De noodzakelijkheid eener christelijke logica - pagina 28

18

•

In de vierde plaats onderscheide men het oneindige van; 'weergave het onbegrensde — in den zin niet van het onuitputtelijke f een„infii maar van het onderling onmeetbare —. Beide zijn immers: ;QJJI nade niet ident. Het onmeetbare komt daar voor waar men | zijn opgej twee onderling onmeetbare grootten uit denzelfden wets- * ^^g oordei kring op elkaar deelt. De onderlinge onmeetbaarheid treft Vooree men telkens in den kosmos aan: zoo b.v. in het arithmeti-; algemeen sche, waar de verhouding 1 :3 op zichzelf een heel een- vestigend voudige is, maar zich in het tientallig stelsel niet laat uit-; gelf een t drukken door een begrensd getal, hoewel de uitdrukking aanvoerei nauwkeuriger is naarmate er meer (juiste) getallen achter gatie van het decimaalteeken staan. Een dergelijke verhouding komt, jjet ontk( naar men weet, bij bepaalde, nl. gelijkbeenige, rechthoekige dueel, ms driehoeken tusschen de lengte der rechthoekszij de en die van alle i der hypotenusa voor. Let men op het positieve, dus op de De hooJ meerdere nauwkeurigheid der uitgebreider weergave, dan jijk gijn ] spreekt men van benaderen; terecht, indien men ook hier visten in de eerste plaats denkt niet aan de activiteit van den het ook n mensch, maar aan de getallen. Let men op het negatieve, terwijl m dat geen enkele dezer weergaven volledig is, noch kan zijn, ook dat t dan spreekt men van „het onbegrensde". Ook daartegen be- nl. noch staat geen bezwaar. Intusschen bedenke men steeds hier uit welke van doen te hebben met de verhouding van twee grootten voortkom< — de benaderde en de benaderende — in hetzelfde veld dueel ven van onderzoek i9). Met antinomieën heeft dit alles dan ook; onderwor] niets te maken: die doen zich eerst daar voor waar men met datgene di een niet-passende, nader met een ascendeerende methode: doch ook op een voor deze methode te hoog veld van onderzoek blijft men komt en daardoor de subjectsfuncties uit de objectsfuncties geen spra! moet trachten te verklaren. I „Maar" — zal men vragen — „ligt hier toch nog niet tweeërlei dooreen"? Het is toch nog iets anders of 'k zeg; Met dez „geen dezer weergaven is volledig", dan wel: „geen enkelei^elke de I

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen