Th. Spoerri, „Goden van dezen Tijd”. Ned. bewerking van Roel Houwink. Ploegsma — Zeist. — 1934.

Th. Spoerri, „Goden van dezen Tijd”. Ned. bewerking van Roel Houwink. Ploegsma - Zeist. - 1934.

Een boekje als er tegenwoordig veel zijn: veel goede bedoelingen, maar een nevel van misverstanden.

Een zeker inzicht in de machteloosheid van den mensch, maar een volstrekt verkeerde beschouwing over de mogelijkheid van de effectieve kracht van Gods genadewerk.

Een druk geklaag over de zonde, en de breuk, maar geen geldend juichen over de kracht, die, van boven komende, ingaat tot de wereld, en daar het koninkrijk der hemelen concreet tot openbaring, tot ontwikkeling, tot een komen-in-de-historie brengt.

Een verwarring van denkbeelden, die, krachtens verkeerde inzichten omtrent de verhouding eeuwigheid—tijd, niet een streep door de menschheid trekken kan, zóóals de bijbel het doet: dien, die God dient, en dien die Hem niet dient (een schema van gehoorzaamheid tegen ongehoorzaamheid dus), doch die er toe lelden moet, de lijnen geheel anders te trekken, en dan zoo te komen tot die grenzenlooze verwarring, welke al de veroordeelingstermen, die men tegen de z o n d e in de kuituur, ' ^. en tegen het misbruik van de scheppingsgaven maakt, keeren gaat, niet tegen die zonde, maar tegen de kuituur, niet tegen dat misbruik, maar tegen de scheppingskrachten zelf, die — nota bene — „aan de objectieve zijde veranderen in demonen".

Moet ge nét gelooven! Zulk een kracht, zulk een titanenkracht, heeft de mensch niet. God laat het hem niet toe, dat hij Gods scheppingskrachten tot demonen zou laten worden. Hij houdt ze rustig in eigen hand, en „bedroeft" zich er voorts over, dat men van de zonde de aandacht zoo erg, en zoo hardnekkig, afleidt, onder het geroep, dat wie er anders over denkt (nu heb ik het even over anderen dan schrijver en bewerker, welke anderen evenwel graag zulke lectuur lezen) „van de zonde zoo weinig zich doordringt".

Hier wordt over de afgoden, en hun „geboorte" gesproken. Maar op een verkeerde wijze.

Voeg erbij, dat de vertaling dikwijls slechts helder en doorzichtig kan zijn, voor wie doorkneed is in de filosofische terminologie van den auteur, en zijn kring, en men verstaat, dat ik van deze Nederlandsche uitgave voor den niet-wetenschappelijken mensch slechts nieuwe verwarring als vrucht verwacht. Een „kritiek" is hier aan het woord, die alles met abstracties „kritiseert", maar eigenlijk niets in concreto.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen