GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

A. V. 0.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

A. V. 0.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

I.

Vanwaar?

Ieder weet nu wel zoo ongeveer, wat bovenstaande drie letters beteekenen. Ze zijn de afkorting van „Arbeid voor Onvolwaardigen" en worden ook gebruikt om aan te duiden de Nederlandsche vereeniging tot bevordering van den arbeid] voor onvolwaardige arbeidskrachten.

Laat ons eens trachten te weten te komen, wie hier zooal mee bedoeld worden, met die onvolwaardige arbeidskrachten. Z, e zijn ©en groep menschen, waar de nederlandsche Christeaheid zich al tientallen van jaren mee heeft beziggehouden, een verzameling vaa allerlei gebrekkigen, sommige nog heel jong, andere heel oud en verder van allerlei leeftijd, die daartusschen ligt. Bij sommige zijn het aangeboren gebreken, bij andere zijn ze later verkregen door ziekte of ongeval.

In de eerste plaats denken we hierbij aan de kinderen, die door een of ander gebrek niet volwaardig zijn. Dit gebrek kan van lichamelijken, verstandolijken of moreelen aard zijn.

In het eerste geval krijgen we te doen met blinden en slechtzienden, doofstommen en slechthoorenden en kinderen met andersoortig lichamelijke gebreken: één hand of voet of heelemaal geen handen of voeten, kromme rug, enz. Gelukkig, dat men al vroeg heelt ingezien, dat al deze kinderen het best konden worden verzorgd door goed onderwijs en, zoo noodig, daarnaast geneeskundige behandeling. Vandaar de stichting van een blindenschool Bartimeus in Zeist, een doofstommenschool Effatha in Voorburg en van de Johannastichting voor gebrekkige kinderen te Arnhem, alle drie voorzien van een internaat of tehuis, waar de kinderen worden opgenomen en verzorgd, daar deze bijna alle in een andere jlaats wonen.

Het aantal verstandelijk gebrekkigen (achterlijken of zwakzinnigen) is veel grooter dan het zoojuist behandelde aantal lichamelijk gebrekkigen. Vandaar dat men in de grootere plaatsen al heel wat scholen voor zwakzinnige kinderen aantreft van allerlei richting, terwijl er ook verscheidene landelijke inrichtingen bestaan. Christelijk© scholen ti-eft men O'.a. aan in Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Utrecht, Dordrecht, Alfen, Arnhem, Ermelo enzoovoort.

De moreel-gebrekkigen zijn weer van een ander soort: hun verstand is vaak goed, maar hun wil deugt niet: ze hebben .verkeerde neigingen in zeer sterke mate: stelen, liegen enz. Ook zij hebben afzonderlijke verzorging noodig, die doorgaans in inrichtingen geschiedt. Ik denk hier aan de August Herman Francke-stichting te Rotterdam, die op dit gebied zulk een mooi werk verricht.

Al deze scholen en inrichtingen doen door onderwijs en geneesopvoeding alles wat in hun vermogen is om deze kinderen te maken tot goede burgers, die voor zoover mogelijk in eigen onderhoud kunnen voorzien, sommige zelfstandig, andere op wetkplaatsen, die voor dit doel vooral in de grootere plaatsen zijn opgericht. Hier kan een ieder leveren, waartoe hij of zij bekwaam is en verder wordt door deze inrichtingen vaak nog een toeslag uitgekeerd aan hen, die niet bekwaam zijn, voldoende te verdienen om zich te kunnen redden.

Hebben we hier nu al de onvolwaardigen? Op geen stukken of einden na. Dit zijn alleen degenen, die als zoodanig geboren zijn. Maar laten we eens even veMer zien. Hoevelen worden er niet gebrekkig door ongelukken? Als we alleen maar eens de berichten in de krant nagaan, de lange kolom van narigheid eens doorloopen! Hoevelerï zullen er op deze \yijze weer niet worden toegevoegd aan het leger der onvolwaardige arbeidskrachten? Denk eens aan de t.b.c, die jaarlijksch duizenden slachtoffers maakt, vooral in de jonge levens. Hoevelen, ofschoon als hersteld ontslagen, zullen nooit kunnen terugkeeren in hun vroeger beroep, doordat ze er geen voldoende krachten voor hebben of dat de oude omgeving niet geschikt voor hai is, te stoffig bijv. Ook deze menschen behooren grootendeels tot de onvolwaardige arbeiders zooals zoovele, {Lie een gebrek uit een of andere ziekte overhouden.

.Hoevelen ziin er ook niet, die door ouderdonj een slecht geziclit krijgen. Dit gebeurt gewoonlijk op een leeftijd van 40 tot 55 jaar en het is o zoo moeilijk om zulke menschen op dien leeftijd wat anders te leeren, dat wordt altijd krukken. Wat blijft er dus over: iemand, wiens arbeidskracht lang niet volledig is, dus een onvolwaardige.

Hoe vaak gebeurt het ook niet, dat iemand om een of andere reden ontslagen wordt, een reden geheel buiten hem zelf gelegen, zeg bijv. wegens slapte in het bedrijf. Is het een flinke jonge man, dan redt hij zichzelf wel, maar als het iemand op wat hooger leeftijd is en met een gezin, dan is een patroon niet zoo heel verlangend om hem te plaatsen: een jonge kracht is beter en goedkooper. Gevolg is, dat dergelijke menschen heel moeilijk weer aan den slag komen en ook al weer worden ingelijfd in het leger der onvolwaardige arbeiders.

Zoo zouden we nog wel wat voort kunnen gaan met opnoemen: ontslagen gevangenen, ontslagen krankzinnigen en zenuwpatiënten, enz. Maar genoeg. Men ziet, het wordt een angstwekkende stoet. Volgens een berekening van Dr L. Heyermans, Directeur van den Geneeskundigen dienst.te Amsterdam bedraagt dit aantal 2 pet. der bevolking of 150.000 personen. We geven deze schatting voor wat ze is, daar het hier blijkbaar moeilijk is, om ook maar eenigszins betrouwbare gegevens te krijgen. Maar dat het aan.tal onvolwaardige arbeiders niet gering is, zal een ieder wel gelooven.

Daar komt nog iets bij: de keuringen. Vele groote bedrijven hebben een keuring voor hun arbeiders ingesteld, evenals de overheidsbedrijven al lang hadden. Men was daar ook wel vaak toe gedwongen, daar men op deze wijze het hoogste rendement uit zijn werkkrachten halen wil en zoo min mogelijk lasten op zijn bedrijf laden. Wat niet wegneemt, dat op deze wijze honderden menschen uit het bedrijf vallen of er niet in kunnen worden opgenomen, die met wat goeden wil daar toch wel een plaatsje zouden kunnen krijgen.

Men zal daar moeten komen tot wat minder strenge keuringen voor hen^ die niet de volle maat geven wat arbeidsvermogen aangaat.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 27 maart 1931

De Reformatie | 8 Pagina's

A. V. 0.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 27 maart 1931

De Reformatie | 8 Pagina's