1944-1945 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 28

24 primitieven mensch zoo goed als uitgewischt, ook de begrenzing der wezens, die de wereld bevolken is vager geworden. De primitieve mensch stelt de wereld niet objectief tegenover zich, maar hij heeft er deel aan, hij participeert er aan. De wereldbeschouwing van den primitief heeft voor den cultuurmensch veel raadselachtigs, veel ,,geks". De laatste voelt zich in de sfeer van het krankzinnigengesticht. En inderdaad, bij bepaalde vormen van krankzinnigheid komt de primitieve mentaliteit naar voren en zien we denkvormen en aanschouwingswij zen optreden, die we ook bij de primitieven vinden. iMaar ook de niet-uitgegroeide, de onvolwassen psychische structuur van den cultuurmensch heeft verscheiden primitieve trekken. Het kind is in vele opzichten nog ,,primitief" 6), Nogmaals zij het gezegd : Het is dus niet zoo, dat primitief en modern elkander uitsluiten. Beide structuren liggen in ons aller wezen. In het gewone leven overheerscht de moderne mentaliteit bij ons, gedurende de ontwikkeling en bij pathologische toestanden komt de primitieve geestesgesteldheid naar voren. Maar dat niet alleen. Ook in den Westerschen mensch steekt nog een groot stuk ,,primitieve mentaliteit". Om dit te begrijpen behoeft men slechts te denken aan de magische denkvormen, die men in het volksgeloof tegenkomt en waarvan de kwakzalver een dankbaar gebruik maakt bij de ,,behandeling" van zijn patiënten. Het spreekt vanzelf dat de eigenaardige psychische structuur van den primitieven mensch een bepaald stempel drukt op zijn religieus denken en handelen. Eén van de vormen, waarin de primitieve mensich zijn religie giet. is het totemisme. Wij treffen deze religie aan zoowel in Australië, Amerika als op de eilanden van Oceanië. Bij het totemisme hebben we te doen met een intieme verhouding, die is aangegaan tusschen een bepaalde groep menschen en een dier, een plant of een natuurelement. In de meeste gevallen is het totem een dier en daarom bepaal ik mij op het oogenblik slechts tot dezen eenen vorm van totemisme. Ik heb daartoe temeer heit recht, daar de onderzoekers het er wel over eens zijn, dat het dier de meest oorspronkelijke vorm van totem is en dat andere totems eerst later zijn ontstaan. Een groep menschen, een stam, een clan meent af te stammen van een bepaald dier en voor het besef van deze menschen zijn zij door familieverwantschap met elkaar verbonden. Het totemdier wordt door hen geëerd, het is heilig. Het dier is taboe verklaard, dat wil zeggen dat de diersoort niet door hen mag worden gedood. Alleen bij bepaalde gelegenheden vereenigt de heele stam zich, wordt het totemdier gedood en door allen opgegeten. Dit is de z.g. totemmaaltijd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen