk van materieele voorwaarden en daarmede kunnen wij ons toch moeilijk vereenigen. De hoofdzaak is, hoe men denkt over de verhouding tusschen lichaam en ziel en hoewel ik hierbij niet lang mag stilstaan, moet toch ook dit probleem zij het ook zeer in het kort even besproken worden. Zonder twijfel moet er een zeer nauw verband bestaan tusschen het physische en het psychische en meer in het bijzonder speelt de schors der groote hersenen hierbij een groote rol. Men stelt zich voor, dat beide processen met elkander parallel verloopen en met voorliefde vergelijkt men deze samenwerking met het beeld van een kogel, die van binnen concaaf en van buiten convex schijnt. Aldus zou psychisch en physisch eigenlijk hetzelfde zijn, maar het onderscheid alleen berusten in het standpunt, waarop de onderzoeker zich stelt. Toch heeft men dergelijk parallelisme nog nooit met voldoende zekerheid kunnen aantoonen. Wel is waar zijn er enkele onbepaalde psychische veranderingen, waarvan de oorzaak moet gezocht worden in zekere afwijkingen van de hersenen, maar nergens heeft men hierin vaste regelen kunnen ontdekken. Eer

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen