1919 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 65

51

Leeft de mensch niet overeenkomstig zijn bestemming, dan maakt hij zich schuldig, en uit die schuld ontstaan ook de zielsstoornissen. Als iemand krankzinnig wordt is het dus in den ^rond der zaak zijn eigen schuld. Men spreekt wel vin praedisponeerende oorzaken en van gelegenheidsoorzaken, maar deze zijn geheel onvoldoende om 't optreden van een psychose te verklaren. Als voorbereidende oorzaken worden genoemd : leeftijd, jaargetijde, puberteit, menstruatie, zwangerschap, klieren aan den hals, enz. Al deze schadelijke momenten worden echter door een gezond mensch goed verdragen. Wordt iemand dus door een van genoemde invloeden toch psychotisch', dan is dat een bewijs, dat die persoon volstrekt niet psychisch gezond was, maar reeds j.moralisch verwildert". Hetzelfde geldt van allerlei gelegenheidsoorzaken, zooals gewetenswroeging, teleurgestelde hoop, ongelukkige liefde, armoede, schrik, zonnesteek, ingewandswormen, voorafgaande lichamelijke ziekten, enz. Bovendien wijzen deze oorzaken er op, dat zulk een lijder vóór 't uitbreken zijner ziekte niet geleefd heeft zooals behoorde en daardoor in zijn ziel den weg gebaand heeft voor 't optreden van een geestesstoornis. En dan de veranderingen, die men soms na den dood vindt in de hersenen en hersenvliezen van een krankzinnige. Deze moet men meer beschouwen als de gevolgen of als begeleidende verschijnselen der psychose, en niet als de oorzaak er van. Immers bij zeer vele patiënten vindt men post mortem geen afwijkingen in cerebro. De voorwaarden, die noodzakelijk zijn om een psychose te doen -ontstaan verdeelt HEINROTH in inwendige en uitwendige. De inwendige, de „Seelenstimmung", moet ontvankelijk zijn voor een uitwendigen prikkel en uit de inwerking van deze twee op elkaar ontstaat de psychose. Allereerst dan de „Seelenstimmung". De zetel van onze „Seelenstimmung" is het gemoed, het hart, het gevoel, of hoe men het binnenste van een mensch, dat ontvankelijk is voor vreugde en droefheid, ook noemen wil. Steeds verkeert dat gemoed in een toestand van blijdschap of treurigheid, van hoop of vrees, van zorg en kommer; en deze toestanden vormen de „Seelenstimmung".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen