1946 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 185

175 past w o r d t in de theorie van de homopolaire binding en d e beschrijving van de krachten tussen neutronen en protonen in de kern. W e l k e plaats heeft nu tenslotte het principe van Pauli in de quantummechanica? V e l e physici geven het een axiomatisch k a r a k ter, omdat het een zelfstandige plaats inneemt naast de grondslagen der quantumtheorie. M e n heeft hiermede de wiskundige formulering eenzijdig belicht en komt er dan ook toe om te zeggen, dat de verwisselingskrachten uit een mathematische v o o r w a a r d e te voorschijn komen en verliest de zeer duidelijke binding met het experiment uit het oog. Als de formulering van de verwisselbaarheid der deeltjes heeft het principe een wetmatig karakter. D a t de keuze van een symmetrische golffunctie in het ene geval en een anti-symmetrische in het andere geval niet logisch met de grondslagen te verbinden is, mag geen aanleiding zijn het los te maken van zijn experimentele basis, maar moet veeleer een aansporing zijn ook dit punt te betrekken in de pogingen, die aangewend w o r d e n om de moeilijkheden in de theorie der elementaire deeltjes op te lossen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen