Financieel Economische Rubriek

16 Februari 1931.

Het is opmerkelijk, dat de laatste tijden de aandacht meer en meer op Rusland geconcentreerd wordt. In zekeren zin is dit een gevolg van het kudde-instinct der menschen, dat slaafs den voorgamger volgt. Begint één courant er meer intensief over te schrijven^ dan doen de anderea hem na en geleidelijk wordt de publieke opinie wakker geschud. Nu blijft Rusland zeer zeker een der belangrijkste economische problemen, die ons bedrijfsleven bedreigen. Vroeger zag men het Russische vraagstuk eenzijdig in en men acoepteerde met graagte de opinies van vooraanstaande mannen, die uit den aard van hun bedrijf beter dan da anderen moesten zijn ingelicht. Zoo tooverde Sir Deterding ons het sprookje voor, in allerlei nuances verteld, dat het Bolsjewisme spoedig zou, instorten en dan was het met de ellende gedaan. Doch instede van ondergang, begint de Russische kolos hoe langer hoe intensiever te werken en daardoor uiterlijk krachtiger te worden. Heeft Amerika onlangs zijn grenzen niet gesloten voor Russisch hout, dat met slavenarbeid in de schepen, werd ingeladen! Canada verbood den import van Russische steenkool, terwijl de Canadeesche eerste minister een bezoek aan Washington bracht om gezamenlijk maatregelen te nemen, ten doel hebbende^ het Russische economische gevaar te bestrijden. Argentijnsche industriëelen "hebben een dergelijk verzoek aan, hun Regeering gedaan en daarbij den nadruk gelegd op het feit, dat talrijke Russische artikelen in de havens van Argentinië werden ingevoerd om, a tout prix te worden verkocht.

Onlangs publiceerde Ir Begemann, in een der Sovjet-bedrijven in Irkoetsk werkzaam, een commentaar op de aldaar ingevoerde continue arbeidsweek, waarbij het jaar in perioden van vijf dagen wordt verdeeld, en waarin elke werkman vier dagen arbeidt. De overige 5 dagen (in schrikkeljaren 6) zijn revolutionnaire feestdagen. Wij willen in dit verband hierover niet uitweiden, omdat ons de beschikbare ruimte daartoe ontbreekt; buiten de materiëele bezwaren hieraan verbonden, zooals mindere prestatie bij het nachtwerk, afbeuling van jnachines, etc. mogen de moreele niet verwaarloosd worden: afschaffing van den Zondag, verwording van het familie-leven, doordat de leden van het gezin op verschillende dagen vacantie hebben. Doch juist die moreele bezwaren tellen bij de Sovjets uiterst licht. Den godsdienst hebben zij afgeizworen; familie-leven is uit den booze, want ieder heeft zich onvermijdelijk te wijden aan de socialistische leuze.

Ontegenzeggelijk zal de continue arbeidsweek de Russische productie krachtig opvoeren en het zou daarom niet onmogelijk zijn, dat Stalin het vijfjarige programma in korteren tijd zal kunnen afwerken.

Wij vragen ons af, wat Moskou zal doen, wanneer de Groote Naties solidair hunne grenzen gaan sluiten voor het geforceerde Russische excedent.

Zou hierdoor de verwachte wereldoorlog een stap nader komen? Wij weten het niet, maar wij staan verwonderd over het oplaaiende optimisme, dat de laatste weken de beurzen heeft gekenmerkt. Teekenen van reëel herstel zien wij niet; voorraden blijven toenemen en de beraamde restrictie-maatregelen zijn èf nog niet toegepast (suiker) of hebben nog niet tot eenig resultaat geleid (tin). Wat koper betreft ziet het er telkens uit, of het laagste niveau bereikt is. Doch een geprononceerd optimisme wordt geregeld te niet gedaan door nieuwe prijsverlaging. Momenteel lijkt de koper-horizon iets minder bewolkt; de voorraden ruw-koper zijn per ultimo Januari j.l. opnieuw afgenomen, nu met 3300 toni tegen 2600 ton in December j.l. Dit zegt omtrent het verbruik weinig, omdat de productie ook evenredig is verminderd, In November j.l. werd 112.000 ton, in December 106.300 ton en in Januari 102.400 ton geproduceerd.

Tegen een productievermindering van 9600 ton gedurende November—Januari staat een voorraadvermindering van slechts 1000 ton! Blijft de relatieve voórraadsvermindering aanhouden, dan zon men kunnen concludeeren, dat men uiteindelijk het stabilisatie-punt tusschen productie en consumptie bereikt heeft, al ligt dit op een beduidend lagei; niveau dan oorspronkelijk gedacht was.

Wij stipten de wiUige houding der beurzen in de afgeloopen weken aan. Berlijn gaf hiertoe dan stoot en men zag aldaar de politieke verhoudingen iets gunstiger in, omdat Rijkskanselier Bruening nog steeds de touwtjes van de Regeering strak heeft kunnen aanhouden. De uittocht van de Nationaal-socialisten uit den Rijksdag gaf meer den indruk van een weinig serieuze manifestatie dan van een ernstig overwogen plan tot "obstructie. Het eenige, wat men echter kan zeggen is, dat o.i. de hausse-stemming in Berlijn nog zeer praematuur is en niet gegrond op een conjunctuur-verbetering.

De geneigdheid van Frankrijk om aan Duitschlandl leeningen toe te staan, heeft haar steentje tot de willigte bijgedragen, al zijn daaromtrent nog slechts nevelachtige geruchten in omloop. De willigte is bovendien geaccentueerd 'door de „easy money"politiek van de diverse Regoeringen met Washington aan de spits en Frankrijk, Nederland en Zwitserland als satellieten. Engeland heeft het te druK met ^ijn eigen interne moeilijkheden om de branie te spelen. Voegt men hieraan de gedwongen baissedekkingen toe, teweeggebracht door de wellicht van hoogerhand geïnspireerde beurs-besturen, d.an kan men begrijpen, dat de koersen moesten stjjgen! Meestal toch vindt een baissier in een naar 'boven gerichte markt geen tegenpartij, die tot verkoopen geneigd is. Een ieder tracht dan zijn slag te slaan, waarvan weer het noodzakelijk gevolg is„ dat delawine van verkoopen bij stagnatie der beweging een nieuwe heftige daJing veroorzaakt, alles onder de mits, dat de conjunctuur niet grondig veranderd is.

Wij hebben onze grafieken van vroegere jaren nog eens aandachtig nageslagen. Voor 1930 vonden wij bij bijna alle fondsen-groepen en bij' alle beurzen twee markante toppen, medio Januari en Maart-April om daarna, natuurlijk met de noodige fluctuaties, constant te dalen. Het zou onjuist zijn om uit den koersloop van één jaar conclusies te trekken. Toch mogen wij hieruit één gevolgtrekking maken en wel deze, dat de achter ons liggende koersstijging nog niets zegt — geen uiterlijke conjunctuurverandering ligt er aan ten grondslag, terwijl de overeenkomstige willigte in 1930 helaas de voorbode is geweest van een zware .reactie. Wij kunnen dan ook onze opinie nog niet wijzigen, dat nog steeds de uiterste voorzichtigheid moet worden beoefend en dat men zich niet moet laten verleiden door een ongefundeerd optimism©.

Wanneer wij de wereld eens rondzien, dan vinden wij nog weinig hoopvols.

Tot nu toe bleef Frankrijk in zekere mate voor de malaise gespaard, maar moeten wij de jongste mededeelingen gelooven, 'dan zouden de statistie^ ken onjuist zijn en tè rooskleurig getint. Volgens het Ministerie van Arbeid bedroeg het aantal werkloozen begin Februari in geheel Frankrijk slechts 29000, terwijl de econoom Voilin tot niet minder dan 600.000 kwam! Verder maakt men zich bezorgd over het feit, dat de détailprijzen zeer hoog blijven en geen invloed van de daling der groothandelsprijzen ondervinden. (Maasbode.)

Engeland zit diep in de misère! De interne politieke verhoudingen doen vermoeden, dat de Labourregeering haar langste periode heeft gehad, zonder een oplossing der economische problemen te hebben gebracht. De verhouding met de Dominions blijft slecht en Australië wil zelfs den dienst 'der Britsche leeningen niet erkennen, wanneer geen afdoende hulp wordt geboden. Britsch-Indië is nog altijd oproerig, terwijl Gandhi zich niet met de besluiten van de Londensche Round Table-conferentie kan vereenigen. Ook daar dus nog heel wat onrust voor den boeg. Dan hebben wij de vloot-controverse Italië-Frankrijk, die*, tenminste wanneer zij niet spoedig wordt opgelost, aan de drie verbonden mogendheden Amerika, Japan en Engeland de vrijheid teruggeeft om hunne vloten ad libitum uit te breiden! Voorwaar geen vroolijke geluiden en niettegenstaande deze sombere klanken uit het speculatieve publiek zich in hausse-muziek. Onderstaand staatje laat zien, hoe de reëele verhoudingen weer uit het oog zijn verloren!

Unilever Philips H. V. A. Kon. Olie Alg. Exploratie Boeton Aku Amsterdam Rubber 2 Jan. 180 179 316 2863/4 85 60 453/4 1001/4 13 Febr 202 230 372 3111/2 IO61/4 743/4 671/2 1113A

De .onderhandelingen in Amerika over het al of niet instellen van een invoerverbod op Sumatratabak zijn in vollen gang. Men kent de geschiedenis. Ten einde zijn binnenlandsche koopkracht voor het eigen bedrijfsleven te reserveeren, trok Jonathan zijn ethisch gewaad aan en begon een campagne tegen slavenarbeid en den invoer van artikelen door zulken arbeid vervaardigd. Rusland speelde hem door het brein. Doch op een ongelukkig moment werd in G-enève de poenale sanctie in Deli in den kring van slaven-arbeid "getrokken en dat was koren op den molen van Amerika. Want steeds werd met leede oogen aangezien, dat Sumatra een monopolie had, waarvoor men duur had te betalen. Trouwens Amerika kocht de laatste jaren al veel minder Sumatra-tabak en nu Tjood zich een welkome gelegenheid om flink te kunnen optreden. Men begrijpt, hoe de tabakkers met angst én vreeze de Amerikaansche beslissing tegemoet zien, want een tabaks-invoerverbod zou een enorme tegenvaller voor Deli beteefcenen, terwijl de Java; tabak er allicht bij zou winnen.

Het is nog verwonderlijk, hoe flink de koersen zich konden handhaven, doch wij vragen ons met eenige ongerustheid af, welke reactie een ongunstige beslissing op onze geheele beurs zal uitoefenen.

2 Jan. 13 Febr. Deli Batavia tabak 227 2681/2 Deli Maatschappij 223 263 Senembah 246 311 Oostkust 51 62

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen