1926 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 128

118 nu reeds de kern van het geheele vraagstuk naderen en deed ons inzicht in de pathogenese van kwalen, als kanker en andere kwaadaardige gezwellen, geheel veranderen. We hebben leeren kennen den grooten invloed, welke alle deelen van het electromagnetische spectrum op onze huid en op heel ons lichaam uitoefenen. Een schadelijken invloed van een bepaalde lichtsoort van bepaald trillingsgetal wordt door licht van andere golflengte opgeheven. Wat het zichtbare deel van het spectrum betreft ligt het neutrale punt bij 5800 A eenheden ^), aan weerszijden daarvan werken de stralen antagonistisch. Hoe kleiner trillingsgetal, hoe oppervlakkiger werking, terwijl bij toename van het aartal trillingen per secunde de dieptewerking op den voorgrond treedt. En merkwaardiger wijze zien we bij het kleiner worden der golven een steeds grooteren tijd verloopen tusschen de inwerking van het licht en de voor ons waarneembare gevolgen. Bestraling met zichtbaar licht, doet terstond een verwijding der huidvaten ontstaan, welke zeer snel na het eindigen der belichting verdwijnt; bij ultraviolet licht zien we tijdens en eenige uren na de belichting niets gebeuren, pas na 3, 4 uren treedt een zichtbare reactie op, in den vorm van warmte en zwelling van de huid, gevolgd door pigmentatie. Deze pigmentatie, welke intracellulair is gelegen, toont duidelijk, dat binnen de grenzen van de cel zich zeer bizondere veranderingen hebben afgespeeld. Bij inwerking van Röntgenstralen wordt de latente periode tot 3 weken vergroot en worden zóó diepingrijpende veranderingen soms veroorzaakt, dat nog na jaren de invloed der stralen blijkt uit een meestal verminderde tolerantie van de weefs-els tegen uitwendig letsel. Dit geldt echter alleen van die gevallen, waar een te veel aan straling werd toegediend, maar doet ons zien hoe diep de inwerking gaat. Hier blijken de Röntgenstralen wel groote verschuivingen te weeg te brengen in de electrochemische toestand der cellen en hier hebben we ook de oplossing te wachten van den invloed van vele pharmaca op ons lichaam, daar deze niet alleen de wisselwerking tusschen licht en cel beïnvloeden, doch de nieuwste studies ons de mogelijkheid doen veronderstellen ')

L. Pech: Presse Medical, 1924, No. 41. Supplem. p. 857—860.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen