1935 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 48

42 grooter is dan bij volwassenen In de eerste 20 maanden pleegt de chronaxie de w a a r d e te bereiken van die der volwassenen H e t zelfde kan gezegd worden van de chronaxie van de zenuw Deze bereikt de normale w a a r d e na ongeveer 3 maanden W a a r a a n dit verschil moet worden toegeschreven, weet ik niet Misschien is U w veronderstelling juist dat de herhaalde functie hiei van beteekenis is. D e heer Engel merkt op Collega V heeft geteekend de mogelijkheid van het instellen op een lager ( e v ander) niveau bij laesies van het (wat wij dan noemen) psychische leven Is er ook een dergelijke instelling bekend bij laesies op somatisch terrein (en wel speciaal bij de laesie die als type door den spreker is b e h a n d e l ) Hieruit zou een merkwaardig paralelhsme te constateeren zijn, dat van belang is voor de verhouding ziel—^lichaam Hierop antwoordt de inleider H e t w a s juist de bedoeling van deze lezmg om de a a n d a c h t te vestigen op het merkwaardig paralelhsme, dat bestaat m het psysische en somatische gedrag van den patient met een letsel van de hersenschors In beide gevallen vmdt men een sterke objectgebondenheid De patient kan somatisch noch psysich van het object loskomen D e heer Landwehr vraagt Is er iets bekend omtrent het sterker gestoord zijn der psyche bij bepaalde hersenlaesies dan bij andere, zou dit toch niet van de plaats der laesie afhankelijk zijn"? N e e m t men nog een b e g n p s c e n t r u m a a n ' Hierop antwoordt de heer V H e t is bekend door de ervaring, dat de psychische functies bij laesies van bepaalde schorsgedeelten ernstiger zijn gestoord dan bij andere D a t er een zekere locahsatie bestaat, daarover is men het wel eens De een gaat daarin echter verder dan de ander Of men mag spreken van een ,.begnpscent r u m " geloof ik niet O p d a t een begrip kan worden gevormd, is natuurlijk noodig, dat bepaalde centra en bepaalde banen intact zijn, kortweg een zekere somatische structuur M a a r dat het begrip gevormd zou worden als het w a r e m een scherp omschreven gebied van de hersenen geloof ik met D a t is te materieel gedacht De heer Brummelkamp vraagt Beweegt de bovenste extremiteit zich n a a r het object toe, dan strekt zich de arm en opent zich de hand; is deze met het object m contact en wil het dat zich toeeigenen, dan sluit zich de hand en buigt zich de arm Flexie van de bovenste extremiteit gaat dus gepaard met gebondenheid aan het object N u zien wij bij de ziekte van Schilder (een ziekte, waarbij de schors is uitgeschakeld) een extreme buigcontractuur van de geheele bovenste extremiteit Deze extremiteit gedraagt zich dus bij deze ziekte alsof er een sterke objectgebondenheid aanwezig is BIJ de onderste extiemiteit treffen we een tegengestelde verhouding aan O n d e r normale omstandigheden zien we, dat bij een buiging

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen