De herleving der gereformeerde beginselen in hare beteekenis voor de kerk, de prediking, de katecheze, het diakonaat en de zending - pagina 39

37 kiem in ons beginsel te bezitten, moeten de r e c l i t e n van h e t o u d e r l i n g s c h a p worden gehandhaafd en z ij n e p l i c h t e n worden omschreven. Daarbij kent onze kerk ook veen ambt der geloovigen"en haar Catechismus houdt i e d e r l i d m a a t de roeping voor '/zijne gaven", niet zooals het Methodisme dit wil, buiten de hem aangewezen plaats, afgescheiden van zijnen kring, maar in het organisch verband van het natuurlijke leven, dat door het geloof is geheiligd, //gewillig en met vreugde ten nutte van zijne medelidmaten aan te leggen."(*'') En wat nu het D i a k o n a a t aangaat, ieder zal toestemmen dat het zich niet in de Luthersche kerk heeft kunnen ontwikkelen, terwijl in de handboeken van van Ooderzee over de praktische Theologie en van Boedes over de Encyclopaedie, geen h o o f d s t u k , geen p a r a g r a a p h , geen r e g e l aan dit ambt wordt gewijd. Alles schijnt overgelaten aan reglementaire bepalingen en Diakonale wetten. "Wij kunnen ons dus, zonder van ondankbaarheid en stompzinnigheid te worden beschuldigd, ontslagen rekenen van de taak, om reden te geven, waarom wij gaarne afstand doen van de onbegrijpelijke voordeden, die de nieuwere Theologie zou opleveren voor de wetenschappelijke behandeling althans van dit deel der Praktische Theologie. En toch, wordt deze behandeling o. i. door de omstandigheden, dringend geëischt. De Diakonie leeft van het kapitaal in f o n d s e n , i n s t e l l i n g e n , i n v l o e d en r o e m , door het voorgeslacht bijeenvergaderd, maar wordt door de private, onsamenhangende liefdadigheid meer en meer overvleugeld en tot concurrent gemaakt van den Staat. Ja, ook van op zichzelfstaande vereenigingen, die voor een deel het opzet hebben, de Kerk in dezen overbodig te maken. — En wat het ergste is, door de noodzakelijkheid van het oogenblik wordt zij zelve nog daarenboven in den hoek van het Conservatisme en Mechanisme gedrongen, waarin niet langer met de eischen van het Woord, het heil der zielen, C)

Heid, Cat.

Zond. XXI, vraag 55.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen