Zending onder de Mohammedanen.

Het is van algemeene bekendheid, dat het zendingswerk onder de Mohammedanen met veel grooter bezwaren te worstelen heeft dan het zendingswerk, dat onder de Animisten geschiedt. In een artikel over de Mohammtedaansche Propaganda in „De Macedoniër" van 'Sept. 1922 noemt Ds Bakker de moeilijkheden nog eens op; het zijn er met name 5.

1. De .zending heeft, behalve de volkstaal, die al moeilijk genoeg is, ook het Arabisch te bestudeeren. Al is het niet noodig, dat elke zendeling deze taal zal moeten kennen, toch wordt dit wel geëischt van enkelen onder hen, omdat de overtuigde Mohammedanen , zich vaak beroepen op den Koran en Aiabische commentaren; zonder bronnenstudie is het niet mogelijk tot het hart van 'den Islam door te dringen.

2. De Mohammedanen hebben een uitgewerkte dogmatiek en' een met trimder tiitgewerfcte plichtenleer. Zij hebben hun godsdienst doorgedacht en in systeem gebracht. Hun dogmatiek en ethiek handelen grootendeels over dezelfde onderwerpen als de onze, maar zij geven aan de woorden andere beteekenis dan wij. De Islamsche theologie zal dus in haar geheel moeten worden bestudeerd, zal men haar kunnen bestrijden.

3. De Mohammedaan heeft niet alleen een gevestigde opinie, maar hij staat ook min of meer vijiandig tegenover het Christendom.'Hij acht het Christendom voor niemand goed, omdat het de laatste en nie'uwste openbaring, n.l. die van 'Mohammed, verwerpt.

4. De Islam heeft tallooize veeroordeelen tegen het Christendom. Eén van de fataalste besoh'uldigingen is, dat de Christenen (met de Joden) den Bijbel hebben vervalscht; de Mohammedanen aanvaarden wel O. en N. T. als heilige boeken, maar door bovengenoemde verdenking wordt tegenover hen een beroep op den Bijbel waardeloos.

5. De Islam is zelfvoldaan. De 'Mohammedanen voelen , zich als de luitverfcorenen van Allah; zij zijn te vergelijken met den ondsten zoon Uit de geUj'kenis. Hnn sch'uldbesef is verzwakt, terwijl toch alleen op den bodem van de kennis der ellende het zaad van het Evangelie kan opbloeien.

Het is te verstaan, dat vooral met het oog' op hetgeen onder 1 len 2 ^enoeind is, de Islalm' gyondig moet worden bestudeerd. Dis Baikk'er aoht het wel niet gewenscht den Islatoi allereerst te bestrijden op wetenschappelijke gronden, of er mede in debat te treden over de diepgaande verschillen tusschen hen en het Christendom, maar toch dringt hij op deugdelijke bestudeering van het Moh'atnmedanismé aan. Deze studie Imoet niet-de eenvoudige prediking van bet Evangelie vervanglen, miaar erm'ee sajmengaan.

„De zendingsarbeid onder de Mohammedanen, ook op Java, zal steeds meer tot achtergrond moeten hebben een grondige kennis van den Islam; alleen zoo kan het werk op de rechte wijze worden voortgezet."

Misschien meent mten, dat h'et onzen zendelingen aan zulk een grondige kennis niet ontbteekt. Maar dan helpt deze optoerking van Ds Bakker h!en uit hun zoeten droom:

„De .zending, althans op Java, kent het Mohammedanisme tot dusver slechts .zeer oppervlakkig; onge twijfeld mist ze de j'uiste voorstelling van het machtig verschijnsel, dat de Islam te aanschouwen geeft."

Deze woorden zijn ontstellend. Wij hadden heel naïef in de gedachte geleefd, dat tenminste de "kennis van Ds Bakker niet oppiervlakkig zou zijn, en hij tenminste wel een juiste voorstelling van den Islam zou hebben. Maar wij troosten ons met de gedachte, dat allee.n beschteidenheid Ds Bakker verhinderd heeft een uitzondering voor zichzelf te maken. Erg ongerust knaken wij ons naar aanleiding van deze klacht nog niet.

Het schijnt ons echter toe, dat Ds Bakker in zijn alrtikiel o "pvoorziöhtige wijze aandringt oipi het onderscheiden tusschen 'den eigenlijken zendingsarbeid door de prediking Van het Evangelie enz., en de wetenschappelijke bestudeering yan den Islam door een of meer daartoe aangewezen personen, die aan de zendelingen de Vruchten van hdn studie te gebruiken geven.

Indien wij dit juist hebben gezien, dan meenen wij, dat de "weg hiertoe geopend is. Ds Bakk'er's zoon, die kort geleden op zoo voortreffelijke wijze gedoctoreerd is, .schijnt dan de aangewezen m: an te zijn, om, bij het onderwijzen en opleiden van onze a.s. Pandita's Dj.aw.a, ook de grondige studie van den Islam ter hand nemen. Onze missionaire dienaren, wien de tijd tot zulk een tot de bronnen doordringende studie ontbreekt, zullen zeer zeker van het werk van Dr Baldker kdnnen en willen profiteeren. Zelfs vragen wij ons af, of het hiertoe niiet wenschelijk was, dat Dr Bakker, om zichzelf tot deze taak toe te rusten, op' zijn reis naar Indië straks, ©enigen tijd te iKlaïro zal vertoeven, om daar o.a. door Dr Zwemer in deze dingen nader te worden onderwezen. Het geldt hier een zaak van het uiterste gewicht. Laat men dan deze zaak goed aanpakken.

Zelfs zouden wij nog verder willen gaan. Ds Bakker kan het weten, als hij zegt, dat langdurige debatten en twistgesprekken zoo goed als onvruchtbaar zijn, om verschillende redenen. Maar dit sluit toch niet uit, dat men den Islam' ook' op wetenscha.ppelijke gronden kan bestrijden? Dat onze zendelingen daarvoor over 'het algemeen geen tijd en geleigenheid hebben, Ugt voor de hand; hun roeping is ook een iandere; zij moeten het Evangelie brengen. Maar zou er nu niet veel voor te zeggen zijn, dat straks Dr Bakker, wel toegerust ooik! door een korte opleiding laan de. Universiteit te Klaïro', , de wetenschap in dienst stelt van de bestrijding ..van den Islam? Het söhijnt ons zooi toe, dat daarvoor in elk geval veel te zeggen valt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen