1919 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 28

18 kels en onaangename gebeurtenissen en omstandigheden, die het leven aan elk mensch biedt, niet over een voldoend weerstandsvermogen en veerkracht en reageeren daarop met verschijnselen, die men in het dagelijksch leven „zenuwachtigheid" pleegt te noemen. Deze verschijnselen worden het best samengevat in de symptomentrias van JANET, de schepper van dit ziektebeeld n.l. obsession, phobie, anxiété. , Vrees en dwang drukken op dit ziektebeeld hun eigenaardig karakteristiek stempel. Vrees is naar mijne meening wel het hoofdsymtoom en van uit dezen affectvorm laten zich mijns inziens alle andere verschijnselen verklaren en afleiden. Met lijders aan deze ziekte heeft ieder wel eens kennis gemaakt. Zij vormen met de hystericae het voornaamste deel van de praktijk der neurologen, en misschien ook wel deralgemeene-practici. leder kent wel deze wilszwakke individuen, die voor alles bevreesd zijn, op alle wegen leeuwen zien, die tot geen besluit kunnen komen, voor alles terugschrikken, alles van de donkere zijde beschouwen, overdreven voorzichtig zijn, spoedig het hoofd verliezen, meestal verlegen en beschroomd optreden en met hun wikken en wegen nooit klaar komen. Op dezen bodem kunnen zich meestal na de een of andere emotie zeer ernstige angsttoestanden ontwikkelen (de crise psychaslénique van JANET) die als ernstige psychosen moeten worden aangemerkt. Heel dikwijls zijn bij deze lijders soms vrij onbeteekenende onaangename voorvallen de oorzaak van het ontstaan van allerlei phobien en dwangtoestanden, die dikwijls hardnekkig aan alle therapie het hoofd bieden en jaren lang geïsoleerd kunnen blijven bestaan. Het is haast onnoodig hier nog bij te voegen, dat ook deze ziektetoestand weer geen scherp gesloten ziektebeeld vormt, maar geleidelijk in het normale overgaat. JELGERSMA zegt, dat we allen een weinig latent psychasthenisch zijn. Welk mensch herinnert zich dan ook geen periode in zijn leven dat hij tengevolge van emotievolle gebeurtenissen niet wat lusteloos was, zwaartillend, vreesachtig en nerveus. De ontwikkeling van de nog als normaal aan te merken vreesachtigheid tot de ernstige psychasthenische angsttoestanden is een geleidelijke en niemand vermag hier tusschen het normale en abnormale een scherpe grens te trekken. Nog rest nu de bespreking van de laatste groep der kiempsy-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen