Sanhedrin èn Gabbatha : Enige noodzakelijke aanvullingen op de rechtshistorische literatuur - pagina 17

de gegevens welke ons omtrent het proces van Christus worden beschreven en andere processen uit die tijd. Het proces van de apostel Paulus **) ligt door diens Romeins burgerschap even buiten de directe vergelijkingssfeer, anders dan het proces tegen Stefanus, die zonder tussenkomst van de Romeinse magistraat op last van het Sanhedrin en met inachtneming der oud-testamentische vormen wordt terechtgesteld*^). Dezelfde quaestie van de bevoegdheid der Joodse autoriteiten komt aan de orde in hetgeen Flavius Josephus verhaalt over de dood van Jacobus de rechtvaardige, de broeder des Heren ^ ) , gedood op last van de hogepriester, die deswege door de Romeinen werd afgezet"''). Dat het martelaarschap van deze figuren der eerste christenheid in de vergelijking betrokken wordt, ligt om meer dan een reden voor de hand. Ik vdl het oog echter richten op enige andere processen, welke onder de regering van Augustus in en om Judea zijn gevoerd; processen, waar geheel andere figuren bij waren betrokken, maar waarbij quaesties aan de orde kwamen, welke van belang zijn voor het rechtshistorisch inzicht in de vragen die ons bezig houden. Deze processen, waaraan de rechtshistorische literatuur geen of nauwelijks *^) aandacht schonk, zijn de processen welke koning Herodes I voerde tegen zijn eigen zonen. Ik vertel U hun geschiedenis. * * * Herodes de Eerste, door sommigen bijgenaamd de Grote, aan vden grote bekwaamheden als politicus, strateeg en bestuurder niet kunnen ^ ) Vgl. Hand. 21 en volgende hoofdstukken. Literatuur: N. G. Veldhoen, Het proces van den Apostel Paulus, Ac. Prft Leiden, Alphen 1924; Wenger, Erste Berührungen, blz. 12 e.v., Quellen, blz. 289 e.v.; e.a. *^) Vgl. Hand. 6 : 9—8 : 1. In vrijwel elke studie over ons onderwerp wordt het proces van Stefanus besproken, waarbij velen stellen, dat de terechtstelling van Stefanus na de zitting van het Sanhedrin een uiting van volkswoede was. Daartegen valt op te merken dat de voorschriften van een officiële Joodse terechtstelling in acht genomen worden. Vgl. Hand. 7 : 57/8. Anderen plaatsen het gebeurde in een stadhouderloos tijdperk en vinden daarin de reden van het ontbreken van Romeinse autorisatie. •**) Flavius Josephus, Joodse Oudheden 20. 9. 1. *') Blintzler, blz. 111 noemt de processen tegen de zonen van Herodes, doch alleen in verband met de soort straf. *^) De processen van de zonen vindt men beschreven door Flavius Josephus, Joodse Oudheden 16. 10 e.v. Vgl. de Nederlandse vertaling van de desbetreffende gedeelten in M. A. Beek, Het leven van Herodes, Amsterdam 1959. 15

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen