1932 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 38

54 uitersten. Persoonlijk acht hij de kwestie der verschillende typen niet zoo moeilijk : moeilijker zijn verschijnselen als atavisme e.a. Dat sommige botanici van onzen tijd de oudere evolutionistische opvattingen laten varen, blijkt uit verschillende uitspraken. Spreker zou gaarne willen, dat èn ipalaeontologen èn botanici èn zoölogen uit onzen kring de gegevens verzamelden. Wij moeten de kwestie niet laten rusten. Niet gaarne zou hij een streng logicisme aanvaarden. Dit zou ons voeren op een z.i. verkeerden weg. De besprekingen op onze vorige vergadering zijn er esn bewijs van, hoe men tot merkwaardige uitspraken komt, deductief redeneerend. Daarvoor moeten wij bewaard blijven. We moeten rustig voortbouwen als natuurschappelijk onderlegde onderzoekers en deze onderzoekingen verrichten bij het licht van Gods Woord. Heer M. GERBRANDY : Wat bedoelt referent met de term „richting nemen"? Dit onderwerp behoort z.i. tot het gebied van het wijsgeerig intellect. Er zijn in ons christelijk denken factoren, die aandringen op het gebied, dat referent heeft betreden, b.v. de persoonlijkheidsfactor. Het geheele wereldgebeuren verloopt niet louter wetmatig : wij kunnen z.i., tenzij wij de spanning aanvaarden, geen richting nemen. De theologische opvatting, dat God met zijn wereld bemoeienis heeft, heeft toch ook groote waarde. Kan referent toegeven, dat volstrekte vrijheid op bepaalde punten voor ons onmogelijk is? Achter dit alles ligt verborgen de vraag, of het wijsgeerig denken de prioriteit heeft boven het wetenschappelijk denken. Het christelijk-wijsgeerig denken kan niet blijven berusten in conflicten en dit denken heeft z.i. de prioriteit. Is de spanning dientengevolge niet zeker en onafwendbaar? Dr. BRUIN vraagt : Zijn er ook schedels gevonden, die 3, 4 en 5 duizend jaar oud zijn? Natuurlijk wel. Maar nu verder, zijn er ook gevonden die 6, 7, 8 en 9 duizend jaar oud zijn? enz., zoodat er een geleidelijke reeks is van vondsten, van onzen tijd tot 100 of 150 duizend jaren in het verleden, welken ouderdom men wel aan de Neanderdalschedels toekent. Waren verder deze „menschen" nogal talrijk? Het is wel merkwaardig, dat het aantal vondsten zoo gering is. De referent heeft voorts vooraf een resumé gegeven,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen