1918 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 38

30

„Und doch ist dies in keiner Weise der Fall; der scheinbare Triumph ist in Wahrheit gar keiner, sondern eine ganz eklatante Niederlage : die Determinanfenlehre wird bei genauerem Zusehen von den Befunden schmahlich im Stich gelassen". (K. C. SCHNEIDER) ^ Ongeveer gelijkluidend hiermede is de uitspraak van DRIESCH „All Mendelian and cytological investigations about heredity, irrespective of their great and undeniable importance, yet cover but one half of the field. Though there are material units, transferred from one generation to the next, on which the realisation of inheritance depends, though we know, that these material conditions are localized in the nucleus in particular, these material conditions are not the main thing. Some agent that arranges is required, and this arranging agent in inheritance cannot he of a machinelike, physico-chemical character". ~) Vooral door K. C. SCHEIDER ') zijn talrijke zeer juiste gronden aangevoerd, welke de aanname van materiëele erfelijkheidsdragers onmogelijk maken. Het resultaat waartoe men dus moet komen op grond van een nauwkeuriger inzicht in de handelingen van het dier, volwassen en in zijn embryonaal leven is, dat die immateriëele factor, welke in het ei de drager is van de erfelijke eigenschappen, een instinkt is, waarin de afzonderlijke instinkten van het dier begrepen zijn. Daar in het ei (de nucleus) wel deelen (Chromatine) aanwezig zijn, waarmede blijkbaar de eerste ei-cel instinkten reeds in wisselwerking staan, maar deze deelen, blijkens het histologisch celonderzoek, stellig niet ineen (machine) structuur zijn vereenigd, kan het ons in verband met het vroeger gezegde niet verwonderen, dat de genen of instinkten voor orgaanvorming en orgaangebruik, slechts in een los verband in de eicel zijn verbonden en dus volgens de waarschijnlijkheidsrekening over de eicellen in de kiemklier kunnen verdeeld worden, zooals dit uit de MENOEL-proeven blijkt. *) Ongetwijfeld is de gedachte, welke reeds ook door anderen is geopperd, aantrekkelijk, om het chromatine op te vatten als het orgaan van de genen, zooals de hersenen van een dier opgevat ') K.C. SCHNEIDER, Einführung in die Deszendenstheorie,2eAufI. 1911. p. 155. 2) DRIESCH, The problem of individuality, p. 23. 3) K. G. SCNHEIDER. 1. c. p. 158—176. '') Het voordeel van deze opvatting is: a. in overeenstemming met de beschouwing van het volwassen dier. b. dat de functioneele opvatting verkozen is boven de morphologische. c. dat een onderzoek naar de erfelijkheid van physiologische eigenschappen vol vooruitzichten kan worden geacht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen